عزیز محمد درویشی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «دربارة عزیز محمد درویشی،ن وشتة حمیدرضا اردلان، تهران، فرهنگستان هنر جمهوری...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دربارة
'''عزیز محمد درویشی،''' از هنرمندان ایرانی در زمینه [[پرده خوانی|پرده‌ خوانی]] است.
عزیز محمد درویشی،ن وشتة حمیدرضا اردلان، تهران، فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران،
[[en:Aziz mohammad darvishi]]
1386 ، 24 ص
{{جعبه اطلاعات هنرمند
| رنگ پس‌زمینه =
| عنوان =
| تصویر =    عزیز محمد درویشی.jpg
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام اصلی =
| نام =                          عزیز محمد درویشی
| نام خانوادگی =
| تاریخ تولد = 1331 شمسی
| شهر تولد=  اراک
| کشور تولد=ایران
| تاریخ مرگ =
| شهر مرگ =
| کشور مرگ =
| ملیت = ایرانی
| حوزه فعالیت = پرده‌ خوان، مداح
| رشته = هنرهای نمایشی
| آموزش =
| جنبش =
| سبک =
| آثار =
| پشتیبانان =
| تأثیرپذیرفته از =  پدرش مرشد صفدر درویشی
| تأثیرگذاشته بر =
| جوایز =
| وب‌گاه =
}}
==شیوه اجرای نمایش==
حرکات بدن و دستان و چهره او نمادین و در عین محدود بودن ماهرانه و منطبق با شیوه‌های اصیل است. وجه بارز اجرای نمایشی او هم‌سنخی میان روایت قصه، آواز و حرکات بدن است.
==شیوه اجرای آواز==
عزیز محمد درویشی در اجرای آواز از شیوه‌های اصیل استفاده می‌کند. هنگام روایت جنگ از لحن حماسی بهره می‌جوید، در شرح صفات اشقیاء لحن کینه‌ورزانه به کار می‌برد و در شرح حالت و صفات شهدا یا اسیران لحنی تغزلی دارد.
او در ادای نغمات به سنت‌های آوازی مانند دعاها و گاه الحان آوازی نواحی ایران مانند دشتستانی گرایش دارد. وی در تغییر لحن اغلب بدون لحاظ فرصت برای تبدیل نغمات، از پرش استفاده می‌کند که در آوازهای پرده خوانی متداول است، اگرچه ممکن است چنین پرش‌هایی به گوش منطق، نامأنوس و بیگانه جلوه کند.
==زمان و مکان آرمانی در پرده خوانی==
پرده خوانی نوعی نمایش موسیقایی ایرانی است که در آن زمان و مکانی آرمانی اما موقت ساخته می‌شود. ابزار پرده خوان در ایجاد این فضا با داستان مشخص، عام و مورد قبول مردم، عدم رضایت از وضع موجود، اطمینان از رخدادهای محتوم با ماهیت عدل و خیر و ایمان مشترک است.
==مجموعه شمایل‌های همراه==
در پرده‌های درویشی شمایل دو طفلان مسلم همواره در کنار یکدیگر دیده می‌شوند. به جزء آن‌ها تصویر امام حسن و امام حسین نیز در برخی از مجالس کنار یکدیگر رسم می‌شوند. شمایل‌های دیگری که در پرده‌ها به طور جمعی و همراه رسم می‌شوند، شمایل‌های پنج تن، حضرت محمد، حضرت علی، حضرت زهرا، حضرت حسن و حضرت حسین است. ‌
==منبع==
 
*منبع این مدخل از [[مرشدان پرده‌ خوان ایران|مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان]] و حاصل فعالیت‌های پژوهشی [[حمیدرضا اردلان]] است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.
 
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:هنرمندان ایرانی]]
[[رده:هنرمندان در گروه هنرهای نمایشی]]
[[رده:هنرمندان در گروه ادبیات نمایشی]]
[[رده:هنرمندان در گروه مرشدان پرده خوان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۰

عزیز محمد درویشی، از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده‌ خوانی است.

عزیز محمد درویشی
عزیز محمد درویشی.jpg
زاده 1331 شمسی
اراک
ملیت ایرانی
شناخته‌شده برای هنرهای نمایشی

شیوه اجرای نمایش[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حرکات بدن و دستان و چهره او نمادین و در عین محدود بودن ماهرانه و منطبق با شیوه‌های اصیل است. وجه بارز اجرای نمایشی او هم‌سنخی میان روایت قصه، آواز و حرکات بدن است.

شیوه اجرای آواز[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عزیز محمد درویشی در اجرای آواز از شیوه‌های اصیل استفاده می‌کند. هنگام روایت جنگ از لحن حماسی بهره می‌جوید، در شرح صفات اشقیاء لحن کینه‌ورزانه به کار می‌برد و در شرح حالت و صفات شهدا یا اسیران لحنی تغزلی دارد. او در ادای نغمات به سنت‌های آوازی مانند دعاها و گاه الحان آوازی نواحی ایران مانند دشتستانی گرایش دارد. وی در تغییر لحن اغلب بدون لحاظ فرصت برای تبدیل نغمات، از پرش استفاده می‌کند که در آوازهای پرده خوانی متداول است، اگرچه ممکن است چنین پرش‌هایی به گوش منطق، نامأنوس و بیگانه جلوه کند.

زمان و مکان آرمانی در پرده خوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پرده خوانی نوعی نمایش موسیقایی ایرانی است که در آن زمان و مکانی آرمانی اما موقت ساخته می‌شود. ابزار پرده خوان در ایجاد این فضا با داستان مشخص، عام و مورد قبول مردم، عدم رضایت از وضع موجود، اطمینان از رخدادهای محتوم با ماهیت عدل و خیر و ایمان مشترک است.

مجموعه شمایل‌های همراه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در پرده‌های درویشی شمایل دو طفلان مسلم همواره در کنار یکدیگر دیده می‌شوند. به جزء آن‌ها تصویر امام حسن و امام حسین نیز در برخی از مجالس کنار یکدیگر رسم می‌شوند. شمایل‌های دیگری که در پرده‌ها به طور جمعی و همراه رسم می‌شوند، شمایل‌های پنج تن، حضرت محمد، حضرت علی، حضرت زهرا، حضرت حسن و حضرت حسین است. ‌

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]