در حال ویرایش اخوى تهرانى

'''اخوی تهرانی''' از شاعران و مرثیه‌سرایان مذهبی ایرانی است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = اخوی تهرانی
| تصویر                  = 
| توضیح تصویر            = 
| نام اصلی               =حاجى میرزا سید على 
| زمینه فعالیت           =شعر آئینی
| ملیت                   =ایرانی
| تاریخ تولد             =
| محل تولد                =
| والدین                 =  
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                 =
| علت مرگ                 =
| محل زندگی               =
| مختصات محل زندگی         = 
| مدفن                   =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم             =
| نام دیگر               =
|لقب                     = 
|بنیانگذار               =
| پیشه                   =
| سال‌های نویسندگی        = 
|سبک نوشتاری             = عراقى
|کتاب‌ها                 =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار             =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی             =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                   =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت               =
| تأثیرگذاشته بر         =
| تأثیرپذیرفته از         = 
| وب‌گاه                  = 
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==زندگینامه==

حاجى میرزا سید على از اقوام سادات اخوى و معاصر و معاشر با مؤلف طرائق‌الحقایق است. آثار منظوم او توسط مدیحه‌سرایان مورد استفاده قرار مى‌گرفته و آثار ماتمى وى نیز با اقبال مواجه بوده‌است.

==آثار==

آثار معدودى از وى که در [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=1709889&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author طرائق‌الحقائق] آمده در سبک عراقى سروده شده‌است.

==اشعار==

===ترکیب‌بند عاشورایی===
{{شعر}}
{{ب| طاها به ناله آمد و یاسین به خود تپید | ز اورنگ ناز تا که امام مبین فتاد }}

{{ب| با زین واژگون، گذر <ref>در متن آمده: گذرد.</ref> ذوالجناح چون | بر خیمه‌گاه زینب محنت قرین فتاد }}

{{ب| آغشته دید کاکلش از خون شاه دین | زد نعره‌اى که لرزه به عرش برین فتاد }}

{{ب| خورشیدوار از افق خیمه، بى‌حجاب | آمد برون و از پى آن مه جبین فتاد }}

{{ب| همراه ماه گفتى پروین صفت به راه | جمعى ستارگان ز بنات و بنین فتاد }}

{{ب| آمد پى برادر و، چشمش در آن میان | بر خون تپیده پیکر آن نازنین فتاد }}

{{ب| گفتا که: اى مبارک توسن! برادرم | آمد چه بر سرش؟ به کجا بر زمین فتاد؟ }}

{{ب| تا بر سرش چه آمد آن دم که چشم او | بر خنجر برهنه شمر لعین فتاد }}

{{ب| گفتا: دریغ! کز ستم آخر، حسین من | از جان گذشت و در نفس واپسین فتاد }}

{{ب| چون شد درین زمین؟ که ز خون برادرم | اندیشه کس ندارد، اى خاک بر سرم! <ref>همان، ج ۳، ص ۴۷۵.</ref> }}

{{پایان شعر}}

==منبع==

*[[کاروان شعر عاشورا|محمدعلی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج۱، ص ۳۵۲-۳۵۴.]]

==پی نوشت==
[[رده:شاعران]]
<references />{{شاعران}}
[[رده:شاعران قرن سیزدهم]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران ایرانی]]
[[رده:شاعران عاشورایی]]