تراژدی جهان اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
البته چنان‌که در فصل‌که در فصل‌های آتی خواهیم دید، غلظت رویکرد شرق‌شناسانه در همه منابع مورد اسناد در پژوهش حاضر، به یک میذان و از یک سنخ نیست. در یک دسته‌بندی کلی می‌توان این منابع را بر اساس ایماژها و کلان روایت‌هایشان از ایران و ایرانی به سه گروه تقسیم کرد؛ ایماژهایی که نسبت وثیقی دارند با پیشه و انگیزه و هدف سفر گزارشگران به ایران: | البته چنان‌که در فصل‌که در فصل‌های آتی خواهیم دید، غلظت رویکرد شرق‌شناسانه در همه منابع مورد اسناد در پژوهش حاضر، به یک میذان و از یک سنخ نیست. در یک دسته‌بندی کلی می‌توان این منابع را بر اساس ایماژها و کلان روایت‌هایشان از ایران و ایرانی به سه گروه تقسیم کرد؛ ایماژهایی که نسبت وثیقی دارند با پیشه و انگیزه و هدف سفر گزارشگران به ایران: | ||
'''1. «ایرانِ بدوی»''' | '''1. «ایرانِ بدوی»:''' در یک دسته از آثار، ایران به مثابه کشوری تاریخی و غنی از حیث منابع طبیعی، اما عقب افتاده و گرفتار در دست حکرانانی فرومایه و مستبد و مردمانی نادان و خرافاتی تصویر شده است. پررنگ‌ترین سویه‌های اروپا مداری را در این آثار -که شمارشان کم نیست- شاهدیم. نویسندگان این آثار، ضمن گزارش مشاهدات و تجربیات خود، ابایی از به کادگیری تعابیری تحقیرآمیز، زننده و موهن در وصف ایرانیان ندارند. در این آثار، به تبع منابع کلاسیک شرق‌شناسی، اسلام دینی مجعول و التقاطی، و تشیع مذهبی خرافی دانسته شده و عزاداری، رفتاری بدوی و جاهلی معرفی می‌شود که نشان‌دهنده فاصله بسیار ایرانیان از مدنی است. میسیونرها، بازرگانان و دیپلمات‌ها در بین پدیدآورندگان این آثار، بیش‌ترین سهم را به خود اختصاص داده‌اند. | ||
'''2. «ایران افسانه‌ای»''' | '''2. «ایران افسانه‌ای»:''' در دسته دوم، ایران به عنوان کشوری باستانی و رازآلود با فرهنگی زیبا و مردمانی جذاب تصویر می‌شود. نویسندگان این دسته منابع، متأثر از تصویرسازی‌هایی که از شرقِ دوردست به مثابه سرزمین سحر و راز و زیبایی شده بود، ایران را توأم با نوعی شیفتگی توصیف می‌کنند. زبان شاعرانه و تفسیرهای اغراق‌آمیز و نمادین از تاریخ و فرهنگ و نیز ابنیه و مردم ایران از ویژگی‌های این دسته آثار است. البته خیال‌انگیزی و رازآلودیِ شرقی در نقطه مقابلِ واقع‌گرایی و عقلانیت غربی قرار داده می‌شود و بدین جهت، این آثار نیز با وجود ابزار شیفتگی نسبت به ایران و گاه اسلام و تشیع، خالی از رگه‌های اروپا مداری نیستند؛ گرچه به نسبت دسته نخست زبانی همدلانه‌تر دارند. پدیدآورندگان این دسته آثار، اغلب شاعران و ادیبان و مورخان بوده‌اند. | ||
