در حال ویرایش منصور نمری‌

{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه       =
| عنوان             = منصور نمری
| زادروز            =
| زادگاه            = رأس العین، جزیره ابن عمر
| تاریخ مرگ         = 804م/ 188ق
| مکان مرگ          = رأس العین، جزیره ابن عمر
| محل زندگی         =
| پیشه              = شاعر
| شناخته‌شده برای    =
| نقش‌های برجسته     =
| مکتب              =
| آثار              =اشعار}}'''منصور نمری''' از شعرای عرب زبانی است که در وصف [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] اشعاری سروده است.

== زندگینامه ==
منصور بن سلمة بن زبرقان از طایفه‌ی نمر بن قاسط نزاری بود. کنیه‌ی او ابوالفضل الشاعر الجرزی البغدادی بود. وی از خواصّ بارگاه هارون الرّشید بوده ولی در باطن به [[اهل بیت (ع)]] عشق می‌ورزید. او از دیگر شاعران عزادار [[حسین بن على (ع)|حسین (ع)]] در این عصر است، و باوجود قرابت با هارون الرّشید شیفته‌ی اهل بیت پیامبر (ص) است.

در کتاب «نسمة السحر بذکر من تشیع و شعر» از گروهی از علمای زیدیه نقل شده است: او شیعه بوده است و در مدح هارون الرّشید از باب توریه به علی(ع) نظر داشته و اشاره به حدیث مشهور «أما ترضی تکون منّی بمنزلة هارون من موسی <ref>صحیح مسلم؛ ج 7، ص 120. الصواعق المحرقه؛ ص 121. تسمه السحر بذکر من تشیع و شعر؛ ج 3، ص 231.</ref> » کرده است.

او در مدح خلافت و خلفاء نیز تقیّه می‌کرده‌است و تلویحا به خلفای بر حقّ الهی و اهل بیت نظر داشته است. وقتی شعر معروف او در رثای حسین (ع) به گوش هارون رسید <ref>شعر معروف او با مطلع " شاء من النّاس راتع هامل‌یعّللون النفوس بالباطل" ادب الطف؛ ج 1، ص 208.</ref> دستور به قطع زبان و قتل او را به یکی از کارگزارانش به نام «ابو عصمة» داد. هنگامی‌که ابو عصمة به دروازه‌ی شهر «رقه» رسید مشاهده کرد که منصور نمری از دنیا رفته و جنازه‌ی او به سمت گورستان حرکت داده می‌شود.

منصور نمری حکومت عبّاسیان را استمرار حاکمیت [[بنى امیه|بنی امیه]] می‌شمارد و انتقام از اینها را انتقام از آنها می‌داند چراکه موضعگیری هر دو حکومت در برابر خاندان پیامبر (ص) یکسان است.

منصور نمری به سال 190 ه. ق. درگذشت. <ref>همان؛ ص 212.</ref>

== نمونه اشعار ==
1- و قد شرقت رماح بنی زیادبریّ من دماء بنی الرسول

2- برئنا یا رسول اللّه ممن‌أصابک بالأذاة و بالذحول

3- ألا یا لیتنی وصلت یمینی‌هناک بقائم السیف الصقیل

4- فجدت علی السیوف بحرّ وجهی‌و لم أخذل بنیک مع الخذول <ref>همان؛ ص 210 و 211.</ref>


1- نیزه‌های بنی زیاد آنقدر از خون فرزندان رسول خدا (ص) نوشیدند که گلوی آنها گرفت.

2- ای رسول خدا، من از تمام کسانی‌که تو را آزردند و به کین و دشمنی تو برخاستند، بیزارم و از آنان تبرّی می‌جویم.

3- ای کاش من در آنجا بودم و (در یاری تو) شمشیر برّان به دست می‌گرفتم.

4- و با چهره‌ای گشاده خود را سپر شمشیرها قرار می‌دادم و هرگز مانند دیگر مردم نمی‌شدم و نمی‌گذاشتم که فرزندان تو را خوار کنند.



1- متّی یشفیک دمعک من همول‌و یبرد ما بقلبک من غلیل؟!

2- ألا یا ربّ ذی حزن تعایابصبر فاستراح الی العویل 

3- قتیل ما قتیل بنی زیادألا بأبی و أمّی من قتیل <ref>همان؛ ص 209.</ref> 


1- گریه‌ی تو بر غم و رنج [[کربلا]] شفاگر توست و قلب رنجیده‌ات را تسکین می‌دهد.

2- پروردگارا! کسی‌که حزن دارد به‌وسیله‌ی شیون و [[گریه]] بر [[امام حسین (ع)]] صبر پیشه می‌کند.

3- هیچ کشته‌ای به پای کشتگان کربلا نمی‌رسد، پدر و مادرم فدای شهیدان کربلا باد!



1- شاء من الناس راتع هامل‌یعللون النفوس بالباطل

2- تقتل ذریّة النبی و یرجون جنان الخلود للقاتل

3- ویلک یا قاتل الحسین لقدبؤت بحمل ینوء بالحامل

4- أیّ حباء حبوت أحمد فی‌حفرته من حرارة الثاکل

5- بأیّ وجه تلقی النبی و قددخلت فی قتله مع الداخل 

6- هلّم فاطلب غدا شفاعته‌أو لافرد حوضه مع الناهل

7- نفسی فداء الحسین حین غداالی المنایا غدوّ لا قافل

8- أعاذلی إننی أحبّ بنی‌أحمد فالترب فی فم العاذل

9- قد دنت ما دینکم علیه فمارجعت من دینکم إلی طائل

10- جفوتم عترة النبی و ما الجافی‌لآل النبی کالواصل <ref>همان؛ ص 208.</ref>


1- در میان این مردم کسانی بودند که نفوس مردم را به باطل دعوت می‌کردند.

2- اینان ذرّیه‌ی پیامبر (ص) را کشتند به امید اینکه به بهشت جاویدان برسند!

3- وای بر تو ای قاتل حسین! چه گناه عظیمی را حمل کردی؟!

4- این چه نیکی به رسول اللّه (ص) در قبرش بود که او را به عزا نشاندی؟!

5- تو چگونه در روز قیامت می‌توانی با رسول اللّه روبرو شوی در حالی‌که این چنین او را به شهادت رساندی؟

6- تو کاری کردی که در روز قیامت به جای طلب شفاعت از او، تشنه بر حوض کوثر وارد می‌شوی؟

7- جانم فدای حسینی باد که بامدادان به سوی اهدافش حرکت کرد.

8- مرا سرزنش کنید من فرزندان رسول خدا را دوست دارم و خاک در دهان هر سرزنش‌کننده‌ای!

9- من از دینی که شما می‌گویید به سوی دین حقیقی فرزندان رسول خدا (ص) برمی‌گردم.

10- زیرا که شما به عترت پیامبر (ص) جفا کردید و این جفا کردنها ادامه دارد همانطور که بنی امیه جفا کردند شما نیز جفاکارید. (خطاب به بنی عبّاس)
==منابع==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:90-91.]

==پی نوشت==

[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}