رحیم مؤذن زاده اردبیلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (T.ramezani صفحهٔ رحیم ‹مؤذن زاده اردبیلی را به رحیم مؤذن زاده اردبیلی منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دربارة
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
«بلندترین گلدسته: یادیا ز مرحوم رحیم مؤذ نزادها ردبیلی »، خیم ، ه شمارة 24، مرداد 1385، 58- 59 ص
| نام                    = رحیم موذن زاده اردبیلی
«تنها صداست که م یماند »، نوشتة غلا معلی حدادعاد ل، همشهر ، ی 2 تیر 1384 ، 14 ص
| تصویر                  = رحیم موذن زاده.jpg
«حنجر های فقط برای خدا »، خیم ، ه شمارة 17- 18، خرداد و تیر 1383، 20 ص
| توضیح تصویر            =
«ذکر و غرو ب و غربت: رمضان امسا ل ه م با استاد رحی م مؤذ نزاده اردبیل ی »، نوشتة محمد حسین ی،
| نام اصلی              =
جا مج ، م 7 آبا ن 1383 ، 5 ص
| زمینه فعالیت          =مداحی، روضه خوانی و موذن
«صوت آسمانی اذان رحیم »، نوشتة آزاده شهمیرنور ی، مقام موسیقای ، ی دور ة جدید، شمارة 23 ، تیر
| ملیت                  =ایرانی
1384 ، 14 ص
| تاریخ تولد            =۱۳۰۴ شمسی
«عاشقان ههای ایرانی موذ ن: ب ه بهانه گرامیداش ت مؤذ نزاده اردبیلی در جشنوارة موسیقی فجر ،»
| محل تولد                =اردبیل
صدا ی عدال ، ت 27 دی 1384،12 ص
| والدین                = 
«مرحبا ا ی پیک خو شآواز ما »، نوشتة رضا مهدو ی، مقام موسیقای ، ی دور ة جدید، شمارة 23 ، تیر
| تاریخ مرگ              =۵ خرداد ۱۳۸۴ شمسی
1384 ، 11 ص
| محل مرگ                =
«منار هها تا ابد او را فریاد م یکنند: در سوگ بلال ایرا ن »، صدا ی عدال ، ت 7 خرداد 1384 ، 12 ص
| علت مرگ                =
«یادگاری که در این گنبد دوار بماند »، نوشتة هوشنگ سامان ی، همشهر ، ی 12 خرداد 1384 ، 14 ص
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}'''رحیم موذن زاده اردبیلی''' موذن و [[مداحی|مداح]] معاصر که اذانی با زبان روزه از او به یادگار ماند.
 
== زندگینامه ==
رحیم موذن زاده اردبیلی در سال ۱۳۰۴ شمسی در اردبیل به دنیا آمد. او به تحصیل در مکتب پرداخت  در همان ابتدا با قرآن مانوس شد و سپس در مدرسه حاج ابراهیم به تحصیلات حوزوی پرداخت. پدرش موذن بود و بعد از فوت پدر به جای او اذان میگفت.
 
او در سن ۸۰ سالگی در سال ۵ خرداد ۱۳۸۴ درگذشت.
 
== آثار ==
در سال ۱۳۴۴ شمسی در رادیو تهران اذانی در روح الارواح آواز بيات ترک با زبان روزه خواند و این اذان از او به یادگار ماند. شروع این اذان با این دعا بود:
 
«توكلت علی الحی الذی لايموت والحمدلله الذی لم يتخذ صاحبه و لا ولدا و لم يكن له شريك فی الملك و لم يكن له ولی من الذل و كبره تكبيرا ...»
 