'''3. «ایران فرهنگی»''' | '''3. «ایران فرهنگی»:''' سومین دسته از منابع، که متأخرتر از دو دسته دیگرند، متأثر از تحولات جریان شرق‌شناسی و ابزاندیشی در رویکردهای کلاسیک استعماری و نیز ضعف شرق (خصوصا پس از فروپاشی عثمانی) و رفع احساس خطر از این «دشمن»، مطالعات و پژوهش‌های تخصصی و علمی را شامل می‌شوند که کم‌تر سویه‌های ارزش داورانه آشکار دارند. در این آثار، ایران به مثابه بهشت محققان و منبع شناخت و میدان بکری برای پژوهش‌های علمی تصویر شده است. امروزه البته کم‌تر کسی حامی این تلقی ساده‌انگارانه است که میان علم و ارزش مرز مشخص و قاطعی می‌توان رسم کرد. کمابیش پذیرفته شده است که «شرق‌شناسی علمی» نیز شاخه‌ای از استشراق است و نهایتا مانند اسلاف کلاسیک خود در خدمت بسط سلطه و نفوذ غرب در کشورهای شرقی عمل کرده است. دانشمندان و آکادمیسین‌های غربی، البته مانند میسیونرهای ژزوییت علنا با شعار «تغییر مذهب خرافی» (اسلام و تشیع) فعالیت نکرده‌اند؛ با این همه دشوار می‌توان تحقیقات گسترده و متمرکز جغرافیایی دانشمندان روسی در مناطق شمالی ایران یا حفاری‌های باستان‌شناسان فرانسوی در مناطق جنوب و جنوب غربی یا نقشه برداری‌های افسران بریتانیایی از مناطق شرقی و مرکزی را صرفا در جهت ارتقای دانش بشری و خالی از انگیزه‌های سیاسی و استعماری دانست. | ||
در هر حال و با وجود همه نقدهایی که بر مستشرقان و آثارشان وارد شده، برای دست‌یابی به داده‌های دست اول تاریخی از کیفیت حیات اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی در ادوار پیشین، گریزی از رجوع و استناد به این منابع نیست و نمی‌توان ارزش بالای همین گزارش‌های آمیخته با سویه‌های شرق‌شناسانه را در مطالعات تاریخی تشیع و ایران‌شناسی انکار کرد. گو اینکه ما ناگزیریم برای شناخت خود در آینه‌ای بنگریم که خود نساخته‌ایم. آینه‌ای که می‌دانیم برخلاف ظاهر صیقل یافته و شفاف و جلا دیده‌اش، بی‌زنگار نیست و گاه محدب است و گاه مقعر. البته که باید در مواجهه با آن‌ها، رویکردی نقادانه داشت و در میزان اعتماد و تکیه بر گزارش‌ها و تحلیل‌هایشان محتاطانه عمل کرد. کوتاه سخن آنکه مراجعه و استناد من در پژوهش حاضر به سفرنامه‌ها و دیگر منابع شرق‌شناسانه اولا از سر ناگزیری است و ثانیا با علم به سویه‌های شرق‌شناسانه این آثار و ثالثا با رویکرد نقادانه. | در هر حال و با وجود همه نقدهایی که بر مستشرقان و آثارشان وارد شده، برای دست‌یابی به داده‌های دست اول تاریخی از کیفیت حیات اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی در ادوار پیشین، گریزی از رجوع و استناد به این منابع نیست و نمی‌توان ارزش بالای همین گزارش‌های آمیخته با سویه‌های شرق‌شناسانه را در مطالعات تاریخی تشیع و ایران‌شناسی انکار کرد. گو اینکه ما ناگزیریم برای شناخت خود در آینه‌ای بنگریم که خود نساخته‌ایم. آینه‌ای که می‌دانیم برخلاف ظاهر صیقل یافته و شفاف و جلا دیده‌اش، بی‌زنگار نیست و گاه محدب است و گاه مقعر. البته که باید در مواجهه با آن‌ها، رویکردی نقادانه داشت و در میزان اعتماد و تکیه بر گزارش‌ها و تحلیل‌هایشان محتاطانه عمل کرد. کوتاه سخن آنکه مراجعه و استناد من در پژوهش حاضر به سفرنامه‌ها و دیگر منابع شرق‌شناسانه اولا از سر ناگزیری است و ثانیا با علم به سویه‌های شرق‌شناسانه این آثار و ثالثا با رویکرد نقادانه. | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
*«سوگواری محرم در سفرنامه‌های خارجی» (اثر رسول جعفریان). | *«سوگواری محرم در سفرنامه‌های خارجی» (اثر رسول جعفریان). | ||
