در حال ویرایش میرزا تقی علی آبادی

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =میرزا تقی علی آبادی
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =
| زمینه فعالیت           =شاعر
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =
| محل تولد                =
| والدین                 =میرزا زکی
| تاریخ مرگ              =1256 ه.ق
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         =علی آباد مازندران 
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =«صاحب»
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی''' از شعرای قرن سیزدهم است.
==زندگینامه==
میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی فرزند میرزا زکی است. اصالت او از علی آباد مازندران است.

میرزا محمد تقی در شعر و شاعری ید طولایی داشته است. ابتدا به «هلالی» تخلّص می‌کرد ولی بعداً تخلصش را به «صاحب» تغییر داد و به همین جهت به «صاحب دیوان» نیز اشتهار یافت. وفات وی در سال 1256 ه.ق واقع شده است. 

==سبک دیوان==
دیوان وی با حمد و ثنای پروردگار، مدح و منقبت پیامبر اکرم(ص)،‌ حضرت علی (ع)، و امام رضا (ع) آغاز شده است.

مراثی در دیوان وی، در قالب قصیده و مثنوی سروده شده است. مرثیه‌هایی که در قالب مثنوی سروده شده با مضامینی چون:
{{ستون شروع}}
* شهادت [[علی اصغر (ع)|حضرت علی‌اصغر (ع)]]

* مکالمۀ [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] با [[عمر سعد]]

* حلول ماه [[محرم]]

* مکالمه امام حسین (ع) با جبرئیل و فوجی از ملایکه همراه است.
{{پایان}}

هنرمندانه‌ترین بخش این مثنوی‌ها‌، بخش حلول ماه محرم است. شاعر در این بخش با پارادوکسی زیبا و در وزنی شاد و آهنگین،‌ مژدۀ آمدن ماه غم و اندوه را بیان می‌دارد. این مثنوی با شورانگیزی و سرمستی خاصی آغاز می‌شود.

مراثی در قالب قصیده،‌ در مدح و رثای [[حسین بن على (ع)|حضرت سید‌الشهدا (ع)]] است. اشعار وی بسیار فاخر، ادبی و پخته است. شاعر به حوادث [[عاشورا]] نگاهی احساسی دارد؛ ولی چندین بیت با رنگ و بوی عرفانی در ابیاتش مشاهده می‌شود.

==کتاب شناسی==

* صاحب دیوان علی آبادی، زین العابدین درگاهی. تهران: رسانش نوین، 1394.
{{شاعران}}
[[رده:شاعران]]