در حال ویرایش عبد اللّه بن زبیر اسدی‌

'''عبدالله بن زبیر اسدی''' شعرای شیعی بود. {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = عبد اللّه بن زبیر اسدی‌
| تصویر                  = 
| توضیح تصویر            = 
| نام اصلی               = 
| زمینه فعالیت           = 
| ملیت                   = 
| تاریخ تولد             = 
| محل تولد                = کوفه 
| والدین                 =  
| تاریخ مرگ              = سال 75 ه. ق. 
| محل مرگ                 = 
| علت مرگ                 = 
| محل زندگی               = 
| مختصات محل زندگی         = 
| مدفن                   = 
|مذهب                   = شیعه
|در زمان حکومت           = 
|اتفاقات مهم             = 
| نام دیگر               = 
|لقب                     = 
|بنیانگذار               = 
| پیشه                   = شاعر
| سال‌های نویسندگی        = 
|سبک نوشتاری             = 
|کتاب‌ها                 = 
|مقاله‌ها                = 
|نمایشنامه‌ها            = 
|فیلم‌نامه‌ها              = 
|دیوان اشعار             = 
|تخلص                    = 
|فیلم ساخته بر اساس اثر= 
| همسر                    = 
| شریک زندگی             = 
| فرزندان                = 
|تحصیلات                  = 
|دانشگاه                = 
|حوزه                   = 
|شاگرد                  = 
|استاد                  = 
|علت شهرت               = 
| تأثیرگذاشته بر         = 
| تأثیرپذیرفته از         = 
| وب‌گاه                  = 
|گفتاورد                = 
|امضا                  = 
}}

== زندگینامه ==
عبد اللّه بن زبیر بن اشیم اسدی از خاندان بنی اسد بود که در کوفه به دنیا آمد. <ref>الاغانی؛ ج 14، ص 236.</ref> مرزبانی در «معجم الشعراء» و شیخ سماوی در «ابصار العین» و ابو الفرج اصفهانی در «الاغانی» اشعاری از او ذکر کرده‌اند.
از اشعار به دست آمده می‌توان پاره‌ای رویدادهای زمان او و هم‌چنین شخصیت فردی، اجتماعی، سیاسی و ادبی وی را روشن ساخت. اشعار او در سه موضوع مدح، رثا و هجو خلاصه می‌شود.

عبد اللّه مرثیه‌ای در مورد [[مسلم بن عقیل]] و [[هانی بن عروه]] سروده که طبری و ابن طاووس آن را نقل کرده‌اند. <ref>تاریخ طبری؛ ج 2، ص 266.</ref>
عبد اللّه به سال 75 ه. ق. در سفر به ری که به دستور حجّاج بن یوسف ثقفی انجام شد، درگذشت. <ref>تاریخ مدینة دمشق؛ (تراجم حرف عین)؛ ص 512.</ref>

== نمونه اشعار ==
1- اذا کنت لا تدرین ما الموت فانظری‌إلی هانی بالسوق و ابن عقیل

2- إلی بطل قد هشّم السیف وجهه‌و آخر یهوی من طمار قتیل

3- أصابها أمر الامیر فأصبحاأحادیث من یسری بکل سبیل

4- تری جسدا قد غیر الموت لونه‌و نضح دم قد سال کلّ مسیل

5- أیرکب اسماء الهمالیج آمناو قد طلبته مذحج بذحول

6- تطیف حوالیه مراد و کلهم‌علی رقبة من سائل و مسول

7- فان انتم لم تثأروا بأخیکم‌فکونوا بغایا أرضیت بقلیل <ref>ادب الطف؛ ج 1، ص 143.</ref>


1- اگر نمی‌دانی مرگ چیست! به جسد هانی و مسلم بن عقیل در میان بازار [[کوفه]] بنگر!

2- بدان پهلوانی بنگر که شمشیر چهره‌ی او را خرد کرده است. (هانی) و به دلاوری دیگر که جنازه‌اش آغشته به خون از بالای قصر فرو افتاده است. (مسلم)

3- دستور حاکم ([[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]]) آن دو را به این سرنوشت دچار ساخت که سرگذشتشان ورد زبان مردم در هر کوی و برزن شده و به صحراها و بیابانها به ارمغان می‌برند (آنان افسانه‌ی رهگذران شده‌اند).

4- پیکر بی‌سری را خواهی دید که مرگ رنگش را دگرگون ساخته است و خونهایی نیز که چون سیل روان گشته است.

5- آیا اسماء پسر خارجه (که با چند تن دیگر هانی را به دربار ابن زیاد بردند) آسوده و آزاد سوار بر اسبها شود با اینکه قبیله‌ی مذحج خون هانی را از او خواهانند؟

6- و قبیله‌ی مراد (که با هانی از یک تیره بودند) به دور اسماء گردش کنند و مراقب و چشم به راه اویند و از یکدیگر پرسش کنند و در جستجوی وی باشند.

7- اگر شما (ای قبیله مذحج و مراد) انتقام خون برادرتان را نگیرید راستی زنان زناکاری هستید که به اندکی از مال راضی شده‌اید؟!
==منابع==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:58-59.]

==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}