*دولت تئاتری و شکل‌گیری حوزه عمومی مدرن اولیه در ایران: مطالعاتی درباره مراسم محرم در دوره صفویه (اثر بابک رحیمی). | *دولت تئاتری و شکل‌گیری حوزه عمومی مدرن اولیه در ایران: مطالعاتی درباره مراسم محرم در دوره صفویه (اثر بابک رحیمی). | ||
*آیین عزاداری از نگاه سفرنامه‌نویسان خارجی (اثر جواد نظری مقدم). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/4485502 آیین عزاداری از نگاه سفرنامه‌نویسان خارجی (اثر جواد نظری مقدم).] | ||
*بررسی سیر تطور مراسم سوگواری شیعه در عصر قاجار با تکیه بر سفرنامه‌های غربی (اثر سمیه عباسی). | *بررسی سیر تطور مراسم سوگواری شیعه در عصر قاجار با تکیه بر سفرنامه‌های غربی (اثر سمیه عباسی). | ||
*معتقدات و آداب ایرانی (اثر هانری ماسه). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1126681 معتقدات و آداب ایرانی (اثر هانری ماسه).] | ||
*آیین‌ها و اقتدار تشیع: تحکیم تشیع صفوی: مذهب پرطرفدار و مردمی (اثر ژان کالمار). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/5457381 آیین‌ها و اقتدار تشیع: تحکیم تشیع صفوی: مذهب پرطرفدار و مردمی (اثر ژان کالمار).] | ||
*تعزیه در ایران (اثر صادق همایونی). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1188628 تعزیه در ایران (اثر صادق همایونی).] | ||
*تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصائب در نمایش آیینی (اثر علی بلوکباشی). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/742080 تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصائب در نمایش آیینی (اثر علی بلوکباشی).] | ||
*پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران (اثر عنایت الله شهیدی). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591518 پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران (اثر عنایت الله شهیدی).] | ||
*پرده‌های بازی (به کوشش جلال ستاری). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/591963 پرده‌های بازی (به کوشش جلال ستاری).] | ||
*رسانه شیعه: جامعه شناسی آیین‌های سوگواری و هیئت‌های مذهبی در ایران (اثر محسن حسام مظاهری). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1268541 رسانه شیعه: جامعه شناسی آیین‌های سوگواری و هیئت‌های مذهبی در ایران (اثر محسن حسام مظاهری).] | ||
*جلوه‌هایی از فرهنگ مردم ایران در سفرنامه‌ها (اثر مصطفی خلعتبری لیماکی). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1271082 جلوه‌هایی از فرهنگ مردم ایران در سفرنامه‌ها (اثر مصطفی خلعتبری لیماکی).] | ||
*تعزیه از نگاه مستشرقان (به کوشش و ترجمه محمود عزیزی). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/1614904 تعزیه از نگاه مستشرقان (به کوشش و ترجمه محمود عزیزی).] | ||
*تاریخ و جلوه‌های عزاداری امام حسین (ع) در ایران (اثر اصغر حیدری) | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/2575728 تاریخ و جلوه‌های عزاداری امام حسین (ع) در ایران (اثر اصغر حیدری)] | ||
