در حال ویرایش غلامرضا سازگار

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =غلامرضا سازگار
| تصویر                  =غلامرضا سازگار.jpg
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =
| زمینه فعالیت           =شاعر و مداح
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =1320 ه. ش
| محل تولد                =قم
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =قم و تهران
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|مذهب                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =نخل میثم، ماه خون گرفته، صیام در قیام و ...
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =6 فرزند
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|استاد                  =حاج ملا حسین مولوی
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''غلامرضا سازگار''' شاعر و مداح (1320 ه. ش) معاصر ایرانی است.
{{مقاله‌های پیشنهادی}}

== زندگینامه==
غلامرضا سازگار فرزند حسین متخلص به «میثم» در سال 1320 شمسی در شهر قم به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه‏‌های قدیمی سپری نمود و سپس به دروس حوزوی روی آورد.   

سازگار کار مداحی را از جلسات نونهالان آغاز کرد و در بزرگسالی، در جلسات ذاکرین به سرپرستی حاج ملاحسین مولوی شرکت کرد.  او تا سن 19 سالگی در قم زندگی کرد و در همان سن ازدواج و سپس به تهران نقل مکان کرد. او صاحب شش فرزند، چهار دختر و دو پسر است.<ref>[http://nakhlemeysam.ir/ پایگاه اطلاع رسانی نخل میثم]</ref>  

وی از مداحان قدیمی [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] می‌‏باشد که در انجمن‌‏های ادبی مذهبی چون «انجمن ادبی نغمه‌‏سرایان مذهبی» حضور فعال داشته است.

== آثار ==
از سازگار مجموعه اشعار و [[نوحه]] و [[مرثیه|مراثی]] مختلفی به چاپ رسیده است که موارد ذیل از آن جمله است:

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3514780&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «نخل میثم» در پنج جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3943384&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «یک ماه خون گرفته» در هفت جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1793037&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «از صیام تا قیام» در شش جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=5361296&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «بهار امامت» در شش جلد]
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1250923&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «صدف نبوت» در شش جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1747101&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «مرآت ولایت» در شش جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=658822&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «آوای مجمع» در هفت جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3253630&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author «آتش مهر» در سه جلد]
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3252893&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دو دریا اشک]

این کتابها همگی از مجموعه نوحه‌‏های ایشان است. که در این راه از مرحوم کربلایی غلامحسین کریمی [[تعزیه خوانی|تعزیه خوان]] بنام نیز بهره برده است.

== اشعار ==
سازگار اشعار خود را در قالب غزل و به سبک عراقی می‌‏سراید.<ref>گفت‏گوی مؤلف با شاعر. </ref>
{{شعر}}                                               
'''زائر [[کربلا]]:'''
{{ب| من از سوی خدا آورده‌‏ام عرض سلام اینجا    |      ز دل‏های شکسته از لبم جوشد پیام اینجا }}

{{ب| تمام خلق دور کعبه می‏‌گردند و می‏‌بینم          |    طواف آورده دور این حرم بیت‌‏الحرام اینجا }}

{{ب| تمام انبیا را هر شب آدینه می‌‏بینم                |     گروهی در سجودند و گروهی در قیام اینجا }}

{{ب| از آن روزی که با خون [[حسین بن على (ع)|حسین]] آغشته‌‏اش کردند |          رسد بوی خدا از خاک سرخش بر مشام اینجا }}

{{ب| جهان از چهار جانب دور این [[قبر شش گوشه|شش گوشه]] می‏‌گردد|           خدا قائل شود از بهر زوار احترام اینجا }}

{{ب| کلیم اینجا، مسیح اینجا، ذبیح اینجا، خلیل اینجا |    حرم اینجاست، بیت اینجاست، رکن اینجا، مقام اینجا }}

{{ب| هنوز [[اذن دخول]] خویش را بر لب نیاورده       |حسین بن علی بر زائرش گوید سلام اینجا }}

{{ب| مسافر نیست هر کس پای بگذارد در این محفل|        روا باشد به جا آرد نمازش را تمام اینجا }}

{{ب| نوشته بر روی هر سنگفرشش ای گنه‏کاران      |امید آرید با خود، هست نومیدی حرام اینجا }}

