در حال ویرایش کوفه (بخش)

==تاریخچه==
این شهر،پس از فتح سرزمین عراق به دست مسلمانان صدر اسلام،مرکز و پایگاهى نظامى براى نیروهاى مسلمان شد تا از آنجا به سوى شرق حرکت کنند و در طول تاریخ، موقعیّت سیاسى و نظامى ویژه‌اى یافت.به آن«کوفة الجند»هم مى‌گفتند.در نزدیکى کوفه،«[[کربلا]]»محلّ زیست گروهى اندک بود که به کار کشاورزى در منطقۀ نزدیک به آب مى‌پرداختند. <ref>موسوعة العتبات المقدسه،ج ۸،ص ۴۶.براى آگاهى از نام محلّه‌ها،قبایل،تاریخچه،اعصار گوناگون و موقعیّت جغرافیایى و محصولات و...آن رجوع کنید به بحث مفصل و مفید کتاب«عنصر شجاعت»،خلیل کمره‌اى،ج ۱،ص۳۵۹ تا ۴۱۱.و فصل پنجم کتاب«تشیع در مسیر تاریخ»ترجمۀ سید محمد تقى آیت اللهى،نیز«الکوفة،نشأة المدینة الإسلامیة»،هشام جعیط،دار الطلیعه،بیروت.</ref>

على(ع) آنجا را بعنوان پایگاه حکومت خویش قرار داد.شهرى است با فضیلت که احادیث متعدّدى در فضیلت آن نقل شده و طبق حدیث امام صادق(ع)،حرم امام على بن ابى طالب علیه السلام است و«طور سینین»در قرآن،به آن تفسیر شده است. <ref>سفینة البحار،ج ۲،ص ۴۹۸.احادیث مربوط به فضیلت کوفه در بحار الأنوار،ج ۹۷،ص ۳۸۵ است.</ref> 

پس از امتناع [[امام حسین(ع)]] از بیعت با [[یزید]] و حرکت به سوى مکّه، سران شیعه در کوفه نامه‌هاى دعوت به امام نوشتند. حضرت، [[مسلم بن عقیل]] را به نمایندگى به کوفه فرستاد. [[کوفیان]] انقلابى با مسلم بیعت کردند ولى با آمدن ابن زیاد، اوضاع عوض شد و نگذاشتند امام به کوفه برسد. کوفه آن روز، از بافت خاصّى ترکیب یافته بود و مردم آن یک‌دست نبودند. هم هواداران اهل بیت و علاقه‌مندان به على(ع) و فرزندان او در کوفه مى‌زیستند، هم گروههایى که تفکّر خوارج را داشتند، یا هواداران [[بنى امیه|بنى امیّه]] در کوفه بودند.