محبت اهل بیت«ع»: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «محبّت،دوست داشتن و عشق ورزیدن،به زندگى انسان جهت مىدهد و اگر این علاقه و مح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
محبت،دوست داشتن و عشق ورزیدن،به زندگى انسان جهت مىدهد و اگر این علاقه و محبت،به انسانهاى پاک و والا باشد، بیمه کننده انسان از کششهاى انحرافى است. | |||
خداوند،دوستى و | ==مفهوم== | ||
خداوند،دوستى و مودت خاندان پیامبر«ص»را در قرآن،اجر رسالت آن حضرت قرار داده و واجب ساخته است: «قُلْ لاٰ أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَ الْمَوَدَةَ فِی الْقُرْبىٰ» . <ref>شورى،آیۀ ۲۳.</ref> امام شافعى نیز به این فرض بودن محبت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت«ع»]]<nowiki/>اشاره دارد: | |||
{ | {| | ||
|یا اهل بیت رسول الله حبکم | |||
| | |||
|فرض من الله فى القرآن انزله | |||
|- | |||
|کفاکم من عظیم القدر انکم | |||
| | |||
|من لم یصل علیکم لا صلاة له <ref>حیاة الامام الحسین،ج۱،ص ۶۹(نقل از الصواعق المحرقه۸۸).</ref> | |||
|} | |||
و همین محبت خاندان رسول،مرز حرکت در خط صحیح دین است. | |||
{ | <br /> | ||
{| | |||
|تولاى شما فرض خدایى است | |||
| | |||
|قبول و رد آن مرز جدایى است | |||
|- | |||
|دیانت بىشما کامل نگردد | |||
| | |||
|بجز با عشقتان دل،دل نگردد | |||
|- | |||
|هر آن کس را که در دین رسول است | |||
| | |||
|ولایت،مُهر و امضاى قبول است <ref>از مثنوى«اهل بیت آفتاب»از نویسنده.</ref> | |||
|} | |||
این محبت،به محبت الهى بر مىگردد: «من احبکم فقد احب الله و من ابغضکم فقد ابغض الله». <ref>زیارت جامعۀ کبیره.</ref> دوستدار این خانواده، دوستدار خداست و دشمنان آنان،دشمن خدایند. | |||
و | ==فواید محبت اهل بیت(ع)== | ||
تأکید به دوست داشتن [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]]،استفاده از اهرمى نیرومند در جهت سازندگى انسان و حرکت تربیتى و اجتماعى اوست.آنکه طعم محبت اهل بیت را بچشد،محبتهاى دیگر برایش جذاب نیست.رشته محبت این دودمان،تا درون خانههاى شیعیان کشیده شده و همه جا را روشن و گرم مىسازد.اتصال به این رشته محبت،مایه گرمى جان و روشنایى دل است و محب آنان،محبوب خدا مىشود.محبت حسین«ع»در این میان،ویژگى خاصى دارد. | |||
{| | |||
|رشته الفت بود در بین ما،کز قعر چاه | |||
| | |||
|کى بدون رشته آب بىحساب آید برون | |||
|} | |||
پیامبر خدا«ص» فرمود:«حسین منى و انا من حسین،احب الله من احب حسینا». <ref>حیاة الامام الحسین،ج ۱،ص۹۴.</ref> و درباره حسن و حسین«ع»و ثمره دوستى و محبت این دو ریحانه رسول،فرمود:«من احب هذین الغلامین و اباهما و امهما فهو معى فى درجتى یوم القیامة». <ref>سفینة البحار،ج۱،ص ۲۵۷.</ref> هر کس این دو نوجوان و پدر و مادرشان را دوست بدارد،روز قیامت در رتبه من همراهم خواهد بود. | |||
این کشش قلبى نسبت به سید الشهدا«ع»را خداوند در دلها قرار داده و غم شهادتش هم بزرگترین غمهاست و سوز آن هرگز فرو نمىنشیند.رسول خدا«ص»فرمود:«ان لقتل الحسین«ع»حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا». <ref>جامع احادیث الشیعة،ج ۱۲،ص ۵۵۶.</ref> محبت اهل بیت و عشق به ابا عبد الله«ع»هم در دنیا رشد دهنده و کمال آفرین است،هم در آخرت نجاتبخش است. | |||
به قول ابن حماد: | |||
{{ | <br /> | ||
{| | |||
|شربت من ماء الولاء شربة | |||
| | |||
|فاورثتنى النسک قبل الفطام | |||
|- | |||
|و لاح نجم السعد فى طالعى | |||
| | |||
|اذ صرت مولى لأناس کرام | |||
|- | |||
|لآل یاسین الذی حبهم | |||
| | |||
|ینجو به المؤمن یوم الخصام | |||
|- | |||
|فمثل مولاى الحسین الذى | |||
| | |||
|بالطف مدفون علیه السلام... | |||
|- | |||
|هذا شهید الطف هذا الذى | |||
| | |||
|حبى له یمحو جمیع الآثام | |||
|- | |||
|هذا الإمام ابن الإمام الذى | |||
| | |||
|منه لنا فى کل عصر امام | |||
|- | |||
|هذا الذى زائره کالذى | |||
| | |||
|حج الى الکعبة فى کل عام <ref>مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۷۶.</ref> | |||
|} | |||
آنکه از سرچشمه این محبت سیراب شود و عشق ابا عبد الله و اهل بیت«ع»،حلاوت زندگیش گردد،بیمه شده است،چون روح دین،محبت و مودت و ولایت اهل بیت است و بدون آن،اسکلتى بىجان از دین مىماند. | |||
<br /> | |||
{| | |||
|بنیان دین بىمِهرتان سست و خراب است | |||
| | |||
|عالم جدا از عشقتان خواب و سراب است <ref>از نویسنده.</ref> | |||
|} | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۰۳-۴۰۴.] | |||
==پینوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۰
محبت،دوست داشتن و عشق ورزیدن،به زندگى انسان جهت مىدهد و اگر این علاقه و محبت،به انسانهاى پاک و والا باشد، بیمه کننده انسان از کششهاى انحرافى است.
مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
خداوند،دوستى و مودت خاندان پیامبر«ص»را در قرآن،اجر رسالت آن حضرت قرار داده و واجب ساخته است: «قُلْ لاٰ أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَ الْمَوَدَةَ فِی الْقُرْبىٰ» . [۱] امام شافعى نیز به این فرض بودن محبت اهل بیت«ع»اشاره دارد:
یا اهل بیت رسول الله حبکم | فرض من الله فى القرآن انزله | |
کفاکم من عظیم القدر انکم | من لم یصل علیکم لا صلاة له [۲] |
و همین محبت خاندان رسول،مرز حرکت در خط صحیح دین است.
تولاى شما فرض خدایى است | قبول و رد آن مرز جدایى است | |
دیانت بىشما کامل نگردد | بجز با عشقتان دل،دل نگردد | |
هر آن کس را که در دین رسول است | ولایت،مُهر و امضاى قبول است [۳] |
این محبت،به محبت الهى بر مىگردد: «من احبکم فقد احب الله و من ابغضکم فقد ابغض الله». [۴] دوستدار این خانواده، دوستدار خداست و دشمنان آنان،دشمن خدایند.
فواید محبت اهل بیت(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تأکید به دوست داشتن اهل بیت،استفاده از اهرمى نیرومند در جهت سازندگى انسان و حرکت تربیتى و اجتماعى اوست.آنکه طعم محبت اهل بیت را بچشد،محبتهاى دیگر برایش جذاب نیست.رشته محبت این دودمان،تا درون خانههاى شیعیان کشیده شده و همه جا را روشن و گرم مىسازد.اتصال به این رشته محبت،مایه گرمى جان و روشنایى دل است و محب آنان،محبوب خدا مىشود.محبت حسین«ع»در این میان،ویژگى خاصى دارد.
رشته الفت بود در بین ما،کز قعر چاه | کى بدون رشته آب بىحساب آید برون |
پیامبر خدا«ص» فرمود:«حسین منى و انا من حسین،احب الله من احب حسینا». [۵] و درباره حسن و حسین«ع»و ثمره دوستى و محبت این دو ریحانه رسول،فرمود:«من احب هذین الغلامین و اباهما و امهما فهو معى فى درجتى یوم القیامة». [۶] هر کس این دو نوجوان و پدر و مادرشان را دوست بدارد،روز قیامت در رتبه من همراهم خواهد بود.
این کشش قلبى نسبت به سید الشهدا«ع»را خداوند در دلها قرار داده و غم شهادتش هم بزرگترین غمهاست و سوز آن هرگز فرو نمىنشیند.رسول خدا«ص»فرمود:«ان لقتل الحسین«ع»حرارة فى قلوب المؤمنین لا تبرد ابدا». [۷] محبت اهل بیت و عشق به ابا عبد الله«ع»هم در دنیا رشد دهنده و کمال آفرین است،هم در آخرت نجاتبخش است.
به قول ابن حماد:
شربت من ماء الولاء شربة | فاورثتنى النسک قبل الفطام | |
و لاح نجم السعد فى طالعى | اذ صرت مولى لأناس کرام | |
لآل یاسین الذی حبهم | ینجو به المؤمن یوم الخصام | |
فمثل مولاى الحسین الذى | بالطف مدفون علیه السلام... | |
هذا شهید الطف هذا الذى | حبى له یمحو جمیع الآثام | |
هذا الإمام ابن الإمام الذى | منه لنا فى کل عصر امام | |
هذا الذى زائره کالذى | حج الى الکعبة فى کل عام [۸] |
آنکه از سرچشمه این محبت سیراب شود و عشق ابا عبد الله و اهل بیت«ع»،حلاوت زندگیش گردد،بیمه شده است،چون روح دین،محبت و مودت و ولایت اهل بیت است و بدون آن،اسکلتى بىجان از دین مىماند.
بنیان دین بىمِهرتان سست و خراب است | عالم جدا از عشقتان خواب و سراب است [۹] |