==منابع==
 
* درباره «بلندترین گلدسته: یادی از مرحوم رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، خیمه، شماره 24، مرداد 1385، ص 58 - 59.
* «تنها صداست که می ماند»، نوشته غلامعلی حدادعادل، همشهری، 2 تیر 1384، ص 14.
* «حنجره ای فقط برای خدا»، خیمه، شماره 17 - 18، خرداد و تیر 1383، ص 20.
* «ذکر و غروب و غربت: رمضان امسال هم با استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، نوشته محمد حسینی، جام جم، 7 آبان 1383، ص 5.
* «صوت آسمانی اذان رحیم»، نوشته آزاده شهمیرنوری، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 14.
* «عاشقانه های ایرانی موذن: به بهانه گرامیداشت مؤذن زاده اردبیلی در جشنواره موسیقی فجر»، صدای عدالت، 27 دی 1384، ص 12.
* «مرحبا ای پیک خوش آواز ما»، نوشته رضا مهدوی، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 11.
* «مناره ها تا ابد او را فریاد می کنند: در سوگ بلال ایران»، صدای عدالت، 7 خرداد 1384، ص 12.
* «یادگاری که در این گنبد دوار بماند»، نوشته هوشنگ سامانی، همشهری، 12 خرداد 1384، ص 14.
 
[[رده:افراد]]
[[رده:مداحان]]
[[رده:مداحان ایرانی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۲

رحیم موذن زاده اردبیلی موذن و مداح معاصر که اذانی با زبان روزه از او به یادگار ماند.

رحیم موذن زاده اردبیلی
رحیم موذن زاده.jpg
زمینهٔ کاری مداحی، روضه خوانی و موذن
زادروز ۱۳۰۴ شمسی
اردبیل
مرگ ۵ خرداد ۱۳۸۴ شمسی
ملیت ایرانی

زندگینامهویرایش

رحیم موذن زاده اردبیلی در سال ۱۳۰۴ شمسی در اردبیل به دنیا آمد. او به تحصیل در مکتب پرداخت در همان ابتدا با قرآن مانوس شد و سپس در مدرسه حاج ابراهیم به تحصیلات حوزوی پرداخت. پدرش موذن بود و بعد از فوت پدر به جای او اذان میگفت.

او در سن ۸۰ سالگی در سال ۵ خرداد ۱۳۸۴ درگذشت.

آثارویرایش

در سال ۱۳۴۴ شمسی در رادیو تهران اذانی در روح الارواح آواز بيات ترک با زبان روزه خواند و این اذان از او به یادگار ماند. شروع این اذان با این دعا بود:

«توكلت علی الحی الذی لايموت والحمدلله الذی لم يتخذ صاحبه و لا ولدا و لم يكن له شريك فی الملك و لم يكن له ولی من الذل و كبره تكبيرا ...»

منابعویرایش

  • درباره «بلندترین گلدسته: یادی از مرحوم رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، خیمه، شماره 24، مرداد 1385، ص 58 - 59.
  • «تنها صداست که می ماند»، نوشته غلامعلی حدادعادل، همشهری، 2 تیر 1384، ص 14.
  • «حنجره ای فقط برای خدا»، خیمه، شماره 17 - 18، خرداد و تیر 1383، ص 20.
  • «ذکر و غروب و غربت: رمضان امسال هم با استاد رحیم مؤذن زاده اردبیلی»، نوشته محمد حسینی، جام جم، 7 آبان 1383، ص 5.
  • «صوت آسمانی اذان رحیم»، نوشته آزاده شهمیرنوری، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 14.
  • «عاشقانه های ایرانی موذن: به بهانه گرامیداشت مؤذن زاده اردبیلی در جشنواره موسیقی فجر»، صدای عدالت، 27 دی 1384، ص 12.
  • «مرحبا ای پیک خوش آواز ما»، نوشته رضا مهدوی، مقام موسیقایی، دوره جدید، شماره 23، تیر 1384، ص 11.
  • «مناره ها تا ابد او را فریاد می کنند: در سوگ بلال ایران»، صدای عدالت، 7 خرداد 1384، ص 12.
  • «یادگاری که در این گنبد دوار بماند»، نوشته هوشنگ سامانی، همشهری، 12 خرداد 1384، ص 14.