در حال ویرایش زیارت رجبیه

'''زیارت رجبیه،''' زیارتنامه‌اى که با کیفیّت خاصّ خطاب به [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]] و شهداى [[کربلا]] در روز اوّل ماه رجب و نیمۀ شعبان خوانده مى‌شود و متن آن در کتب دعا و زیارت آمده است. <ref>بحار الأنوار،ج ۹۸(بیروت)ص ۳۳۶،مفاتیح الجنان،ص ۴۳۸.</ref>

==توضیحات تکمیلی==
در ادامۀ این زیارتنامه،متنى خطاب به شهداى کربلا با ذکر نام آنها آمده است و شامل ۷۵ اسم است.منبع این زیارت،«اقبال»سید بن طاووس است و با [[زیارت ناحیه مقدسه|زیارت ناحیۀ مقدّسه]] که آن هم مشتمل بر اسامى شهداى کربلاست،نقاط مشترک و اسامى متفاوت دارد.در پایان این زیارتنامه،تعبیرهایى چون:ربّانیّون،برگزیدگان خدا،ویژگان الهى،شهداى در راه دعوت به حق،یاوران وفادار و جان نثار،سعادتمندان کامیاب و شرافتمندان آخرت،دربارۀ [[اصحاب امام حسین (ع)|اصحاب امام حسین(ع)]] به کار رفته است.این زیارت و زیارت ناحیۀ مقدسه،از منابع شناسایى نام آن اصحاب شهید به شمار مى‌آیند. <ref>به بحث تحلیلى و مقایسه‌اى بین این دو متن،و نیز میزان صحّت و استناد این دو زیارت در کتاب«انصار الحسین»، محمد مهدى شمس الدّین،مراجعه کنید.</ref>

==متن زیارت رجبیه==
الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى أَشْهَدَنا مَشْهَدَ أَوْلِيائِهِ فِى رَجَبٍ ، وَأَوْجَبَ عَلَيْنا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ ، وَصَلَّى اللّٰهُ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ ، وَعَلَىٰ أَوْصِيائِهِ الْحُجُبِ .

سپاس خدا را که ما را در ماه رجب در محضر اولیایش حاضر کرد و آنچه را که از حق ایشان بر ما فرض بود واجب فرمود و درود خدا بر محمّد، برگزیده خدا و جانشینان پرنجاتبخش،


اللّٰهُمَّ فَكَما أَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَأَ نْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ ، وَأَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ ، غَيْرَ مُحَلَّئِينَ عَنْ وِرْدٍ فِى دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ ، إِنِّى قَدْ قَصَدْتُكُمْ وَاعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْأَلَتِى وَحَاجَتِى وَهِىَ فَكَاكُ رَقَبَتِى مِنَ النَّارِ ، وَالْمَقَرُّ مَعَكُمْ فِى دَارِ الْقَرارِ ، مَعَ شِيعَتِكُمُ الْأَبْرَارِ ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ،

خدایا! چنان‌که ما را به محضر ایشان حاضر نمودی، به وعده آن‌ها در حق ما وفا کن و ما را به جایگاه ورود آنان و فیض وجودشان وارد فرما، بی‌آنکه از ورود به خانه همیشگی و بهشت جاوید رانده شویم و سلام بر شما، من به قصد شما آمده‌ام و در خواهش و حاجتم به شما تکیه کردم، حاجتم آزادی‌ام از دوزخ و جای گرفتن در کنار شما در خانه ابدی است، همراه با پیروان نیکوکارتان و سلام بر شما به خاطر شکیبایی‌تان، چه نیکوست این خانه آخرت،


أَنَا سائِلُكُمْ وَآمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ ، وَعَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ ، فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ ، وَيُشْفَى الْمَرِيضُ ، وَمَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَغِيضُ؛ إِنِّى بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ ، وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ ، وَعَلَى اللّٰهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ فِى رَجْعِى بِحَوَائِجِى وَقَضَائِها وَ إِمْضَائِها وَإِنْجَاحِها وَ إِبْراحِها وَبِشُؤُونِى لَدَيْكُمْ وَصَلَاحِها ،

من خواهنده و آرزومند شمایم در آنچه اختیار و تغییرش به دست شماست؛ تنها به وسیله‌ی شما شکستگی جبران شود و بیمار درمان پذیرد و آنچه را رحم‌ها بیفزایند و کم کنند انجام پذیرد؛ من به راز شما ایمان دارم و به گفتارتان تسلیمم و خدا را به شما سوگند می‌دهم در اینکه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن آن‌ها و به امضا رسیدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختی‌های آن‌ها و به همراه کارهایم نزد شما و اصلاح آن‌ها


وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ سَلَامَ مُوَدِّعٍ ، وَلَكُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ‌ٍ ، يَسْأَلُ اللّٰهَ إِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ ، وَسَعْيَُهُ إِلَيْكُمْ غَيْرَُ مُنْقَطِعٍ ، وَأَنْ يَرْجِعَنِى مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ إِلَىٰ جَنَابٍ مُمْرِعٍ ، وَخَفْضٍ عَيشٍ مُوَسَّعٍ ، وَدَعَةٍ وَمَهَلٍ إِلَىٰ حِينِ الْأَجَلِ ، وَخَيْرِ مَصِيرٍ وَمَحَلٍّ فِى النَّعِيمِ الْأَزَلِ ، وَالْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ ، وَدَوامِ الْأُكُلِ ، وَشُرْبِ الرَّحِيقِ وَالسَّلْسَلِ ، وَعَلٍّ وَنَهَلٍ لَاسَأَمَ مِنْهُ وَلَا مَلَلَ ،

و سلام بر شما، سلام وداع کننده‌ای که حوایجش را به شما سپرده، از خدا می‌خواهد دوباره به‌سوی شما بازگردد و راهش به‌جانب شما قطع نشود و اینکه خدا مرا برگرداند از محضر شما به بهترین وجه و با دستی پر، به‌جایی سرسبز و زیستگاهی خوش و گسترده و راحت و آسوده تا رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و جایگاهی در ناز و نعمت ازلی و زندگی آینده ابدی و خوردنی‌های مداوم و نوشیدن شراب طهور و آب گوارا، نوشیدن چند بار و یک‌بار که از نوشیدنش خستگی و ملالی دست ندهد


وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَىٰ حَضْرَتِكُمْ ، وَالْفَوْزِ فِى كَرَّتِكُمْ ، وَالْحَشْرِ فِى زُمْرَتِكُمْ ، وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِيَّاتُهُ ، وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَكِيلُ.

و رحمت خدا و برکات و تحیاتش بر شما تا بازگشتم به محضر شما و رستگاری در حکومتتان و محشور شدن در زمره شما و رحمت خدا و برکات و درودها و تحیاتش بر شما و او ما را بس است و نیکو وکیلی است.

==منبع==

*کلیات مفاتیح الجنان
*جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۰۶.

==پی‌نوشت==
<references />
[[رده:زیارتنامه‌ها]]
[[رده:آیین‌ها]]