*تاریخ تئاتر در ایران (اثر ویلم فلور) | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/5756540 تاریخ تئاتر در ایران (اثر ویلم فلور)] | ||
*مطالعات مردم شناختی و فرهنگ شناختی مفهوم و تاریخچه نمادهای سوگواری (اثر محبوبه صدیقی). | *مطالعات مردم شناختی و فرهنگ شناختی مفهوم و تاریخچه نمادهای سوگواری (اثر محبوبه صدیقی). | ||
*شکل گیری و تحول مراسم مذهبی در عهد صفویه (اثر حسین ایزدی). | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/4222825 شکل گیری و تحول مراسم مذهبی در عهد صفویه (اثر حسین ایزدی).] | ||
==معرفی بخش‌های کتاب== | ==معرفی بخش‌های کتاب== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
برای اعتبارسنجی گزارش‌ها، می‌توان شاخصی ترکیبی بر اساس معیارهای زیر را در نظر گرفت: | برای اعتبارسنجی گزارش‌ها، می‌توان شاخصی ترکیبی بر اساس معیارهای زیر را در نظر گرفت: | ||
*میزان معلومات تاریخی و مذهبی نویسندگان | *'''میزان معلومات تاریخی و مذهبی نویسندگان:''' | ||
چنان که گفته شد بسیاری از سفرنامه نویسان پیش از سفر به ایران آشنایی اندکی با تاریخ و فرهنگ اسلام، تشیع و ایران داشته‌اند. همین سبب شده است که در مواجهه با مراسمی مذهبی مانند عزاداری، تفسیرهای نادرستی داشته باشند و در روایت آن دچار خطاهای آشکاری شوند. اما در میان ایشان، برخی نیز بوده‌اند که پیش از سفر و در حین آن، دانش و شناخت قابل قبولی درباره ایران و تاریخ و مردمانش کسب کرده بودند (مانند جکسون). طبعا در ارزش‌گذاری گزارش‌های این دو دسته از نویسندگان، باید تفاوت قایل شد. | چنان که گفته شد بسیاری از سفرنامه نویسان پیش از سفر به ایران آشنایی اندکی با تاریخ و فرهنگ اسلام، تشیع و ایران داشته‌اند. همین سبب شده است که در مواجهه با مراسمی مذهبی مانند عزاداری، تفسیرهای نادرستی داشته باشند و در روایت آن دچار خطاهای آشکاری شوند. اما در میان ایشان، برخی نیز بوده‌اند که پیش از سفر و در حین آن، دانش و شناخت قابل قبولی درباره ایران و تاریخ و مردمانش کسب کرده بودند (مانند جکسون). طبعا در ارزش‌گذاری گزارش‌های این دو دسته از نویسندگان، باید تفاوت قایل شد. | ||
*میزان آشنایی نویسندگان با زبان فارسی | *'''میزان آشنایی نویسندگان با زبان فارسی:''' | ||
تفاوت محسوسی است میان گزارش سفرنامه نویسانی که با زبان فارسی آشنایی داشته‌اند و دیگرانی که به واسطه مترجمین همراهشان جامعه ایرانی را شناخته و گزارش کرده‌اند. نا آشنایی سفرنامه نویسان با زبان فارسی -همان‌طور که ژان کالمار در مقاله «آیین‌ها و اقتدار تشیع» به درستی اشاره کرده است- گاه منجر به بروز اشتباهاتی در فهم و ثبت عزاداری و ادبیات مرتبط با آن (اصطلاحات، اشعار، نوجه‌ها، روضه‌ها و...) شده است. | تفاوت محسوسی است میان گزارش سفرنامه نویسانی که با زبان فارسی آشنایی داشته‌اند و دیگرانی که به واسطه مترجمین همراهشان جامعه ایرانی را شناخته و گزارش کرده‌اند. نا آشنایی سفرنامه نویسان با زبان فارسی -همان‌طور که ژان کالمار در مقاله «آیین‌ها و اقتدار تشیع» به درستی اشاره کرده است- گاه منجر به بروز اشتباهاتی در فهم و ثبت عزاداری و ادبیات مرتبط با آن (اصطلاحات، اشعار، نوجه‌ها، روضه‌ها و...) شده است. | ||
