در حال ویرایش حر بن یزید ریاحی (بخش)

===سخن با کوفیان===
وی بلافاصله پس از پیوستن به امام حسین (ع)، راهی میدان نبرد شد و در برابر دیدگان‌ امام‌ حسین (ع) رو به‌ لشکر کوفه‌ ایستاد و با آنان‌ سخن‌ گفت‌. حُرّ گفت‌: «ای‌ کوفیان‌! مادرانتان‌ به‌ عزایتان‌ بنشینند و اشک‌ حسرت‌ بر شما بریزند. این‌ بنده‌ نیکوکار و صالح‌ خدا را دعوت‌ کردید و تعهد نمودید به‌ مجرد اینکه‌ بر شما وارد شود در راه‌ او جان‌ ببازید و خود را تسلیم‌ او نمایید. اینک‌ که‌ به‌ سوی‌ شما آمده‌، برخلاف‌ وعده‌ خود او را رها ساخته‌ و بر علیه ‌او شوریده‌اید و بر او شمشیر کشیده‌ و می‌خواهید او را بکشید؟ از یاری‌ با او کوتاهی‌ ورزیده‌، کینه‌ او را به‌ دل‌گرفته‌، از همه‌سو او را محاصره‌ کرده و نمی‌گذارید در این‌ زمین‌ پهناورِ خداوند به‌ سویی‌ رود و مانند اسیر در دستان‌ شما مانده‌ و اختیار نفع‌ و ضرر خود را ندارد. او و زنان‌ و فرزندان‌ و خاندانش‌ را از وطن‌ آواره‌ نموده‌، از این ‌آب‌ فرات‌ که‌ یهود و نصاری‌ و مجوس‌ و سگ‌ و خوک‌ از آن‌ می‌آشامند، منعشان‌ کرده‌اید، چنان‌که‌ نزدیک ‌است‌ کسان‌ او از تشنگی‌ نابود شوند. پاس‌ و حرمت‌ محمد(ص) را درباره‌ فرزندان‌ او نگاه‌ نداشتید. بد معامله‌ای‌ با یادگار رسول‌ الله (ص) کردید. خداوند در روز تشنگی‌ شما را سیراب‌ نسازد. <ref>ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، 1375 ﻫ ق.، ج2، ص99-100؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهابالدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیرکبیر، 1365 ش. ، ج7، ص186. </ref>

سخنان‌ حر بن یزید ریاحی‌ که‌ به‌ پایان‌ رسید در سپاه‌ غلغله‌ای‌ ایجاد شد و او را هدف‌ تیر قرار دادند. حُرّ به‌ جانب ‌امام‌ حسین (ع) بازگشت. سخن‌ حُرّ بر جان‌ یک‌ نفر از یاران‌ عمر بن‌ سعد به‌ نام‌ [[یزید بن زیاد بن مهاجر|یزید بن‌ زیاد بن‌ مَهاجر]] اثر کرد و او نیز به ‌اردوی‌ امام‌ حسین (ع) پیوست‌.