خواب امام حسین «ع»: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «امام حسین«ع»شبى که فردایش از مدینه به سوى مکّه حرکت کرد،براى وداع با مدینه و...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
امام حسین«ع»شبى که فردایش از مدینه به سوى مکّه حرکت کرد،براى وداع با مدینه و قبر مطهّر جدش رسول خدا«ص»به حرم آن حضرت رفت و چندین رکعت نماز خواند و دعا کرد و گریست،تا نزدیکیهاى صبح،سر بر روى قبر نهاد و خوابش برد.در خواب، رسول خدا را دید که او را به سینه چسبانده و مى‌بوسد و مى‌فرماید:مى‌بینم که بزودى آغشته به خون،تشنه لب در کربلا شهید خواهى شد.پدر و مادرت و برادرت،اینجا مشتاق تو هستند. <ref>عوالم بحرینى،جلد امام حسین«ع»،ص 177.</ref> این خواب،خبر از شهادت آن حضرت مى‌داد.چنین خوابى را صبح عاشورا هم دیده بود.در مدینه،وقتى پیامبر را در خواب دید،آن حضرت به حسین«ع» فرمود:«یا حسین،اخرج فانّ الله تعالى شاء ان یراک قتیلا».وقتى محمّد حنفیّه از امام مى‌پرسد پس چرا خانواده و زنان و کودکان را مى‌برى،«قال الحسین:قد شاء الله تعالى ان یراهنّ سبایا». <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص 195،به نقل از بحار الأنوار،ج 1،ص 184.</ref> نیز آن حضرت،جدش را خواب دید که به او فرمود:«انّ لک فى الجنّة درجات لا تنالها الاّ بالشهاده» <ref>امالى صدوق،ص 130.</ref> و رسیدن به آن درجات بهشتى را در سایۀ شهادت اعلام کرد.
[[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] شبى که فردایش از مدینه به سوى مکه حرکت کرد، براى وداع با مدینه و قبر مطهر جدش رسول خدا(ص) به حرم آن حضرت رفت و چندین رکعت نماز خواند و دعا کرد و گریست،تا نزدیکیهاى صبح،سر بر روى قبر نهاد و خوابش برد.در خواب، رسول خدا را دید که او را به سینه چسبانده و مى‌بوسد و مى‌فرماید: مى‌بینم که بزودى آغشته به خون، تشنه لب در [[کربلا]] شهید خواهى شد.پدر و مادرت و برادرت، اینجا مشتاق تو هستند. <ref>عوالم بحرینى،جلد امام حسین«ع»،ص ۱۷۷.</ref>  


این خواب،خبر از شهادت آن حضرت مى‌داد.چنین خوابى را صبح [[عاشورا]] هم دیده بود.در مدینه، وقتى پیامبر را در خواب دید، آن حضرت به [[حسین]](ع)  فرمود:«یا حسین،اخرج فان الله تعالى شاء ان یراک قتیلا».وقتى محمد حنفیه از امام مى‌پرسد پس چرا خانواده و زنان و کودکان را مى‌برى،«قال الحسین:قد شاء الله تعالى ان یراهن سبایا». <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۹۵،به نقل از بحار الأنوار،ج ۱،ص ۱۸۴.</ref> نیز آن حضرت، جدش را خواب دید که به او فرمود:«ان لک فى الجنة درجات لا تنالها الا بالشهاده» <ref>امالى صدوق،ص ۱۳۰.</ref> و رسیدن به آن درجات بهشتى را در سایۀ شهادت اعلام کرد.


==منبع==


*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۱۶۵.]


 
==پی‌نوشت==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 165.
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:تاریخ]]
[[رده:وقایع و رخدادها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۸

امام حسین(ع) شبى که فردایش از مدینه به سوى مکه حرکت کرد، براى وداع با مدینه و قبر مطهر جدش رسول خدا(ص) به حرم آن حضرت رفت و چندین رکعت نماز خواند و دعا کرد و گریست،تا نزدیکیهاى صبح،سر بر روى قبر نهاد و خوابش برد.در خواب، رسول خدا را دید که او را به سینه چسبانده و مى‌بوسد و مى‌فرماید: مى‌بینم که بزودى آغشته به خون، تشنه لب در کربلا شهید خواهى شد.پدر و مادرت و برادرت، اینجا مشتاق تو هستند. [۱]

این خواب،خبر از شهادت آن حضرت مى‌داد.چنین خوابى را صبح عاشورا هم دیده بود.در مدینه، وقتى پیامبر را در خواب دید، آن حضرت به حسین(ع) فرمود:«یا حسین،اخرج فان الله تعالى شاء ان یراک قتیلا».وقتى محمد حنفیه از امام مى‌پرسد پس چرا خانواده و زنان و کودکان را مى‌برى،«قال الحسین:قد شاء الله تعالى ان یراهن سبایا». [۲] نیز آن حضرت، جدش را خواب دید که به او فرمود:«ان لک فى الجنة درجات لا تنالها الا بالشهاده» [۳] و رسیدن به آن درجات بهشتى را در سایۀ شهادت اعلام کرد.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. عوالم بحرینى،جلد امام حسین«ع»،ص ۱۷۷.
  2. مقتل الحسین،مقرّم،ص ۱۹۵،به نقل از بحار الأنوار،ج ۱،ص ۱۸۴.
  3. امالى صدوق،ص ۱۳۰.