در حال ویرایش رونق سنندجی

{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = میرزا عبدالله رونق سنندجی
| تصویر                  = 
| توضیح تصویر            = 
| نام اصلی               = 
| زمینه فعالیت           =
| ملیت                   =
| تاریخ تولد             = 1218 ه.ق
| محل تولد                = سنندج
| والدین                 =  محمدآقا قادری
| تاریخ مرگ              = 1265 ه.ق
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         = 
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     = 
|بنیانگذار               =
| پیشه                   = تذکره‌نویس و شاعر
| سال‌های نویسندگی        = 
|سبک نوشتاری             =
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    = «رونق»
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         = 
| وب‌گاه                  = 
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
میرزا عبدالله متخلص به '''رونق سنندجی''' از شاعران قرن سیزدهم هجری است.
==زندگینامه==
اصالت رونق سنندجی از همدان است ولی در سال 1218 هجری در سنندج متولد شد و آنجا نشو و نما و شهرت یافت. پدرش محمدآقا قادری نام داشت. شغل میرزا عبدالله منشی‌گری و انشا حکام کردستان بود. کتاب‌های حدیقۀ صغیر و حدیقۀ کبیر دو تذکره‌ای است که دربارۀ شاعران کردستان تألیف کرده و در سال 1265 هجری به اتمام رسیده است. آن زمان مصادف با حکومت امان الله خان ثانی بوده آن را حدیقۀ امان اللهی نام گذاری کرده است. مرگ وی به سال 1281 ه.ق اتفاق افتاده است. 

== آثار ==
دیوانی از رونق به یادگار مانده است. بیش از ده [[مرثیه|مرثیۀ]] [[عاشورا|عاشورایی]] در قالب قصیده در دیوان رونق سنندجی موجود است. این مراثی سرشار از مضامین احساسی و عاطفی است و شاعر به صحنه‌های احساسی عاشورا از جمله: از زین افتادن حضرت [[سیدالشهدا (ع)|سیدالشهدا]]، بر نیزه رفتن سر مبارک آن حضرت، مکالمۀ [[حضرت زینب (س)]] با پیامبر بر سر نعش برادر در قتلگاه و .. توجه خاصی داشته و با تأکید بر این مضامین بستر عاطفی مناسبی را در مراثی ایجاد کرده است.

در این مراثی، کمتر پیچیدگی لفظی و معنوی دیده می‌شود و از شیوۀ ساده بیانی برخوردار است. ویژگی بارز ادبی آن، تشبیهات محسوس است.

==کتاب شناسی==

*تذکرۀ‌ حدیقۀ‌ امان‌ اللهی‌. تألیف‌ عبدالله‌ سنندجی‌ متخلص‌ به‌ رونق‌؛ به تصحیح‌ و تحشیه‌ ع‌. خیامپور.تبریز: نشر تاریخ و فرهنگ ایران.
{{شاعران}}
[[رده:شاعران]]
[[رده:افراد]]