میرزا علی خندان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''میرزا علی خندان،''' از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده‌ خوانی است.
[[en:Mirza ali khandan]]
 
{{جعبه اطلاعات هنرمند
{{جعبه اطلاعات هنرمند
| رنگ پس‌زمینه =  
| رنگ پس‌زمینه =  
خط ۱۳: خط ۱۲:
| شهر تولد=    فدافن در کاشمر  
| شهر تولد=    فدافن در کاشمر  
| کشور تولد=ایران  
| کشور تولد=ایران  
| تاریخ مرگ =  
| تاریخ مرگ = هفدهم شهریور 1403 شمسی
| شهر مرگ =  
| شهر مرگ = کاشمر
| کشور مرگ =
| کشور مرگ = ایران
| ملیت = ایرانی  
| ملیت = ایرانی  
| حوزه فعالیت = پرده‌ خوانی، مداح و منبرخوان  
| حوزه فعالیت = پرده‌ خوانی، مداح و منبرخوان  
خط ۲۹: خط ۲۸:
| وب‌گاه =
| وب‌گاه =
}}
}}
 
'''میرزا علی خندان،''' از هنرمندان ایرانی در زمینه [[پرده خوانی|پرده‌ خوانی]] است.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


==شیوه اجرای نمایش==
==شیوه اجرای نمایش==
خط ۶۰: خط ۳۵:
ویژگی مهم این شیوه اجرا، حرکات بدون اجزاء با ریزه‌کاری‌هایی است که از شگردهای پرده خوانان شهری به شمار می‌آید. بنابراین پرده خوانی مرشد خندان بر حرکات اصلی تکیه دارد که نسبت به حرکات جزئی، درشت و گاهی تکراری می‌نماید اما تکرارها به یاری پختگی حرکات صورت و فیگورهای منش‌مند در طی اجرا به شیوه‌ای نمایشی تبدیل می‌شود، همچنین به کارگیری تبرزین به جای عصا این حالت را تقویت می‌کند. پس از مدتی مخاطب غرق کلیتی از اجرا می‌شود که محتوای روایت محور و نتیجه خیر اندیشانه، هدف آن است.  
ویژگی مهم این شیوه اجرا، حرکات بدون اجزاء با ریزه‌کاری‌هایی است که از شگردهای پرده خوانان شهری به شمار می‌آید. بنابراین پرده خوانی مرشد خندان بر حرکات اصلی تکیه دارد که نسبت به حرکات جزئی، درشت و گاهی تکراری می‌نماید اما تکرارها به یاری پختگی حرکات صورت و فیگورهای منش‌مند در طی اجرا به شیوه‌ای نمایشی تبدیل می‌شود، همچنین به کارگیری تبرزین به جای عصا این حالت را تقویت می‌کند. پس از مدتی مخاطب غرق کلیتی از اجرا می‌شود که محتوای روایت محور و نتیجه خیر اندیشانه، هدف آن است.  
==شیوه اجرای آواز==  
==شیوه اجرای آواز==  
در هماهنگی با شیوه اجرا، وی در خواندن آواز از تکرار جملات ساده بهره می‌گیرد. آوازش با لحنی ثابت از پرده‌های دستگاه ماهور <ref>
در هماهنگی با شیوه اجرا، وی در خواندن آواز از تکرار جملات ساده بهره می‌گیرد. آوازش با لحنی ثابت از پرده‌های دستگاه ماهور <ref>دستگاه ماهور تنها به لحاظ فواصل و پرده بندی در دو دانگ نخست قابل قیاس با گام ماژور در موسیقی اروپایی است.</ref> که شروع آن از درجه سوم دانگ اول و ایست روی درجه سوم پیش دانگ است، تداوم می‌یابد. <ref>تیپ ملودی‌هایی که با بسط و گسترش تشکیل واحدی به نام گوشه می‌دهند دارای نغمه مرکزی به نام شاهد هستند. در نخستین گوشه در هر دستگاه، نغمه پایانی -ایست- همان نغمه شاهد است اما در گوشه‌های بعدی به دلایل فنی و بر اساس قوانین امکان تغییر وجود دارد. </ref> <ref>آخرین نغمه در هر گوشه ایست نام دارد. در گوشه‌های درآمد -نخستین گوشه‌ها- که شاخص‌ترین هر دستگاه محسوب می‌شوند ایست، همان شاهد است. گوشه‌هایی که خود دارای شاهدی جدا هستند عموماً دارای ایست مشترک با درآمدها هستند، گاه نیز بر اساس حرکت ملودی این قاعده قابل تغییر است. </ref>
</ref> که شروع آن از درجه سوم دانگ اول و ایست روی درجه سوم پیش دانگ است، تداوم می‌یابد. <ref>تیپ ملودی‌هایی که با بسط و گسترش تشکیل واحدی به نام گوشه می‌دهند دارای نغمه مرکزی به نام شاهد هستند. در نخستین گوشه در هر دستگاه، نغمه پایانی -ایست- همان نغمه شاهد است اما در گوشه‌های بعدی به دلایل فنی و بر اساس قوانین امکان تغییر وجود دارد. </ref> <ref>آخرین نغمه در هر گوشه ایست نام دارد. در گوشه‌های درآمد -نخستین گوشه‌ها- که شاخص‌ترین هر دستگاه محسوب می‌شوند ایست، همان شاهد است. گوشه‌هایی که خود دارای شاهدی جدا هستند عموماً دارای ایست مشترک با درآمدها هستند، گاه نیز بر اساس حرکت ملودی این قاعده قابل تغییر است. </ref>
==منبع==
==منبع==
* منبع این مدخل از [[مرشدان پرده‌ خوان ایران|مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان]] است که حاصل فعالیت‌های پژوهشی [[حمیدرضا اردلان]] به دست آمده و توسط فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران به چاپ رسیده است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.
 
