قطا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «نام مرغ و پرنده‌اى است که به فارسى سنگخوار گویند،شبیه فاخته و قمرى.چشمش بسیا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نام مرغ و پرنده‌اى است که به فارسى سنگخوار | '''قطا''' نام مرغ و پرنده‌اى است که به فارسى سنگخوار گویند. | ||
==مشخصه‌ها== | |||
قطا شبیه فاخته و قمرى است. چشمش بسیار تیزبین است و از ارتفاع بسیار، وجود آب را تشخیص مى‌دهد و در شناخت آب و راهها مهارت دارد و پیش از طلوع آفتاب، به اندازه مسافت ده روز در پى آب خارج مى‌شود و بى‌آنکه مسیر را در رفت و برگشت گم کند، به لانه بر مى‌گردد.<ref>مجمع البحرین.</ref> صداى او کاروانها را به وجود آب در یک محل آگاه مى‌کند و در آشنایى به راه و راهنمایى،به آن مثل زده مى‌شود:«هو اهدى من القطا،هو اصدق من القطا»<ref>لغت‌نامه،دهخدا.</ref> | |||
==روایت روز عاشورا== | |||
[[سید الشهدا (ع)|سیدالشهدا(ع)]] روز [[عاشورا]] وقتى براى آخرین وداع با [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]]،نزد خیمه‌ها آمد و با آنان خداحافظى کرد، دخترش [[سکینه دختر امام حسین (ع)|سکینه]] گفت: «اى پدر، ما را به حرم جدمان بازگردان.» حضرت با حسرت فرمود: «افسوس! اگر مرغ قطا را وامى‌گذاشتند، در آشیانه خویش مى‌آرمید.» (هیهات،لو ترک القطا لنام) <ref>بحار الأنوار،ج ۴۵،ص ۴۷،عوالم(امام حسین)،ص۲۹۰.</ref> تشبیه خویش به آن مرغ، با توجه به ویژگیها و صفاتش جاى تأمل است. یعنى امام نیز تیزبین و بصیر و راه‌شناس است. وجودش و صدا و کلامش دیگران را به آبشخور هدایت رهنمون مى‌سازد، هرگز گم نمى‌شود و بیراهه نمى‌رود و هادى دیگران است. امّا افسوس که نگذاشتند امام هدایت، در کانون ارشاد اندیشه‌ها بماند و راهنمایى کند و اینگونه از آشیانه اصلى‌اش که جوار حرم پیامبر است، آواره‌اش ساختند. | |||
==منبع== | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۶-۳۵۷.] | |||
==پی‌نوشت== | |||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۰
قطا نام مرغ و پرنده‌اى است که به فارسى سنگخوار گویند.
مشخصه‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قطا شبیه فاخته و قمرى است. چشمش بسیار تیزبین است و از ارتفاع بسیار، وجود آب را تشخیص مى‌دهد و در شناخت آب و راهها مهارت دارد و پیش از طلوع آفتاب، به اندازه مسافت ده روز در پى آب خارج مى‌شود و بى‌آنکه مسیر را در رفت و برگشت گم کند، به لانه بر مى‌گردد.[۱] صداى او کاروانها را به وجود آب در یک محل آگاه مى‌کند و در آشنایى به راه و راهنمایى،به آن مثل زده مى‌شود:«هو اهدى من القطا،هو اصدق من القطا»[۲]
روایت روز عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیدالشهدا(ع) روز عاشورا وقتى براى آخرین وداع با اهل بیت،نزد خیمه‌ها آمد و با آنان خداحافظى کرد، دخترش سکینه گفت: «اى پدر، ما را به حرم جدمان بازگردان.» حضرت با حسرت فرمود: «افسوس! اگر مرغ قطا را وامى‌گذاشتند، در آشیانه خویش مى‌آرمید.» (هیهات،لو ترک القطا لنام) [۳] تشبیه خویش به آن مرغ، با توجه به ویژگیها و صفاتش جاى تأمل است. یعنى امام نیز تیزبین و بصیر و راه‌شناس است. وجودش و صدا و کلامش دیگران را به آبشخور هدایت رهنمون مى‌سازد، هرگز گم نمى‌شود و بیراهه نمى‌رود و هادى دیگران است. امّا افسوس که نگذاشتند امام هدایت، در کانون ارشاد اندیشه‌ها بماند و راهنمایى کند و اینگونه از آشیانه اصلى‌اش که جوار حرم پیامبر است، آواره‌اش ساختند.