در حال ویرایش گلوى بریده

پس از [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]] سر مطهرش را از پیکر جدا و '''گلوی ایشان را بریدند'''.

== وداع با پیکر بی سر ==
در [[کربلا]] تیغ بر حلقومى نهادند که بوسه‌گاه رسول خدا(ص) بود. 

<br />
{|
|حلقى که بود بوسه‌گه مصطفى مدام 
|
|آزرده‌اش ز خنجر فولاد کرده‌اى <ref>محتشم کاشانى.</ref>
|}
از این رو، لقب«ذبیح»بر آن حضرت داده‌اند و همچنین تعبیر «مجزور الرأس» از زبان [[زینب (ع)|زینب کبرى]] نقل شده است. در برخى مقتلها آمده‌است که حضرت زینب، هنگام وداع جسد برادرش،پیکر او را در آغوش گرفت، لب بر حلقوم بریدۀ [[سید الشهدا (ع)|سید الشهدا(ع)]] نهاد و بوسید و با آن بدن خونین وداع کرد. <ref>معالى السبطین،ج ۲،ص ۵۵.</ref>

<br />
{|
|آن سو نگران،نگاه پیغمبر بود 
|
|خورشید،رسول آه پیغمبر بود 
|-
|اى تیغ پلید،مى‌شکستى اى کاش 
|
|آن حنجره،بوسه‌گاه پیغمبر بود <ref>ساعد باقرى.</ref>
|}

== منبع ==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۸۵.]

== پی‌نوشت ==
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]
[[رده:شهیدان عاشورا]]