طنز در ادبیات تعزیه: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طنز در ادبیات تعزیه'''، کتابی است درباره اشعار طنزآمیز درباره تعزیهنامهها که توسط [[منوچهر احترامی]] گردآوری شده است. | '''طنز در ادبیات تعزیه'''، کتابی است درباره اشعار طنزآمیز درباره تعزیهنامهها که توسط [[منوچهر احترامی|منوچهر احترامی]] گردآوری شده است. | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
شاه وزیر (خروج مختار در کوفه و اخراج اشقیاء از روی زمین) | شاه وزیر (خروج مختار در کوفه و اخراج اشقیاء از روی زمین) | ||
ابن زیاد و شمر (آخرین دیدار) | [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]] و [[شمر]] (آخرین دیدار) | ||
[[تعزیه|تعزیه]]<nowiki/>های شاد | |||
آخرین تلاش | آخرین تلاش |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۷
طنز در ادبیات تعزیه، کتابی است درباره اشعار طنزآمیز درباره تعزیهنامهها که توسط منوچهر احترامی گردآوری شده است.
طنز در ادبیات تعزیه
| |
---|---|
| |
به کوشش | منوچهر احترامی |
ناشر | سوره مهر |
محل نشر | تهران |
تاریخ نشر | 1385 |
شابک | 964-506-138-5 |
تعداد صفحات | 379 |
موضوع | اشعار طنزآمیز در مورد تعزیه نامهها |
زبان | فارسی |
درباره کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بخشهای کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب از بخشهایی با عناوین ذیل تشکیل شده است:
مقدمه (شیطان دشمن قدیمی انسان)
علی و ابن ملجم
حالات و حرکات نمایشی
رفتارها و موقعیتهای طنزآمیز
پیش واقعه و گوشه
شاه وزیر (خروج مختار در کوفه و اخراج اشقیاء از روی زمین)
تعزیههای شاد
آخرین تلاش
آخرین تعزیه
نمایه و منابع و مآخذ
مقدمه کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در مقدمه کتاب در تعریف نمایش آمده است: این ذات تعارض بین خیر و شر و پیچیدگیهای ناشی از آن است که نماد و نمایش را بوجود میآورد، چون هرجا که سادگی و نظم حکمفرما باشد، تا ترودرام وجود منی تواند داشت. با این تعبیر نمایش از بطن اغتشاش زائیده میشود و در دامان تعارض رشد مییابد و در مسیر پیچاپیچ ناهماهنگی حر کت میکند. همچنین در پیشدرآمد شیطان، دشمن قدیمی انسان میخوانیم: در تعزیه هدف اصلی، تعظیم و بزرگداشت خاندان رسول (ص) و ذکر مصائب وارده به اولیای دین و برگزیدگان خداوند است، اما تعزیه برای نشان دادن مصائب اولیاء به اشقیاء نیز میپردازد و چهره واقعی آنها را در رویارویی با اولیاء نشان میدهد. از این قرار در میدان تعزیه صف طویلی از شخصیتهای خوب و بد در مقابل یکدیگر صف کشیدهاند که در یک سر آن قدیمیترین دشمنان روی زمین، آدم و شیطان ایستادهاند و در سر دیگر مظلومترین اولیاء و ظالمترین اشقیاء: امام حسین و شمر.