حاج شیخ علی قرنی گلپایگانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←آثار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از آثارش: «منهاج الدموع»، «اسرار معراج» و | از آثارش: «منهاج الدموع»، «اسرار معراج» و «منهاج الولایت» است. | ||
===آثار عاشورایی=== | ===آثار عاشورایی=== | ||
در این بخش کتاب منهاج الدموع را بررسی قرار می‌کنیم. موضوع این کتاب مسائل دینی است، امّا نویسنده در بخش وسیعی از آن به [[عاشورا]] و حوادث قبل و بعد آن پرداخته است. این کتاب نوعی مقتل است که در آن اشعار زیبایی به شکل مدح و رثا خودنمایی می‌کند. این اشعار در قالب قصیده، مثنوی، رباعی، مخمس و مسمّط سروده شده است. پاره‌ای از اشعار این کتاب به زبان عربی است. | در این بخش کتاب منهاج الدموع را بررسی قرار می‌کنیم. موضوع این کتاب مسائل دینی است، امّا نویسنده در بخش وسیعی از آن به [[عاشورا]] و حوادث قبل و بعد آن پرداخته است. این کتاب نوعی مقتل است که در آن اشعار زیبایی به شکل مدح و رثا خودنمایی می‌کند. این اشعار در قالب قصیده، مثنوی، رباعی، مخمس و مسمّط سروده شده است. پاره‌ای از اشعار این کتاب به زبان عربی است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۱
| حاج شیخ علی قرنی گلپایگانی | |
|---|---|
| زادروز | 1293 ه.ش گوگد گلپایگان |
| مرگ | 1377 ه.ش |
| دیوان سروده‌ها | منهاج الدموع |
| استاد | آیت الله گلپایگانی، آیت الله مرعشی نجفی، آیت الله شیخ محمد علی کاظمینی و آیت الله خویی |
حاج شیخ علی قرنی گلپایگانی از عالمان امامی و فقیه است که نسب وی به اویس قرنی می‌رسد.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی در روستای گوگد گلپایگان به دنیا آمد و پس از فراگیری ادبیات فارسی و مقدمات در گلپایگان در 1293 ه.ش به قم مهاجرت کرد و سطوح را نزد آیت الله گلپایگانی و آیت الله مرعشی نجفی تکمیل نمود. پس از آن به نجف رفت و مدت سه سال از محضر آیت الله شیخ محمدعلی کاظمینی و آیت الله خویی استفاده نمود.
سپس به قم مراجعت کرد. قرنی به دستور آیت الله بروجردی برای نشر معارف اسلامی به علیشاه عوض شهریار رفت و تا آخر عمر در آنجا زیست. در سال 1377 ه.ش درگذشت و در امامزاده اسماعیل شهریار به خاک سپرده شد.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از آثارش: «منهاج الدموع»، «اسرار معراج» و «منهاج الولایت» است.
آثار عاشورایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در این بخش کتاب منهاج الدموع را بررسی قرار می‌کنیم. موضوع این کتاب مسائل دینی است، امّا نویسنده در بخش وسیعی از آن به عاشورا و حوادث قبل و بعد آن پرداخته است. این کتاب نوعی مقتل است که در آن اشعار زیبایی به شکل مدح و رثا خودنمایی می‌کند. این اشعار در قالب قصیده، مثنوی، رباعی، مخمس و مسمّط سروده شده است. پاره‌ای از اشعار این کتاب به زبان عربی است.
کتاب شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- منهاج الدموع، علی قرنی گلپایگانی. قم: دارالفکر، 1369.