کربلایى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «منسوب به کربلا،اهل کربلا،کسى که به زیارت کربلا رفته باشد،عنوانى که روستاییا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
منسوب به | '''کربلایی'''، منسوب به کربلا، اهل کربلا یا زائر [[کربلا]] نامیده میشود. | ||
==مفهوم== | |||
کربلایی عنوانی است که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌اى عامه مردم را آنجا که نام او ندانند.کربلایى:ساخته و پرداختۀ کربلا. <ref> لغت‌نامه،دهخدا.</ref> همانگونه که زائران خانۀ خدا را حاج و حاجى گویند، بعنوان تکریم و احترام، به زائران حرم امام رضا(ع) «مشهدى» و به زوار کربلا هم«کربلایى»گویند. | |||
در قدیم،رمز و نشانۀ این بوده که کسى که با این نام معروف مى‌شود،به زیارت قبر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] موفق شده است.همچنین در تعبیر استعارى،به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات قیام [[عاشورا]] را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گیرد«کربلایى»مى‌گویند،مثل:امّت کربلایى، شور کربلایى.ابداع این لقب،از اسباب ماندگارى ارزشهاى معنوى این دیار و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر عرفى،بار فرهنگى و مقدّس دارد. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۶۹.] | |||
==پی‌نوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
[[رده:افراد]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۲
کربلایی، منسوب به کربلا، اهل کربلا یا زائر کربلا نامیده میشود.
مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کربلایی عنوانی است که روستاییان و عامّه را بدهند، مخاطبه‌اى عامه مردم را آنجا که نام او ندانند.کربلایى:ساخته و پرداختۀ کربلا. [۱] همانگونه که زائران خانۀ خدا را حاج و حاجى گویند، بعنوان تکریم و احترام، به زائران حرم امام رضا(ع) «مشهدى» و به زوار کربلا هم«کربلایى»گویند.
در قدیم،رمز و نشانۀ این بوده که کسى که با این نام معروف مى‌شود،به زیارت قبر امام حسین(ع) موفق شده است.همچنین در تعبیر استعارى،به هر چه که حال و هوا و خصوصیّات قیام عاشورا را داشته باشد و با الهام از آن حماسه شکل گیرد«کربلایى»مى‌گویند،مثل:امّت کربلایى، شور کربلایى.ابداع این لقب،از اسباب ماندگارى ارزشهاى معنوى این دیار و مدفون در آن مزار است و بیش از یک تعبیر عرفى،بار فرهنگى و مقدّس دارد.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ لغت‌نامه،دهخدا.