در حال ویرایش شیخ جعفر خطی‌

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = '''جعفربن‌ محمدالخَطّی‌'''
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی               =
| زمینه فعالیت           =
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             =
| محل تولد                = بحرین؛ روستای خَطّ
| والدین                 =
| تاریخ مرگ              = 1028ق
| محل مرگ                 = شیراز
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               = شیراز
| مختصات محل زندگی         =
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             = دیدار با شیخ بهایی
| نام دیگر               =
|لقب                     =
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
'''شیخ جعفر خطی'''، علامه‌، نویسنده و شاعر اوایل قرن یازدهم هجری بود. 

== زندگینامه ==
شیخ ابو البحر شرف الدّین جعفر بن محمّد بن حسن بن خطّی بحرانی از مدّاح امرای بحرین و بزرگان آن دیار بود.

او در سفری که به ایران داشته با [[شیخ بهایی‌|شیخ بهایی]] در اصفهان ملاقات کرد. و به سال 1028 ه. ق در فارس درگذشته است. <ref> اعیان الشیعه؛ ج 4، ص 157.</ref>

== نمونه اشعار ==
1- و لکن هلّم الخطب فی رزء سیدقضی ظمأ و الماء جار و راکد

2- کأنی به فی ثلّة من رجاله‌کما حفّ بالّلیث الأسود اللوابد

3- إذا اعتقلوا سمر الرّماح و جرّدواسیوفا أعارتها البطون الاساود

4- فلیس لها إلّا الصّدور مراکزاو لیس لها إلا الرؤس مغامد

5- یلاقون شدّات الکماة بأنفس‌إذا غضبت هانت علیها الشّدائد

6- إلی أن ثورا فی ألارض صرعی کأنهم‌نخیل أمالتهن أید عواضد <ref> ادب الطف؛ ج 5، ص 72 و 73.</ref>


1- درباره‌ی مصیبت آقایی صحبت کن که با تشنگی شهید شد، در حالی‌که [[آب]] جاری و راکد در آنجا وجود داشت.

2- او در میان افرادش چون شیری بزرگ بود که گروه شیران خشمگین او را احاطه کرده بودند.

3- وقتی نیزه به دست گرفتند و شمشیر برکشیدند، قلب‌های سیاه (دشمنان) را به آنها بخشید.

4- برای نیزه‌ها غیر از سینه‌های آنها قرارگاهی وجود نداشت و شمشیرها غیر از گردن‌های آنها غلافی نداشتند.

5- با جان‌های خود که در هنگام خشم همه چیز را آسان می‌شمرد، به قهرمانان سهمگین حمله می‌بردند.

6- هنگامی‌که به خاک افتادند، گویی درختان نخل هستند که دستهای قوس و نیرومندی آنها را خم کرده است.


==منابع==

* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 434.]

==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}