جیکوب لاندو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«تقلید و [[تعزیه]]»، ترجمه جلال ستاری، فصلنامه تئاتر، شماره 16، زمستان 1370، ص 144 - 129. | '''جیکوب م . لاندو''' (به انگلیسی: Jacob M. Landu) (۱۹۲۴- م.) شرق شناس و اسلام شناس اسرائیلی است.{{جعبه اطلاعات اندیشمند|اقمتگاه=|امضا=|اندازه تصویر=تاثر گرفته|تاثیرات=|تابعیت=|تاریخ درگذشت=|تصویر=جیکوب لاندو.jpg|تلفظ=|جوایز=|حامیان=|دانشجویان دکتری=|دین=|زادگاه=اسرائیل|زادروز=۱۹۲۴ میلادی|نام کامل=Jacob M. Landu}} | ||
==تحصیلات== | |||
جیکوب لاندو طی سال‌های ۱۹۴۲-۱۹۴۶ میلادی در دانشگاه عبری اورشلیم در رشته تاریخ و مطالعات عربی تحصیل کرد و سپس به مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی در لندن رفت و تحت نظارت برنارد لوئیس توانست مدرک دکترای خود را اخذ کند. | |||
==فعالیت‌ها== | |||
دکتر لاندو از سال ۱۹۴۹ میلادی به تدریس تاریخ خاورمیانه مدرن در دانشگاه‌های اسرائیل پرداخت. او همچنین به عنوان استاد مهمان در دانشگاه‌های آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، هلند و ترکیه نیز تدریس کرده‌است. ایشان یکی از بنیانگذاران انجمن شرقی اسرائیل و همچنین عضو مراکز متعدد پژوهشی و هیئت تحریریه چند مجله علمی است. | |||
==تالیفات== | |||
*«تقلید و [[تعزیه]]»، ترجمه جلال ستاری، فصلنامه تئاتر، شماره 16، زمستان 1370، ص 144 - 129. | |||
*Studies in the Arab Theater and Cinema | |||
===چکیده=== | |||
لاندو معتقد است برای فهم میزان قدرت اثرگذاری تعزیه بر تماشاگران مطالعه متون [[تعزیه]] کافی نیست بلکه باید به سراغ گزارش‌های جهانگردان اروپایی از این مراسم رفت. او در کتاب مطالعات سینما و تپاتر عرب به توصیف برخی ویژگی‌های نمایشی تعزیه از جمله نیمه واقعٰگرا و نمیه رمزی بودن، غنا و تجمل آرایش صحنه پرداخته و می‌نویسد: | |||
«بعضی مناظر که اثرات چشم‌گیر صحنه‌ای بر آنها مترتب است، مبالغه آمیز است. مثلا سر بریده و خون چکان [[حسین بن على (ع)|امام حسین]] که آیات قرآن تلاوت می‌کند یا جنگاوری که دست ندارد و دشمن را به زخم شمشیری که به دندان گرفته از پای در می‌آورد. نقش زنان و جانوران وحشی را مردان بازی می‌کنند اما اسبها واقعی‌اند. بازیگران گر چه حرفه‌ای نیستند و متن را با حرارت و طمطراقی که تصنعی است می‌خوانند اما به علت شوق و وجد، غالبه نه فقط بر هم میهمانان خویش بلکه بر اروپاییان شاهد تعزیه نیز تاثیر عمیقی به جا می‌گذارند.» | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=5141534&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محسن حسام مظاهریُ تراژدی جهان اسلام، نشر آرما، ص ۱۴۰۷-۱۴۰۹] | |||
[[رده: پژوهشگران]] | [[رده: پژوهشگران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۹
جیکوب م . لاندو (به انگلیسی: Jacob M. Landu) (۱۹۲۴- م.) شرق شناس و اسلام شناس اسرائیلی است.
| جیکوب لاندو | |
|---|---|
 | |
| متولد |
۱۹۲۴ میلادی اسرائیل |
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
جیکوب لاندو طی سال‌های ۱۹۴۲-۱۹۴۶ میلادی در دانشگاه عبری اورشلیم در رشته تاریخ و مطالعات عربی تحصیل کرد و سپس به مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی در لندن رفت و تحت نظارت برنارد لوئیس توانست مدرک دکترای خود را اخذ کند.
فعالیت‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دکتر لاندو از سال ۱۹۴۹ میلادی به تدریس تاریخ خاورمیانه مدرن در دانشگاه‌های اسرائیل پرداخت. او همچنین به عنوان استاد مهمان در دانشگاه‌های آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، هلند و ترکیه نیز تدریس کرده‌است. ایشان یکی از بنیانگذاران انجمن شرقی اسرائیل و همچنین عضو مراکز متعدد پژوهشی و هیئت تحریریه چند مجله علمی است.
تالیفات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «تقلید و تعزیه»، ترجمه جلال ستاری، فصلنامه تئاتر، شماره 16، زمستان 1370، ص 144 - 129.
- Studies in the Arab Theater and Cinema
چکیده[ویرایش | ویرایش مبدأ]
لاندو معتقد است برای فهم میزان قدرت اثرگذاری تعزیه بر تماشاگران مطالعه متون تعزیه کافی نیست بلکه باید به سراغ گزارش‌های جهانگردان اروپایی از این مراسم رفت. او در کتاب مطالعات سینما و تپاتر عرب به توصیف برخی ویژگی‌های نمایشی تعزیه از جمله نیمه واقعٰگرا و نمیه رمزی بودن، غنا و تجمل آرایش صحنه پرداخته و می‌نویسد:
«بعضی مناظر که اثرات چشم‌گیر صحنه‌ای بر آنها مترتب است، مبالغه آمیز است. مثلا سر بریده و خون چکان امام حسین که آیات قرآن تلاوت می‌کند یا جنگاوری که دست ندارد و دشمن را به زخم شمشیری که به دندان گرفته از پای در می‌آورد. نقش زنان و جانوران وحشی را مردان بازی می‌کنند اما اسبها واقعی‌اند. بازیگران گر چه حرفه‌ای نیستند و متن را با حرارت و طمطراقی که تصنعی است می‌خوانند اما به علت شوق و وجد، غالبه نه فقط بر هم میهمانان خویش بلکه بر اروپاییان شاهد تعزیه نیز تاثیر عمیقی به جا می‌گذارند.»