در حال ویرایش بستن آب

'''بستن آب،''' شیوه ناجوانمردانه تشنه نگهداشتن طرف در جنگ، براى از پاى در آوردن او می‌باشد.

==بستن آب به روی کاروان کربلا==
در حادثۀ کربلا سپاه [[عمر بن سعد|عمر سعد]] به دستور [[ابن زیاد]]، از رسیدن آب به [[خیمه‌گاه]] [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] جلوگیرى کردند. از روز هفتم [[محرم]]، [[عمر سعد]] کسى را به نام [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی|عمرو بن حجاج]] با پانصد سوار بر [[فرات|شریعه فرات]] مأمور کرد. آنان [[فرات]] را در محاصره خویش قرار دادند و از سه روز به [[شهادت]] [[امام حسین (ع)]] مانده، مانع [[آب]] برداشتن اصحاب او از فرات شدند.<ref>''اعیان الشیعة، ج۱، ص ۵۹۹، الکامل فى التاریخ، ج۲، ص ۵۵۶.''</ref> این کار که به تشنگى امام و اصحاب و فرزندانش در روز [[عاشورا]] انجامید، از سوزناکترین حادثه‌هاى [[کربلا]] بود و امام و یاران و اطفالش لب تشنه ماندند.

==منبع==

*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف، ص ۷۷]

==پی نوشت==
[[رده:مفاهیم]]
<references />