در حال ویرایش مسلم بن عوسجه (بخش)

===شهادت===
در نبرد، کسی یارای مقابله با او نبود. [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی|عمرو بن‌ حجاج زبیدی]] ‌که‌ دید ممکن‌ است‌ تمام‌ لشکریانش‌ در جنگ‌ تن‌ به‌ تن‌ از پای‌ در آیند، به‌ لشکر [[عمر بن سعد|ابن ‌سعد]] توصیه‌ کرد که‌ هماورد نطلبند. به‌ آنان‌ گفت‌: «ای‌ نادانان‌! می‌دانید با چه‌ کسانی‌ نبرد می‌کنید؟ اینان شجاعان‌ شهر و مردمی‌ طالب‌ مرگند. با کسانی‌ که‌ خود را برای‌ هرگونه‌ پیش‌آمد مهیا کرده‌ و از مرگ‌ هراسی‌ ندارند. هیچ‌کس‌ از شما، تنها به‌ جنگ نرود. اینان‌ عده‌ اندکی‌ هستند و به‌ خدا سوگند اگر آنان‌ را سنگسار کنید، همگی‌ آنان‌ را خواهید کشت‌. پس‌ به‌ صورت‌ دسته‌ جمعی‌ حمله‌ برید!» 

[[عمر بن سعد|عمر بن‌ سعد]] گفت‌: «آری‌! درست‌ است‌.» 

سپاهیان‌ عمرو بن‌ حجاج‌ از سوی ‌فرات‌ بر سپاه‌ امام‌ حسین (ع) حمله‌ کردند. مدتی‌ با هم‌ درگیر شدند تا آنکه‌ آشوب‌ فرونشست‌ و یاران‌ حجاج‌ به‌ جای‌ خود بازگشتند. در این‌ یورش‌، مسلم ‌بن‌ عوسجه‌ بر اثر حمله گروهی دشمنان، بر خاک افتاد. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص435-439؛ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، 1375 ﻫ ق.، ج2، ص455-456؛ نهایة الارب، ج7، ص188. </ref>

امام حسین (ع) به همراه‌ حبیب ‌بن‌ مظاهر بر بالین‌ او حاضر شدند و چند لحظه‌ پیش‌ از شهادت‌ با او سخن‌ گفتند. امام‌ حسین (ع) برای‌ او آمرزش‌ خواست‌ و این‌ آیه‌ را تلاوت‌ فرمود: «فَمِنْهُم‌ مَن‌ْ قَضی‌ نَحْبَه‌ وَ مِنْهُم‌ْ مَن‌ْ ینْتَظِرْ وَ ما بَدَّلوُا تَبْدیلاً، <ref>قرآن مجید، سوره احزاب، آیه 33. </ref> برخی‌ از آنان‌ پیمان‌ خود را انجام‌ دادند و برخی‌ از آنان‌ انتظار می‌کشند و تغییر و تبدیلی‌ در کار ندادند.»

حبیب‌ به‌ او گفت‌: «ای‌ مسلم‌! شهادت‌ تو بر من‌ دشوار است‌. تو را به‌ بهشت‌ بشارت‌ می‌دهم. می‌دانم‌ فاصله‌ای ‌نخواهد شد که‌ من‌ هم‌ به‌ تو ملحق‌ می‌شوم‌. اما اگر حرف‌ و وصیتی‌ داری،‌ در خدمت‌ تو هستم.» 

مسلم‌ گفت‌: «خداوند تو را به‌ خیر بشارت‌ دهد، اَنَا اوُصیک‌َ بِهذَا رَحِمَک‌َ اللهُ اَن‌ْ تَموُت‌َ دوُنَه‌ُ، در راه‌ نواده رسول‌ خدا لحظه‌ای‌ آرام‌ نگیر و از بذل‌ جان‌ و ریختن‌ خون‌ دریغ‌ مدار!» 

حبیب‌ گفت‌: «به‌ خدا سوگند در راه‌ او جان‌ می‌دهم» 

مسلم‌ به شهادت رسید. <ref>ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق /1962 –1967 م.، ج5، ص435-439؛ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، 1375 ﻫ ق.، ج2، ص455-456؛ نهایة الارب، ج7، ص435-439. </ref> قاتلان مسلم بن عوسجه عبارتند از: [[مسلم‌ بن عبدالله ضبابی|مسلم بن عبدالله ضبابی]]، [[عبدالرحمن‌ بن ابی‌ خشکاره بجلی|عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی]] <ref>زیارت ناحیه مقدسه.</ref> و بنا به قولی خود عمرو بن‌ حجاج زبیدی است.

[[شبث بن ربعى|شبث بن ربعی]] از فرماندهان سپاه عمر بن سعد یاران خود را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد و گفت: «به خدا قسم او جایگاه رفیعی در میان مسلمانان داشت. در فتح آذربایجان دیدم که پیش از رسیدن سپاه اسلام، خود شش تن را کشته بود.»

تمامی مصادر و منابع تاریخی و رجالی نام او را ذکر کرده‌اند. <ref>برای نمونه نک : انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 م.، ج2، ص336-337؛ الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : 1960 م. الطوال، ص235-236؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص363، 435-439.</ref> برخی او را اولین شهید بعد از حمله اول می‌دانند. <ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 ﻫ ق / 1962 – 1967 م.، ج5، ص435؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص69.</ref> او به هنگام شهادت حدود 80 سال سن داشت.