عمرو بن قیس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «وى همراه پسر عمویش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسین«ع»دیدار کرد.امام او را ب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
وى همراه پسر عمویش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسین«ع»دیدار کرد.امام او را به نصرت خویش فراخواند،لیکن هم او و هم پسر عمویش بهانه آوردند که:پیر مردیم و بدهکار و عیالمند،کالاهاى مردم نیز در دست ماست.نمى‌دانیم چه خواهد شد؟ مى‌ترسیم امانت مردم تباه شود!بدین گونه به امام،پاسخ سرد و ردّ دادند.حضرت نیز از آنان خواست که بروند،تا نداى یارى خواهى حضرت را در کربلا نشنوند،چون هر که مظلومیّت و تنهایى امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یارى نکند،سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند. <ref>موسوعة کلمات الامام الحسین،ص 369،بحار الانوار،ج 45،ص 84.</ref>
'''عمرو بن قیس'''  همراه پسر عمویش در منزلگاه [[قصر مقاتل]] با [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] دیدار کرد. امام او را به نصرت خویش فراخواند، لیکن هم او و هم پسر عمویش بهانه آوردند که: «پیر مردیم و بدهکار و عیالمند، کالاهاى مردم نیز در دست ماست. نمى‌دانیم چه خواهد شد؟ مى‌ترسیم امانت مردم تباه شود!»


بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا نداى یارى خواهى حضرت را در [[کربلا]] نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایى امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یارى نکند،سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند. <ref>موسوعة کلمات الامام الحسین،ص ۳۶۹،بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۸۴.</ref>


==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۹.]


 
==پی‌نوشت==
 
<references />
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 329.
[[رده:افراد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۳

عمرو بن قیس همراه پسر عمویش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسین(ع) دیدار کرد. امام او را به نصرت خویش فراخواند، لیکن هم او و هم پسر عمویش بهانه آوردند که: «پیر مردیم و بدهکار و عیالمند، کالاهاى مردم نیز در دست ماست. نمى‌دانیم چه خواهد شد؟ مى‌ترسیم امانت مردم تباه شود!»

بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا نداى یارى خواهى حضرت را در کربلا نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایى امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یارى نکند،سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند. [۱]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. موسوعة کلمات الامام الحسین،ص ۳۶۹،بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۸۴.