*میزان اقامت نویسندگان در ایران | *'''میزان اقامت نویسندگان در ایران:''' | ||
طبعا هرچه مدت اقامت سفرنامه نویس در ایران بیش‌تر بوده باشد، امکان بیش‌تری برای شناخت دقیق‌تر جامعه و فرهنگ ایرانی داشته است. کیفیت مشاهدات و ارزش گزارش‌های سفرنامه نویسی که سال‌ها در ایران اقامت داشته (مانند شادرن) با کسی که فقط چند هفته موقتا و برای مأموریتی کوتاه به ایران آمده است (مانند پاتینجر)، طبعا برابر نیست. | طبعا هرچه مدت اقامت سفرنامه نویس در ایران بیش‌تر بوده باشد، امکان بیش‌تری برای شناخت دقیق‌تر جامعه و فرهنگ ایرانی داشته است. کیفیت مشاهدات و ارزش گزارش‌های سفرنامه نویسی که سال‌ها در ایران اقامت داشته (مانند شادرن) با کسی که فقط چند هفته موقتا و برای مأموریتی کوتاه به ایران آمده است (مانند پاتینجر)، طبعا برابر نیست. | ||
*جنسیت نویسندگان | *'''جنسیت نویسندگان:''' | ||
یکی دیگر از عوامل مؤثر در کیفیت گزارش‌ها، جنسیت راویان آن‌هاست. فارغ از تفاوت‌های زبانی و بیانی که در گزارش‌های زنان سفرنامه‌نویس در کتاب حاضر به خوبی مشهود است، روایت آیینی مانند عزاداری از زاویه دید یک زن تفاوت بسیاری با روایت مردانه آن دارد. (برای درک بیش‌تر این تفاوت، به عنوان نمونه، نک: گزارش‌های سرنا و دیولافوا). | یکی دیگر از عوامل مؤثر در کیفیت گزارش‌ها، جنسیت راویان آن‌هاست. فارغ از تفاوت‌های زبانی و بیانی که در گزارش‌های زنان سفرنامه‌نویس در کتاب حاضر به خوبی مشهود است، روایت آیینی مانند عزاداری از زاویه دید یک زن تفاوت بسیاری با روایت مردانه آن دارد. (برای درک بیش‌تر این تفاوت، به عنوان نمونه، نک: گزارش‌های سرنا و دیولافوا). | ||
*تحصیلات و شغل نویسندگان | *'''تحصیلات و شغل نویسندگان:''' | ||
این که سفرنامه‌نویس په تحصیلاتی داشته و با چه عنوان و سمتی به ایران آمده بوده، مثلا سفیر سیاسی بوده یا یک جهانگرد معمولی، بازرگان بوده یا محقق علمی یا میسیونر مذهبی و موارد دیگر بر کیفیت مشاهده و گزارش او اثرگذار بوده است. به عنوان مثال در گزارش‌های میسیونرهای مذهبی به جهت بالا بودن انگیزه و تعصب مسیحی معمولا سوگیری منفی مشهودی علیه آموزه‌ها و مراسم شیعیان دیده می‌شود؛ در مقایسه با گزارش محققان علمی که معمولا تعصب مذهبی کم‌تری بروز داده‌اند. گرچه در مجموع، بسیاری از گزارش‌ها خصوصا گزارش‌های تا اواخر قاجار واجد لایه‌ای از مستشرق‌مآبی هستند و موضع خود برتر بینی اروپایی در آن‌ها آشکار است (نظیر گزارش‌های دمورگان و فووریه). ولی در مقابل، کم نیستند سفرنامه نویسانی که همدلانه با شیعیان زبان به تعظیم واقعه عاشورا گشوده‌اند (نظیر گرترود بل) و حتی گاهی با شیفتگی از آیین عزاداری و تعزیه سخن رانده‌اند (نظیر بنجامین). تحصیلات و شغل از جهت انتخاب مکان مشاهده نیز بر گزارش‌های عزاداری اثرگذار بوده است. اغلب کسانی که با مأموریتی رسمی به ایران آمده‌اند، عزاداری‌های