محمد بن حسام خوسفی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو

برگرفته از «https://fa.wikihussain.com/view/محمد_بن_حسام_خوسفی‌»

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
+'''محمد بن حسام خوسفی''' (۷۸۲ ه. ق-۸۷۵ ه. ق) از شاعران معروف شیعی قرن نهم هجری بود.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
 | نام                    = محمد بن حسام خوسفی
 | تصویر                  = محمد بن حسام خوسفی.jpg
 | توضیح تصویر            =
-| نام اصلی               = شمس الدین محمٌد بن حسام الدٌین
+| نام اصلی               = شمس‌الدین محمٌد بن حسام‌الدٌین
 | زمینه فعالیت           =
 | ملیت                   =
-| تاریخ تولد             = سال 782 هجری قمری
+| تاریخ تولد             = سال ۷۸۲ ه. ق
 | محل تولد                = خوسف، قهستان از نواحی بیرجند
 | والدین                 =
-| تاریخ مرگ              = سال 875 هجری قمری
+| تاریخ مرگ              = ۸۷۵ ه. ق
 | محل مرگ                 = قصبه خوسف از نواحی بیرجند
 | علت مرگ                 =
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | سال‌های نویسندگی        =
 |سبک نوشتاری             =
-|کتاب‌ها                 =
+|کتاب‌ها                 =«دیوان اشعار»، «خاورنامه یا خاوران نامه»، «نظم نثر اللّالی» و «دلایل النبوه و نسب نامه»
 |مقاله‌ها                =
 |نمایشنامه‌ها            =
@@ خط ۴۵: / خط ۴۵: @@
 |گفتاورد                =
 |امضا                  =
-}}'''شمس الدّین محمّد بن حسام الدّین''' از شاعران معروف شیعی سده‌ی نهم هجری بود.
+}}
+==زندگینامه==
+شمس الدّین محمّد بن حسام الدّین در حدود ۷۸۲ ه. ق در خوسف قهستان<ref> قهستان: اکنون از نواحی بیرجند است.</ref> زاده شد و در همانجا به تحصیل مقدمات علوم پرداخت. به گفته‌ی مولانا حسامی واعظ در مزار نامه، پدران وی اهل علم و ارشاد بوده و در آن ناحیه به زهد و تقوا شهرت داشته‌اند. از دوران جوانی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست، تنها حسامی واعظ گوید که وی نزد امیر سیّدمحمّد شیرازی که از دانشمندان آن روزگار بوده‌است به تحصیل علوم پرداخت و از او «رخصت حدیث» یافته‌است.
-==زندگینامه==
+وی مردی آزاده و آراسته بود و زندگانی را به زراعت می‌گذرانیده است.<ref>بهارستان در تاریخ و تراجم رجال قاینات و قهستان؛ ص ۲۵۱- ۲۵۴.</ref> وی با آنکه در قصیده‌سرایی بسیار توانا بوده به مدح سلاطین و حکام زمان نپرداخته و قصایدش کلّا در ستایش بزرگان دین و مدح و ثنای خاندان نبوت است. وی در سن ۹۲ سالگی و به سال ۸۷۵ ه. ق در قصبه‌ی خوسف درگذشت و در سال ۹۲۰ ه. ق در زمان حکومت مقصودبیک مهردار، بقعه و صحنی برای او ساختند.
-محمد بن حسام خوسفی در حدود 782 ه ق. در خوسف قهستان <ref> قهستان: اکنون از نواحی بیرجند است.</ref> زاده شد و در همانجا به تحصیل مقدمات علوم پرداخت. به گفته‌ی مولانا حسامی واعظ در مزار نامه، پدران وی اهل علم و ارشاد بوده و در آن ناحیه به زهد و تقوا شهرت داشته‌اند. از دوران جوانی و چگونگی تحصیلات او اطلاعی در دست نیست، تنها حسامی واعظ گوید که وی نزد امیر سیّد محمّد شیرازی که از دانشمندان آن روزگار بوده است به تحصیل علوم پرداخت و از او «رخصت حدیث» یافت.
