در حال ویرایش مدهوش تهرانی

'''میرزا اسماعیل تهرانی'''، متخلّص به «مدهوش» است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =مدهوش تهرانی
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =میرزا اسماعیل تهرانی
| زمینه فعالیت           =
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =
| محل تولد                =
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              =1288 ه.ق
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =«مدهوش»
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}

==زندگینامه==
او از راه کسب و کار معیشت می‌کرد. ابتدا به حرفۀ علاقبندی پرداخت و در آن کار استادی بی‌مانند بود و در آخر شغل بلور فروشی اختیار کرد و بضاعتی به دست آورد.

رفته رفته ایمانی قوی وعشقی معنوی او را به راه عرفان هدایت کرد و او را به جامۀ اهل فقر درآورد. مدهوش دارای استعدادی سرشار و حافظه‌ای قوی بود. او بیشتر قواعد را از یغما گرفته و روش سلسلۀ نعمت‌اللهی داشته است. وی در سال 1288 هـ.ق وفات یافته است. 


==دیوان اشعار==

دیوان اشعار او شامل غزلیات، قصاید، مثنوی، مراثی، رباعیات، دوبیتی‌ها، مقطّعات، تک‌بیتی‌ها و ترجیحات است.
قصایدی در مدح و ثنای حضرت باری‌تعالی، پیامبر اکرم (ص)، حضرت علی (ع)، حضرت [[سیدالشهدا (ع)]] و حضرت صاحب الزمان (ع) سروده است.
===آثار عاشورایی===
در بخش مراثی قطعه‌ای در رثا و مقام حضرت سیدالشهدا (ع) و قطعه‌ای در فداکاری و وفاداری [[زینب (س)|حضرت زینب (س)]] در پیش کش‌کردن [[عون بن جعفر طیار|عون]] و جعفر به پیشگاه والای حضرت امام حسین (ع)، سروده است.

نگاه کلی مدهوش در اشعارش عرفانی، پخته و سرشار از کمالات و علم و فضل است و می‌توان گفت او یک شاعر عارف مسلک است.

استفاده از تشبیه‌ها  واستعاره‌های به جا و پخته، اشعار وی را دل نشین کرده است. می‌توان گفت، نگاه وی به [[کربلا]]،‌ نگاهی عرفانی است و ابیاتی که درین زمینه سروده بر مبنای عشق و عرفان است.

==کتاب شناسی==
دیوان مدهوش تهرانی، به کوشش احمد کرمی؛ خط از علی عریانی. تهران: ما، 1368.{{شاعران}}
[[رده:شاعران]]