پیراهن کهنه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
از قساوت‌‌هاى دشمنان در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم حسین (ع) بر روى خاک بود. امام، براى پیشگیرى از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[حضرت زینب (س)|زینب]]، جامه و شلوارى کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسى پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود:
==حکایت لباس سیدالشهدا(ع)==
از قساوت‌‌هاى دشمنان در [[کربلا]]، عریان نهادن جسم [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] بر روى خاک بود. امام، براى پیشگیرى از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش [[زینب (ع)|زینب]]، جامه و شلوارى کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسى پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود:


«ائتونى ثوبا لا یرغب فیه احد اجعله تحت ثیابى لئلاّ اجرّد منه بعد قتلى...» <ref>''بحار الأنوار''، ج 45، ص 54.</ref> امّا «ابجر(ابحر)بن کعب» جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین را عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب. <ref>''اثبات الهداة''، ج ص 201، ''عوالم (امام حسین)''، ص 297.</ref> و به نقلى شلوارى را که در آورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد. <ref>''بحار الأنوار''، ح 45، ص 57.</ref>
«ائتونى ثوبا لا یرغب فیه احد اجعله تحت ثیابى لئلاّ اجرّد منه بعد قتلى...» <ref>''بحار الأنوار''، ج 45، ص 54.</ref> امّا «ابجر(ابحر)بن کعب» جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین را عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب. <ref>اثبات الهداة، ج ۵، ص ۲۰۱، عوالم (امام حسین)، ص ۲۹۷.</ref> و به نقلى شلوارى را که در آورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد. <ref>بحار الأنوار، ح ۴۵، ص ۵۷.</ref>
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| لباس کهنه بپوشید زیر پیرهنش | که تا برون نکند خصم بدمنش ز تنش }}  
{{ب| لباس کهنه بپوشید زیر پیرهنش | که تا برون نکند خصم بدمنش ز تنش }}  
خط ۹: خط ۱۰:


در برخى نقلها تغییر «عتیق» آمده، یا «ثوب خلق»، که همان «لباس کهنه» است.
در برخى نقلها تغییر «عتیق» آمده، یا «ثوب خلق»، که همان «لباس کهنه» است.
==منابع==


 
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج ۱، ص ۸۷-۸۸.]
 
 
==منابع==
جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج ص 87-88.


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]]
[[رده:اشیا و فرهنگ مادی]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۲

حکایت لباس سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از قساوت‌‌هاى دشمنان در کربلا، عریان نهادن جسم حسین(ع) بر روى خاک بود. امام، براى پیشگیرى از این ظلم، روز عاشورا قبل از عزیمت به میدان شهادت، کنار خیمه‌ها آمد و از خواهرش زینب، جامه و شلوارى کهنه طلبید و آنها را با دست پاره پاره کرد و بر تن پوشید تا کسى پس از شهادتش در آن جامه‌ها رغبت نکند و به طمع آن لباس، او را عریان نسازد، فرمود:

«ائتونى ثوبا لا یرغب فیه احد اجعله تحت ثیابى لئلاّ اجرّد منه بعد قتلى...» [۱] امّا «ابجر(ابحر)بن کعب» جنایت کرده آن را پس از شهادت امام از تن او در آورد و حسین را عریان در کربلا نهاد. از آن پس دست‌هایش خشک شد، مثل دو تکه چوب. [۲] و به نقلى شلوارى را که در آورد، در نتیجه از دو پا فلج و زمین‌گیر شد. [۳]

لباس کهنه بپوشید زیر پیرهنش که تا برون نکند خصم بدمنش ز تنش
لباس کهنه چه حاجت که زیر سمّ ستور تنى نماند که پوشند جامه یا کفنش [۴]

در برخى نقلها تغییر «عتیق» آمده، یا «ثوب خلق»، که همان «لباس کهنه» است.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. بحار الأنوار، ج 45، ص 54.
  2. اثبات الهداة، ج ۵، ص ۲۰۱، عوالم (امام حسین)، ص ۲۹۷.
  3. بحار الأنوار، ح ۴۵، ص ۵۷.
  4. وصال شیرازى.