-وی مردی آزاده و آراسته بود و زندگانی را به زراعت می‌گذرانیده است. <ref>بهارستان در تاریخ و تراجم رجال قاینات و قهستان؛ ص 251- 254.</ref> وی با آنکه در قصیده‌سرایی بسیار توانا بوده به مدح سلاطین و حکام زمان نپرداخته و قصایدش کلّا در ستایش بزرگان دین و مدح و ثنای خاندان نبوت است. وی در سن 92 سالگی و به سال 875 هجری در قصبه‌ی خوسف درگذشت و در سال 920 هجری در زمان حکومت مقصود بیک مهردار، بقعه و صحنی برای او ساخته‌اند.
+== آثار ==
-آثار او عبارتند از: 1- «دیوان اشعار» شامل قصاید، غزلیات و انواع دیگر نظم. موضوع اشعار او غالبا حمد خداوند و نعت رسول اکرم (ص) و منقبت علی بن ابی طالب (ع) و فرزندان اوست و در قصیده، بسیار به شرح واقعه‌ی کربلا، شهادت حسین بن علی (ع)، قساوت دشمنان اهل بیت و موضوعات مشابه پرداخته است. در قصیده‌سرایی از شیوه‌ی سخن‌سرایان بزرگی چون انوری و خاقانی و کمال الدّین اسماعیل و ظهیر فاریابی و [[سلمان ساوجی‌|سلمان ساوجی]] پیروی کرده است. 2- «خاورنامه» یا «خاوران نامه»، منظومه‌ای است به وزن متقارب و به تقلید از شاهنامه‌ی [[فردوسی]] که نظم آن در 830 هجری به پایان رسیده است و موضوع آن شرح غزوات علی بن ابی طالب (ع) و دلاوری‌های او و اصحاب اوست. این منظومه از بهترین نمونه‌های حماسه‌ی دینی است و به سبب سرودن این منظومه او را «فردوسی ثانی» لقب داده‌اند. 3- «نظم نثر اللّالی»، ترجمه‌ی منظوم شماری از کلمات قصار حضرت علی (ع) است. 4- «دلایل النبوه و نسب نامه»، منظومه‌ای است در ذکر دلایل نبوت پیامبر اکرم که در پی آن نسب نامه‌ی آن حضرت تا حضرت آدم (ع) به نظم درآمده است. <ref> دیوان ابن حسام خوسفی؛ ص 474- 548.</ref>
+* «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1101777&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دیوان اشعار]» شامل قصاید، غزلیات و انواع دیگر نظم. موضوع اشعار او غالبا حمد خداوند، نعت رسول اکرم(ص)، منقبت علی بن ابی طالب(ع) و فرزندان اوست و در قصیده، بسیار به شرح واقعه‌ی کربلا، شهادت حسین بن علی(ع)، قساوت دشمنان اهل بیت و موضوعات مشابه پرداخته‌است. در قصیده‌سرایی از شیوه‌ی سخن‌سرایان بزرگی چون انوری و خاقانی و کمال‌الدّین اسماعیل و ظهیر فاریابی و [[سلمان ساوجی‌|سلمان ساوجی]] پیروی کرده‌است.
+* «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1516298&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author خاورنامه] یا خاوران نامه» منظومه‌ای است به وزن متقارب و به تقلید از شاهنامه‌ی [[فردوسی]] که نظم آن در ۸۳۰ ه. ق به پایان رسیده‌است و موضوع آن شرح غزوات علی بن ابی طالب(ع)، دلاوری‌های او و اصحاب اوست. این منظومه از بهترین نمونه‌های حماسه‌ی دینی است و به سبب سرودن این منظومه او را «فردوسی ثانی» لقب داده‌اند.
+* «نظم نثر اللّالی»، ترجمه‌ی منظوم شماری از کلمات قصار حضرت علی (ع) است.
+* «دلایل النبوه و نسب نامه»، منظومه‌ای است در ذکر دلایل نبوت پیامبر اکرم که در پی آن نسب نامه‌ی آن حضرت تا حضرت آدم (ع) به نظم درآمده است. <ref> دیوان ابن حسام خوسفی؛ ص ۴۷۴-۵۴۸.</ref>
 ==اشعار==
-در رثای امام حسین (ع):
+=== در رثای امام حسین(ع) ===
 {{شعر}}
 {{ب| دلم شکسته و مجروح و مبتلای حسین‌|طواف کرد شبی گِرد بلای حسین }}
@@ خط ۱۰۲: / خط ۱۰۶: @@
 ==منابع==
-*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 785-786.]
+*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۷۸۵-۷۸۶.]
 ==پی نوشت==

محمد بن حسام خوسفی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

منوی ناوبری

جستجو