در حال ویرایش عشق حسینى

'''عشق حسینی''' عظیمترین سرمایه روحى شیعه که پیوند دهنده آنان با [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] پیامبر و عاملى بازدارنده از تباهى، برانگیزاننده به فداکارى و جهاد و تصفیه کنندۀ دل و جان است.

== مفهوم ==
در سایۀ همین عشق، یاد [[حسین بن على (ع)|حسین(ع)]] و [[عاشورا]] زنده مانده و سوز آن، حمایت قلبى عاشق امام حسین(ع) را همواره به نفع حق و جبهۀ ایثار، نیرو بخشیده است. همین عشق، یاران او را روز عاشورا به استقبال [[شهادت]] فرستاد تا با مرگ در رکاب حسین(ع) حیات ابدى یافتند.

عشق حسین(ع) را خداوند در دلها نهاده و شعله‌اى خاموش نشدنى است.به فرمودۀ امام صادق«ع»:«انّ لقتل الحسین علیه السلام حرارة فى قلوب المؤمنین لا یبرد ابدا». <ref>کامل الزیارات،ص ۳۸.</ref> محبت حسین بن على«ع»نه تنها در دل زمینیان است،بلکه عرشیان نیز او را دوست مى‌دارند و به فرمودۀ رسول خدا«ص»،او محبوبترین چهرۀ زمینى نزد آسمانیان است:«من احبّ ان ینظر الى احبّ اهل الأرض الى اهل السّماء فلینظر الى الحسین.» <ref>مناقب،ابن شهر آشوب،ج ۴،ص ۷۳.</ref>

<br />
{|
|اى که آمیخته مهرت با دل 
|
|کرده عشق تو مرا دریا دل 
|-
|بذر عشقى که به دل کاشته‌ام 
|
|جز هواى تو ندارد حاصل 
|-
|از مىِ عشق تو،عاقل مجنون 
|
|و ز خُم مهر تو مجنون،عاقل 
|-
|گر شود کار جهان زیر و زبر 
|
|نشود عشق تو از دل زایل <ref>جواد محدثی.</ref>
|}
<br />

== منبع ==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۱۵.]

== پی‌نوشت ==
<references />
[[رده:مفاهیم]]
[[رده:مفاهیم اسلامی]]