در حال ویرایش قیصر امین پور (بخش)

==اشعار==
====نی نامه====
{{شعر}}


{{ب| خوشا از دل نم اشکی فشاندن‌|به آبی آتش دل را نشاندن }}

{{ب| خوشا زان عشقبازان یاد کردن‌|زبان را زخمه‌ی فریاد کردن }}

{{ب| خوشا از نی، خوشا از سر سرودن‌|خوشا نی نامه‌ای دیگر سرودن }}

{{ب| نوای نی، نوایی آتشین است‌|بگو از سر بگیرد، دلنشین است }}

{{ب| نوای نی، نوای بی‌نوایی است‌|هوای ناله‌هایش، نینوایی است }}

{{ب| نوای نی، دوای هر دل تنگ‌|شفای خواب گل، بیماری سنگ }}

{{ب| قلم تصویر جانکاهی است از نی‌|علم، تمثیل کوتاهی است از نی }}

{{ب| خدا چون دست بر لوح و قلم زد|سر او را به خط نی رقم زد }}

{{ب| دل نی ناله‌ها دارد از آن روز|از آن روز است نی را ناله پرسوز }}

{{ب| چه رفت آن روز در اندیشه‌ی نی‌|که اینسان شد پریشان بیشه‌ی نی؟ }} 

{{ب| سری سرمست شور و بی‌قراری‌|چون مجنون در هوای نی سواری }}

{{ب| پر از عشق نیستان سینه‌ی او|غم غربت، غم دیرینه‌ی او }}

{{ب| غم نی بندبند پیکر اوست‌|هوای آن نیستان در سر اوست }}

{{ب| دلش را با غریبی، آشنایی است‌|به هم اعضای او وصل از جدایی است }}

{{ب| سرش بر نی، تنش در قعر گودال‌|ادب را گه الف گردید، گه دال }}

{{ب| ره نی پیچ و خم بسیار دارد|نوایش زیر و بم بسیار دارد }}

{{ب| سری بر نیزه‌ای منزل به منزل‌|به همراهش هزاران کاروان دل }}

{{ب| چگونه پا ز گل بردارد اشتر|که با خود باری از سر دارد اشتر؟ }}

{{ب| گران باری به محمل بود بر نی‌|نه از سر، باری از دل بود بر نی }}

{{ب| چو از جان پیش پای عشق سر داد|سرش بر نی، نوای عشق سر داد }}

{{ب| به روی نیزه و شیرین زبانی‌|عجب نبود ز نی شکر فشانی }}

{{ب| اگر نی پرده‌ای دیگر بخواند|نیستان را به آتش می‌کشاند }}

{{ب| سزد گر چشم‌ها در خون نشینند|چو دریا را به روی نیزه بینند }}

{{ب| شگفتا بی‌سر و سامانی عشق!|به روی نیزه سرگردانی عشق! }}

{{ب| ز دست عشق در عالم هیاهوست‌|تمام فتنه‌ها زیر سر اوست <ref> آینه‌هاى ناگهان، قیصر امین‌پور، تهران، چاپ اول، سال ۱۳۷۲، ص ۱۶۲ تا ۱۶۵.
</ref> }}
{{پایان شعر}}

====نامی برای تو...====
{{شعر}}


{{ب| صدایی به رنگ صدای تو نیست‌|به جز عشق، نامی برای تو نیست }}

{{ب| شب و روز تصویر موعود من‌|در آئینه جز چشم‌های تو نیست }}

{{ب| تن جاده از رفتنت جان گرفت‌|رگ راه، جز ردّپای تو نیست }}

{{ب| مزار تو، بی‌مرز و بی‌انتهاست‌|تو پاکیّ و این خاک، جز جای تو نیست }}

{{ب| به تشییع زخم تو آمد بهار|که جز سبز، رخت عزای تو نیست }}

{{ب| کسی کز پی اهل مرهم رود|دگر شیعه‌ی زخم‌های تو نیست }}

{{ب| به آن زخم‌های مقدس قسم‌|که جز زخم، مرهم برای تو نیست  }}
{{پایان شعر}}

====لشکر عشق====
{{شعر}}


{{ب| چند وقت است دلم می‌گیرد|دلم از شوق حرم می‌گیرد }}

{{ب| مثل یک قرن شب تاریک است‌|دو سه روزی که دلم می‌گیرد }}

{{ب| مثل این است که دارد کم‌کم‌|هستی ام رنگ عدم می‌گیرد }}

{{ب| دسته‌ی [[ سینه زنى]] در دل من‌|[[نوحه]] می‌خواند و دم می‌گیرد }} 

{{ب| گریه‌ام، یعنی باران بهار|هم نمی‌گیرد و هم می‌گیرد }}

{{ب| بس که دلتنگی من بسیار است‌|دلم از وسعت کم می‌گیرد }}

{{ب| لشکر عشق حرم را به خدا|به خود عشق قسم می‌گیرد  }}
{{پایان شعر}}