در حال ویرایش قتل صبر

'''قتل صبر''' آن است که انسانى یا حیوانى را بسته نگهدارند و بکشند.

==معنا و مفهوم==
در حدیث است که پیامبر(ص) کسى را اینگونه نکشت و از این گونه کشتن چهار پایان نهى شده است،یعنى اینکه جاندارى را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بمیرد. <ref>مجمع البحرین،کلمۀ«صبر».</ref> به شهدا و اسیرانى که اینگونه کشته مى‌شوند نیز «مصبور»گفته مى‌شود.

در مورد حیواناتى که زجرکش مى‌شوند نیز به کار مى‌رود.<ref>دائرة المعارف الاسلامیه،ج ۱۴،ص ۱۳۷.</ref> 

==نهضت عاشورا==
از مظلومیّت [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] و قساوت کوفیان یکى هم آن بود که [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]] را در حالى که هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‌هاى شمشیر و نیزه قرار دادند.[[زین العابدین «ع»|امام سجاد(ع)]] بعنوان افشاگرى از ستم یزیدیان، در خطبه‌اى که در [[کوفه]] در حال اسارت خواند و خود را به مردم فریب خورده و به خواب سیاسى رفته معرفى کرد، از جمله فرمود:«انا ابن من قتل صبرا و کفى بذلک فخرا» <ref>اعیان الشیعة،ج ۱،ص ۶۱۴،مقتل الحسین،مقرّم،ص ۴۱۱،مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۱۱۵.</ref> من پسر کسى هستم که به«قتل صبر»کشته شد و همین افتخار مرا بس!

در مورد [[مسلم بن عقیل]] نیز در تاریخ آمده است که [[ابن زیاد]] او را به«قتل صبر»کشت. <ref>تاریخ الاسلام،ذهبى،ج ۵،ص ۲۱.</ref>

==منبع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۵۳.]

==پی‌نوشت==
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]