رسمی که توسط شاه و دربار برگزار می‌شده را روایت کرده‌اند. در حالی که مسافران معمولی، نوعی راوی عزاداری‌های مردمی بوده‌اند. (به عنوان نمونه گزارش‌های تاورنیه و اشترویس از عزاداری در دوره صفویه را با هم مقایسه کنید.) | این که سفرنامه‌نویس په تحصیلاتی داشته و با چه عنوان و سمتی به ایران آمده بوده، مثلا سفیر سیاسی بوده یا یک جهانگرد معمولی، بازرگان بوده یا محقق علمی یا میسیونر مذهبی و موارد دیگر بر کیفیت مشاهده و گزارش او اثرگذار بوده است. به عنوان مثال در گزارش‌های میسیونرهای مذهبی به جهت بالا بودن انگیزه و تعصب مسیحی معمولا سوگیری منفی مشهودی علیه آموزه‌ها و مراسم شیعیان دیده می‌شود؛ در مقایسه با گزارش محققان علمی که معمولا تعصب مذهبی کم‌تری بروز داده‌اند. گرچه در مجموع، بسیاری از گزارش‌ها خصوصا گزارش‌های تا اواخر قاجار واجد لایه‌ای از مستشرق‌مآبی هستند و موضع خود برتر بینی اروپایی در آن‌ها آشکار است (نظیر گزارش‌های دمورگان و فووریه). ولی در مقابل، کم نیستند سفرنامه نویسانی که همدلانه با شیعیان زبان به تعظیم واقعه عاشورا گشوده‌اند (نظیر گرترود بل) و حتی گاهی با شیفتگی از آیین عزاداری و تعزیه سخن رانده‌اند (نظیر بنجامین). تحصیلات و شغل از جهت انتخاب مکان مشاهده نیز بر گزارش‌های عزاداری اثرگذار بوده است. اغلب کسانی که با مأموریتی رسمی به ایران آمده‌اند، عزاداری‌های رسمی که توسط شاه و دربار برگزار می‌شده را روایت کرده‌اند. در حالی که مسافران معمولی، نوعی راوی عزاداری‌های مردمی بوده‌اند. (به عنوان نمونه گزارش‌های تاورنیه و اشترویس از عزاداری در دوره صفویه را با هم مقایسه کنید.) | ||
*گستره ایران‌گردی نویسندگان | *'''گستره ایران‌گردی نویسندگان:''' | ||
این که یک سفرنامه نویس چه میزان به شهرها و مناطق مختلف ایران سفر کرده عامل دیگری است که در ارزیابی گزارش‌ها باید محل توجه باشد. طبعا هرچه گستره و شعاع جغرافیایی سفرهای یک سفرنامه نویس در ایران وسیع‌تر بوده باش، گزارش‌هایش قابلیت تعمیم‌دهی بیش‌تری دارند. | این که یک سفرنامه نویس چه میزان به شهرها و مناطق مختلف ایران سفر کرده عامل دیگری است که در ارزیابی گزارش‌ها باید محل توجه باشد. طبعا هرچه گستره و شعاع جغرافیایی سفرهای یک سفرنامه نویس در ایران وسیع‌تر بوده باش، گزارش‌هایش قابلیت تعمیم‌دهی بیش‌تری دارند. | ||
*خلقیات و ویژگی‌های شخصی نویسندگان | *'''خلقیات و ویژگی‌های شخصی نویسندگان:''' | ||
خلقیات و مجموعه ویژگی‌های شخصی و روان‌شناختی سفرنامه نویسان نیز بر کیفیت گزارش‌هایشان اثر مستقیم داشته است. ردپای خلقیاتی چون تندمزاجی، غرور، مردم دوستی، تلون، فرصت‌طلبی و نظایر این‌ها را در متن برخی سفرنامه‌ها آشکارا می‌توان دید که در کیفیت مشاهده‌شان مؤثر بوده است. همچنین اثر قضاوت پیشینی و موضع شخصی سفرنامه نویسان نسبت به ایران را در گزارش عزاداری‌ها می‌توان دید. تفاوت مشهودی است میان گزارش آن‌ها که شیفته ایران به عنوان مهد فرهنگ و هنر و معماری بوده‌اند و آن‌ها که به ایران به چشم کشوری عقب‌مانده با مردمانی خرافاتی و بی‌اخلاق