محاصره امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «هدف امام حسین«ع»رسیدن به کوفه و پیوستن به هواداران در آن شهر بود،تا بر ضدّ ام...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هدف امام | هدف [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] رسیدن به [[کوفه]] و پیوستن به هواداران در آن شهر بود، تا بر ضد امویان قیام کنند. [[ابن زیاد]] (والى کوفه)هم مى‌دانست که اگر امام، پاى به کوفه بگذارد، کنترل شهر از دست بیرون خواهد شد. این بود که مانع ورود امام به [[کوفه]] شد.سپاه هزار نفرى را به فرماندهى [[حرّ بن یزید ریاحى|حر بن یزید]] سر راه آن حضرت فرستاد، پس از گفتگوها، کاروان امام و سپاه حر همچنان پا به پاى هم پیش مى‌آمدند. چون به «[[نینوا]]»رسیدند، پیکى از کوفه رسید که فرمان محاصره را همراه داشت، که امام حسین(ع) نه راه برگشت داشته باشد، نه راه پیش، فرمان چنین بود که: | ||
«اما بعد فجعجع بالحسین...» با رسیدن نامه و قاصدم، حسین(ع) را در محاصره و تنگنا قرار بده و او را جز در سرزمین بى‌آب و علف و دور از پناهگاه فرود نیار، به قاصد هم دستور دادم تا همراه تو باشد و از تو جدا نگردد. تا خبر اجراى این فرمان را برایم بیاورد.و السلام. | |||
در پى آن دستور بود که امام به اجبار در آن منطقه فرود آمد. این حادثه در روز پنج شنبه دوم [[محرم|محرم]] سال ۶۱ هجرى بود.فرداى آن روز، [[عمر بن سعد|عمر سعد]] با چهار هزار نفر از کوفه رسیدند. <ref>کامل،ابن اثیر،ج ۲،ص ۵۵۵.</ref> در پى این محاصره، از پیوستن افراد به گروه یاران امام نیز جلوگیرى مى‌کردند و راهها کنترل مى‌شد، برخى که از کوفه خود را به امام رساندند، با استفاده از تاریکى شب یا از بیراهه بود. | |||
==منبع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۴۰۲-۴۰۳.] | |||
==پی‌نوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:تاریخ]] | |||
[[رده:وقایع و رخدادها]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۸
هدف امام حسین(ع) رسیدن به کوفه و پیوستن به هواداران در آن شهر بود، تا بر ضد امویان قیام کنند. ابن زیاد (والى کوفه)هم مى‌دانست که اگر امام، پاى به کوفه بگذارد، کنترل شهر از دست بیرون خواهد شد. این بود که مانع ورود امام به کوفه شد.سپاه هزار نفرى را به فرماندهى حر بن یزید سر راه آن حضرت فرستاد، پس از گفتگوها، کاروان امام و سپاه حر همچنان پا به پاى هم پیش مى‌آمدند. چون به «نینوا»رسیدند، پیکى از کوفه رسید که فرمان محاصره را همراه داشت، که امام حسین(ع) نه راه برگشت داشته باشد، نه راه پیش، فرمان چنین بود که:
«اما بعد فجعجع بالحسین...» با رسیدن نامه و قاصدم، حسین(ع) را در محاصره و تنگنا قرار بده و او را جز در سرزمین بى‌آب و علف و دور از پناهگاه فرود نیار، به قاصد هم دستور دادم تا همراه تو باشد و از تو جدا نگردد. تا خبر اجراى این فرمان را برایم بیاورد.و السلام.
در پى آن دستور بود که امام به اجبار در آن منطقه فرود آمد. این حادثه در روز پنج شنبه دوم محرم سال ۶۱ هجرى بود.فرداى آن روز، عمر سعد با چهار هزار نفر از کوفه رسیدند. [۱] در پى این محاصره، از پیوستن افراد به گروه یاران امام نیز جلوگیرى مى‌کردند و راهها کنترل مى‌شد، برخى که از کوفه خود را به امام رساندند، با استفاده از تاریکى شب یا از بیراهه بود.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ کامل،ابن اثیر،ج ۲،ص ۵۵۵.