{{ب| مشو نومید اگر کوه گناه آورده‌‏ای «میثم»        | که صاحب خانه داده بر خلائق بار عام اینجا ‏‏‏‏‌<ref>شاعر این شعر را در کربلا سروده است. </ref> }}                  
{{پایان شعر}}{{شعر}}
{{ب| قربان عاشقی که شهیدان کوی عشق| در روز حشر، رتبه‏ او آرزو کنند }}

{{ب| [[عباس]] نامدار، که شاهان روزگار| از خاک کوی او، طلب آبرو کنند }}

{{ب| [[سقایی|سقای]] [[آب]] بود و لب تشنه جان سپرد! |می‏‎خواست تاکه آب کوثرش اندر گلو کنند }}

{{ب| دستش فتاد، داد خدا دست خود به وی |آنان که منکرند، بگو روبرو کنند }}

{{ب| گر دست او نه دست خدایی است پس چرا|  از شاه تا گدا همه رو سوی او کنند؟! }}

{{ب| دربار او چو قبله‏ ارباب حاجت است |باب الحوائجش همه جا گفتگو کنند <ref>دریای تشنه، تشنه دریا، ص151-152. </ref> }}
{{پایان شعر}}{{شعر}}
'''غیرت عشق:'''
        {{ب|  جمال حق ز سر تا پاست عبّاس      |       به یکتایی قسم، یکتاست عبّاس‏ ‏‏‏‏‌ }} 
 
         {{ب| اگرچه زاده‏ [[ام البنین|ام‏‌البنین]]‏ ست             |و لیکن مادرش زهراست، عبّاس‏ ‏‏‏‏‌ }} 

         {{ب|  خدا داند که از روز ولادت           |  امام خویش را می‏‎خواست عبّاس‏ ‏‏‏‏‌ }} 

         {{ب|  [[علم|عَلَم]] در دست، [[مشک]] آب بر دوش   |          که هم سردار و هم سقّاست عبّاس ‏‏‏‏‌ }} ‏

          {{ب| بنازم غیرت عشق و وفا را             |که [[عطشان]] بر لب دریاست عبّاس‏ ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| هنوز از تشنه کامان، شرمگین‏ست     |        از آن در علقمه تنهاست عبّاس ‏‏‏‏‌ }} ‏

          {{ب| نه در دنیا بود باب الحوائج             |      شفیع خلق در عقبی‏‌ ست عبّاس‏ ‏‏‏‏‌ }} 

         {{ب|  چه باک از شعله‏‌های خشم دوزخ       |      که در محشر، پناه ماست عبّاس‏ ‏‏‏‏‌ }} 

               {{ب|                   شفیعان چون به محشر روی آرند|بریده دست او همراه دارند ‏‏‏‏‌ }}              
{{پایان شعر}}


{{شعر}}
'''در شهادت [[حر بن یزید ریاحى|حضرت حُرّ]]:'''
       {{ب|   روز [[عاشورا]] که شورش همه جا را پر کرد     |        شعله از خاک زمین رخنه به جان خور کرد ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| ناله، خون در دل هفت اختر و چار عنصر کرد|        تیر عشق آمد و قصد دل و جان «حُرّ» کرد ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| آری آن تیر که از چلّه‏ تقدیر شتافت           |  در دل آن همه دشمن، دل او را بشکافت‏ ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| بود چون کوه ولی رعشه به جانش دیدند     |        دریمِ اشک به هر سوی، روانش دیدند ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| مهر رخ، زردتر از برگ خزانش دیدند            | تیر قامت به تفکّر چو کمانش دیدند ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| باطلش هر طرف و عشق به حق می‏‌ورزید        |     دیدگانش یم و خود اشک صفت می‏‌لرزید ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| کرد از لشکریانش یکی این گونه سؤال          |   کز چه رو لرزه فتادت به تن ای کوه کمال؟! ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| گر بپرسند که اشجع که بود روز قتال؟            | می‏‌برم نام ترا بین شجاعان فی الحال‏ ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| گفت: حور آن طرف و این طرفم دیو رجیم       |      چون نلرزم که دلم بین جنانست و جحیم ‏‏‏‏‌ }} ‏

          {{ب| آن طرف یکسره نور، این طرفم یکسره نار         |    آن طرف یکسره گل، این طرفم یکسره خار ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| آن طرف صبح فروزنده و این سو شب تار         |    آن طرف اهل یمین، این طرفم اهل یسار ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| به خدا جنّتی‌‏ام، روی به میزان نکنم             |بیمی از دادن جان در ره جانان نکنم‏ ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| ناگهان تاخت چو رعد از دل ظلمات به نور     |پای تا سر همه عشق و همه شوق و همه شور ‏‏‏‏‌ }} 