نگریسته‌اند. | خلقیات و مجموعه ویژگی‌های شخصی و روان‌شناختی سفرنامه نویسان نیز بر کیفیت گزارش‌هایشان اثر مستقیم داشته است. ردپای خلقیاتی چون تندمزاجی، غرور، مردم دوستی، تلون، فرصت‌طلبی و نظایر این‌ها را در متن برخی سفرنامه‌ها آشکارا می‌توان دید که در کیفیت مشاهده‌شان مؤثر بوده است. همچنین اثر قضاوت پیشینی و موضع شخصی سفرنامه نویسان نسبت به ایران را در گزارش عزاداری‌ها می‌توان دید. تفاوت مشهودی است میان گزارش آن‌ها که شیفته ایران به عنوان مهد فرهنگ و هنر و معماری بوده‌اند و آن‌ها که به ایران به چشم کشوری عقب‌مانده با مردمانی خرافاتی و بی‌اخلاق نگریسته‌اند. | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۶: | ||
* | * | ||
* پژوهش‌های با موضوع اسلام و تشیع (تاریخ، الهیات سیاسی، کلام، فلسفه و عرفان) | *پژوهش‌های با موضوع اسلام و تشیع (تاریخ، الهیات سیاسی، کلام، فلسفه و عرفان) | ||
* پژوهش‌های تاریخی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با موضوع ایران در ادوار مختلف (صفویه، افشاریه، زندیه، قاجار، پهلوی، جمهوری اسلامی) | *پژوهش‌های تاریخی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با موضوع ایران در ادوار مختلف (صفویه، افشاریه، زندیه، قاجار، پهلوی، جمهوری اسلامی) | ||
* پژوهش‌های هنری (به ویژه در موضوع تئاتر) | *پژوهش‌های هنری (به ویژه در موضوع تئاتر) | ||
* پژوهش‌های ادبی (با موضوع تاریخ ادبیات فارسی) | *پژوهش‌های ادبی (با موضوع تاریخ ادبیات فارسی) | ||
برش‌های تحلیلی به ترتیب تاریخ نگارش یا انتشار منبع ذیل نام نویسندگانشان آورده شده است. البته احصای منابع در این فصل، به جهت فقر ترجمه منابع شیعه پژوهی، در مقایسه با گزارش‌های تاریخی که در بخش یکم بررسی و تدوین شده‌اند، ناقص‌تر است. اما در مجموع می‌تواند چشم‌اندازی از ادبیات تحلیلی شماری از مهم‌ترین محققان غیر مسلمان در موضوع آیین عزاداری را ترسیم کند. | برش‌های تحلیلی به ترتیب تاریخ نگارش یا انتشار منبع ذیل نام نویسندگانشان آورده شده است. البته احصای منابع در این فصل، به جهت فقر ترجمه منابع شیعه پژوهی، در مقایسه با گزارش‌های تاریخی که در بخش یکم بررسی و تدوین شده‌اند، ناقص‌تر است. اما در مجموع می‌تواند چشم‌اندازی از ادبیات تحلیلی شماری از مهم‌ترین محققان غیر مسلمان در موضوع آیین عزاداری را ترسیم کند. | ||
=== جمع‌بندی === | ===جمع‌بندی=== | ||
در مجموع دو بخش، کتاب حاضر، گزارش‌ها و نقطه نظرات 182 نفر از مستشرقان، ایران‌شناسان و سفرنامه نویسان در توصیف و تحلیل آیین‌های عزاداری شیعیان ایران را شامل می‌شود. | در مجموع دو بخش، کتاب حاضر، گزارش‌ها و نقطه نظرات 182 نفر از مستشرقان، ایران‌شناسان و سفرنامه نویسان در توصیف و تحلیل آیین‌های عزاداری شیعیان ایران را شامل می‌شود. | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
* مظاهری، محسن حسام، تراژدی جهان اسلام، نشر آرما. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/5141534 مظاهری، محسن حسام، تراژدی جهان اسلام، نشر آرما.] | ||