بى‌وفایى: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از خصلتهاى مردم کوفه شمرده شده است | '''بی وفایی''' از خصلتهاى مردم [[کوفه]] شمرده شده است. | ||
== دلیل نامگذاری == | |||
کوفیان هم با على بن ابى طالب (ع) بى‌وفایى نشان دادند، هم با امام مجتبى (ع)، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[سید الشهدا (ع)]] [[بیعت]] کردند و پیمان شکستند. نامه دعوت نوشتند و تیغ کشیدند. این خصلت کوفیان در ذهن دیگران مانده بود. هنگامى که [[امام حسین (ع)]] تصمیم گرفت به کوفه رود، افراد متعددى او را بر حذر مى‌داشتند و بى‌وفایى اهل [[کوفه]] را یادآور مى‌شدند. خود امام حسین (ع) نیز روز [[عاشورا]] به این عهدشکنى و بى‌وفایى آنان اشاره کرد و فرمود: | |||
«واى بر شما اى کوفیان! زشت باد کارتان! ما را به یارى فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روى ما کشیدید...«یا اهل الکوفة! قبحا لکم و ترحا،بؤسا لکم و تعسا، استصرختمونا والهین...» <ref>''موسوعة کلمات الامام الحسین''، ص 467.</ref>. «کوفى» در خاطره مردم همردیف با «بى‌وفا» بود. حضرت زینب (س) نیز در خطبه‌اش در کوفه، به کوفیان چنین خطاب کرد: | «واى بر شما اى کوفیان! زشت باد کارتان! ما را به یارى فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روى ما کشیدید...«یا اهل الکوفة! قبحا لکم و ترحا،بؤسا لکم و تعسا، استصرختمونا والهین...» <ref>''موسوعة کلمات الامام الحسین''، ص 467.</ref>. «کوفى» در خاطره مردم همردیف با «بى‌وفا» بود. حضرت زینب (س) نیز در خطبه‌اش در کوفه، به کوفیان چنین خطاب کرد: | ||
«یا اهل الکوفة! یا اهل الختل و الغدر» که اشاره به همان ریا، تزویر، نفاق و بى‌وفایى آن مردم بود. این ذهنیّت، همچنان باقى است. از شعارهاى مردم ایران پس از پیروزى انقلاب اسلامى و در ایّام جنگ تحمیلى، در حمایت از رهبرى این بود که «ما اهل کوفه نیستیم، امام تنها بماند»، «ما اهل کوفه نیستیم،على تنها بماند.» | «یا اهل الکوفة! یا اهل الختل و الغدر» که اشاره به همان ریا، تزویر، نفاق و بى‌وفایى آن مردم بود. این ذهنیّت، همچنان باقى است. از شعارهاى مردم ایران پس از پیروزى انقلاب اسلامى و در ایّام جنگ تحمیلى، در حمایت از رهبرى این بود که «ما اهل کوفه نیستیم، امام تنها بماند»، «ما اهل کوفه نیستیم،على تنها بماند.» | ||
==منابع== | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، ''فرهنگ عاشورا''، قم، معارف، ج1، ص 84.] | |||
== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:مفاهیم]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹
بی وفایی از خصلتهاى مردم کوفه شمرده شده است.
دلیل نامگذاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کوفیان هم با على بن ابى طالب (ع) بى‌وفایى نشان دادند، هم با امام مجتبى (ع)، هم با مسلم بن عقیل و هم با سید الشهدا (ع) بیعت کردند و پیمان شکستند. نامه دعوت نوشتند و تیغ کشیدند. این خصلت کوفیان در ذهن دیگران مانده بود. هنگامى که امام حسین (ع) تصمیم گرفت به کوفه رود، افراد متعددى او را بر حذر مى‌داشتند و بى‌وفایى اهل کوفه را یادآور مى‌شدند. خود امام حسین (ع) نیز روز عاشورا به این عهدشکنى و بى‌وفایى آنان اشاره کرد و فرمود:
«واى بر شما اى کوفیان! زشت باد کارتان! ما را به یارى فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روى ما کشیدید...«یا اهل الکوفة! قبحا لکم و ترحا،بؤسا لکم و تعسا، استصرختمونا والهین...» [۱]. «کوفى» در خاطره مردم همردیف با «بى‌وفا» بود. حضرت زینب (س) نیز در خطبه‌اش در کوفه، به کوفیان چنین خطاب کرد:
«یا اهل الکوفة! یا اهل الختل و الغدر» که اشاره به همان ریا، تزویر، نفاق و بى‌وفایى آن مردم بود. این ذهنیّت، همچنان باقى است. از شعارهاى مردم ایران پس از پیروزى انقلاب اسلامى و در ایّام جنگ تحمیلى، در حمایت از رهبرى این بود که «ما اهل کوفه نیستیم، امام تنها بماند»، «ما اهل کوفه نیستیم،على تنها بماند.»
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص 467.