*منبع این مدخل از [[مرشدان پرده‌ خوان ایران|مجموعه سی جلدی مرشدان پرده خوان]] و حاصل فعالیت‌های پژوهشی [[حمیدرضا اردلان]] است. در این مداخل برای رعایت حقوق ناشر و مؤلف و همچنین ترغیب علاقمندان به تهیه اثر، خلاصه‌ای از کتاب سی جلدی مرشدان پرده خوان آورده شده است.
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:هنرمندان]]
خط ۷۰: خط ۴۶:
[[رده:هنرمندان در گروه ادبیات نمایشی]]
[[رده:هنرمندان در گروه ادبیات نمایشی]]
[[رده:هنرمندان در گروه مرشدان پرده خوان]]
[[رده:هنرمندان در گروه مرشدان پرده خوان]]
[[en:Mirza ali khandan]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۶

میرزا علی خندان
میرزا علی خندان.jpg
زاده 1312 شمسی
فدافن در کاشمر
مرگ هفدهم شهریور 1403 شمسی
کاشمر,
ملیت ایرانی
شناخته‌شده برای هنرهای نمایشی

میرزا علی خندان، از هنرمندان ایرانی در زمینه پرده‌ خوانی است.

شیوه اجرای نمایش[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مرشد میرزا علی خندان در جوانی علاوه بر پرده خوانی، متأثر از پدرش به منبرخوانی، مداحی، منقبت خوانی، فضائل خوانی و چاووشی نی می‌پرداخته است. بهره‌گیری از فنون دیگر انواع آیین‌های مذهبی و تسلط بر اجرای اغلب مجالس پرده از وی پرده خوانی منحصر به فرد ساخته است. از آنجا که مرشد میرزا علی در فضایی روستایی تربیت یافته است در اجرا ساده، بی‌تکلف و با تکیه بر حرکات اصلی عمل می‌کند. ویژگی مهم این شیوه اجرا، حرکات بدون اجزاء با ریزه‌کاری‌هایی است که از شگردهای پرده خوانان شهری به شمار می‌آید. بنابراین پرده خوانی مرشد خندان بر حرکات اصلی تکیه دارد که نسبت به حرکات جزئی، درشت و گاهی تکراری می‌نماید اما تکرارها به یاری پختگی حرکات صورت و فیگورهای منش‌مند در طی اجرا به شیوه‌ای نمایشی تبدیل می‌شود، همچنین به کارگیری تبرزین به جای عصا این حالت را تقویت می‌کند. پس از مدتی مخاطب غرق کلیتی از اجرا می‌شود که محتوای روایت محور و نتیجه خیر اندیشانه، هدف آن است.

شیوه اجرای آواز[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در هماهنگی با شیوه اجرا، وی در خواندن آواز از تکرار جملات ساده بهره می‌گیرد. آوازش با لحنی ثابت از پرده‌های دستگاه ماهور [۱] که شروع آن از درجه سوم دانگ اول و ایست روی درجه سوم پیش دانگ است، تداوم می‌یابد. [۲] [۳]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. دستگاه ماهور تنها به لحاظ فواصل و پرده بندی در دو دانگ نخست قابل قیاس با گام ماژور در موسیقی اروپایی است.
  2. تیپ ملودی‌هایی که با بسط و گسترش تشکیل واحدی به نام گوشه می‌دهند دارای نغمه مرکزی به نام شاهد هستند. در نخستین گوشه در هر دستگاه، نغمه پایانی -ایست- همان نغمه شاهد است اما در گوشه‌های بعدی به دلایل فنی و بر اساس قوانین امکان تغییر وجود دارد.
  3. آخرین نغمه در هر گوشه ایست نام دارد. در گوشه‌های درآمد -نخستین گوشه‌ها- که شاخص‌ترین هر دستگاه محسوب می‌شوند ایست، همان شاهد است. گوشه‌هایی که خود دارای شاهدی جدا هستند عموماً دارای ایست مشترک با درآمدها هستند، گاه نیز بر اساس حرکت ملودی این قاعده قابل تغییر است.