در حال ویرایش ابراهیم بری‌

{{جعبه زندگینامه
| اندازه جعبه       =
| عنوان             =
| نام               = ابراهیم ابن بَرّی
| زادروز            = 1864م / 1281ق
| زادگاه            = [[مدینه]]
| تاریخ مرگ         = 1935م/ 1354ق
| مکان مرگ          = [[مدینه]]
| پیشه              = [[فقیه]] [[حنفی]]، ادیب و شاعر
| شناخته‌شده برای    =
| نقش‌های برجسته     =
| تأثیرگذاران       =
| تأثیرپذیرفتگان    =
| آثار =
}}
ابراهیم برّی به سال 1916 میلادی در «تبنین» از نواحی «بنت جبیل» لبنان به دنیا آمد. او از کودکی به سرودن شعر علاقه داشت و پس از شکوفایی شعرش، آثارش در مجلاتی از قبیل «العرفان» منتشر گردید. سه دیوان شعر از او به جای مانده است:
«مارد النیل»، «عیناک» و «للنّبیّ و آله»


1- یأبی الخلود بأن یحالف دولةغلبت علی أخلاقها الآثام <ref>عاشورا فی الادب العاملی المعاصر؛ ص 174.</ref>


1- سرّ جاودانگی را باید به انسانها شناساند تا بدانند جمع بین گناه و پایداری ممکن نیست. زیرا پایداری ابا دارد از اینکه پیمان ببندد با روزگاری که بر اخلاق مردم آن گناه غلبه کرده است.


1- لالن ینام الجرح موعدنا غدافیه تهبّ لثأرها الآنام

2- فیعود للوطن السّلیب رجاله‌و علیه أعراس اللّقاء تقام

3- حسب الوغی فخرا بأنّ حسینهارمز الفداء و سیفه الصّمصام <ref>همان؛ ص 175.</ref>


1- جراحت حسین (ع) بهبودی نمی‌یابد و انتقام خون حسین گرفته نمی‌شود.

2- تا زمانی که مردان و عروس‌هایشان به آنجا برگردند (تا فلسطین به دامان فرزندانش برگردد).

3- در فخر فلسطین همین بس که حسین (ع) رمز فداکاری فرزندان آن است و شمشیر او مقاومت است.


1- و یشاهد المتفرّجین و قد أتوالربوعنا لمّا یحین الموسم

2- یا قوم ذا عمل یسی‌ء لدینکم‌فتدارکوه قبل أن تتندّموا

3- و تذکرّوا قول النّبیّ و اله‌أنّ الرّیاء محظّر و محرّم <ref>همان؛ ص 172.</ref>

4- یا من ینوح و کلّ عام داره‌فیها لمقتول المروءة مأتم

5- أعلمت من تبکی ام انت مقلّدتبکی کما یبکی أبوک و تلطم؟! <ref> همان؛ ص 167.</ref>

6- فلئن یکن ندب الفقید محرّمافغلام نندب کالنساء و نلطم؟!

7- ماذا یقول لنا النّبیّ اذا رای‌تلک الخناجر فی الجباه تهشّم

8- و یری السّلاسل فوق ظهر رجاله‌تهوی و من ضرباتها یجری الدّم <ref>همان؛ ص 172.</ref>


1- این مراسم عزاداری را جهانگردانی که از کشورهای دیگر به کشورهای اسلامی آمده‌اند مشاهده می‌کنند و بر ما تأسف می‌خوردند.

3 و 2- ای مردم! عملی را که به دین شما آسیب می‌رساند، قبل از اینکه پشیمان بشوید ترک کنید و این فرمایش رسول اکرم (ص) را به یاد آوردید که: «از ریا و تظاهر بر حذر باشید که حرام است».

4- یا کسی‌که نوحه می‌خواند و هر ساله خانه‌اش ماتم‌سرای شهید مردانگیست (اما صداقت و معرفت ندارد).

5- آیا تو تقلید می‌کنی و به همان‌گونه که پدرت گریه کرد گریه می‌کنی؟

6- ما در نوحه‌خوانی بر محرّم، چرا باید مانند زنان نوحه بخوانیم و به خود لطمه وارد سازیم؟!

7- در آن صورت پیامبر اکرم (ص) به ما چه خواهد گفت؟ هنگامی‌که این خنجرها را بر پیشانیمان خرد و ریزشده ببیند؛

8- و زنجیرها را بر پشت مردانش در حالی‌که پشت آنان از ضربات زنجیر خونین شده است؟
(شاعر اعمالی از قبیل زنجیرزنی و قمه‌زنی را موجب نارضایتی پیامبر (ص) و موجب وهن می‌شمارد).







==منابع==

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 628-629.

==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}