        {{ب|  خجل از کار خود و مفتخر از فیض حضور        |     گفت: آی آینه‏ ذات خداوند غفور ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| ای پناه همه، سوی تو پناهنده منم        |     شاه بخشنده تویی، بنده‏ شرمنده منم‏ ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| آنقدر چهره به خاک در جانان پوشید       |      آنقدر در برِ مولا به تضرّع کوشید ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| آنقدر خون دل از دیده گریان نوشید        |     تا یَمِ واسعه‏‌ی رحمت یزدان، جوشید ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| پای بگذاشت به پیش وز کرم دست گشود |            گرد غم از رخ آن بنده‏ آزاده زدود ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| اذن بگرفت و، روان جانب میدان گردید     |        دشت خون با قدمش، [[روضه‏]] رضوان گردید ‏‏‏‏‌ }} 

      {{ب|     روبرو یکسره با لشکر شیطان گردید            | یم خون و یم خشم و یم طوفان گردید ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| گفت: ای دیده به فردای جزاتان گرید         |    اسحظ اللّه که مادر به عزاتان گرید ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| باز شد صاعقه و بر جگر دشمن زد             |شعله‏‌ی آتش تیغش، همه را دامن زد ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| ای بسا دست و سر و سینه و پا و تن زد       |      بر زمین پیکر گردان هژیر افکن زد ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| الحذر! الحذر! از خاک به افلاک انداخت      | که به یک حمله چهل تن به روی خاک انداخت ‏‏‏‏‌ }} ‏

          {{ب| ناگهان تیره دلی، مرکب او را پی کرد          |   راه در قلب سپه، پای پیاده طی کرد ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| ناله در غربت مولاش بسان نی کرد            | تیغ جا بر جگر و فرق منیر وی کرد ‏‏‏‏‌ }} 

         {{ب|  ای بسا نیزه که بر آن بدن پاک آمد            | نازنین سروِ قدّش بر زبرِ خاک آمد ‏‏‏‏‌ }} 

         {{ب|  چشم بگشود در آن قلزم خون سوی خیام     |        شاید از دور ببیند رخ زیبای امام ‏‏‏‏‌ }} ‏

          {{ب| وز لب تشنه به خون، داد به مولاش سلام      |       دید ناگاه که آن نور دل خیر الانام‏ ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| از حرم آمده چون جان گرامی ببرش             |سرِ زانوی محبت بگرفته‏‌ ست سرش ‏‏‏‏‌ }} 
{{پایان شعر}}

{{شعر}}                                                        
          {{ب| ای از ازل به مهر تو دل، آشنا حسین!  |           وی تا ابد لوای عزایت بپا، حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| هر ماه در عزای تو، ماه [[محرم]] است     |        هرجا بود به یاد غمت کربلا، حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| امواج اشک از سر هفت آسمان گذشت  |           آن دم که کرد جسم تو در خون شنا، حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| حسرت برم به محتضری، کاخرین نفس  |           روی تو دید و خنده زد و گفت: یا حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

          {{ب| من کیستم که گریه کنم در عزای تو؟      |       گریند روز و شب به غمت انبیا، حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

         {{ب|  من کیستم که بر تو بگریم عزا؟ خدا        |     صاحب عزای توست به حقّ خدا، حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

       {{ب|    خون تو آب عسل و کفن گرد رهگذر       |      تشییع توست زیر سُمّ اسبها، حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

     {{ب|      سنگم اگر زنند، به جایی نمی‏روم            | آخر تو خود بگو که روم در کجا حسین! ‏‏‏‏‌ }} 

     {{ب|      تن خسته، پشت خم شده، بار گنه به دوش|        رحمی به حال «میثم» بی‏‌دست و پا حسین!  ‏‏‏‏‌<ref>دانشنامه شعر عاشورایی، ج2، ص1350-1352. </ref> ‏‏‏‏‌ }} 
{{پایان شعر}}
==منابع==

*[[طرحی نو در دانشنامه‌ شعر عاشورایی|طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 307-311.]]

==پی نوشت==
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}
[[رده:مداحان ایرانی]]
[[رده:مداحان]]