در حال ویرایش سید محمد رستگار (بخش)

==اشعار==

===برای [[عبدالله بن حسن (ع)]]===
{{شعر}}
{{ب| اختر ماه مدینه در عراق افتاده بود        |                  یا که عبدالله چون مه در محاق افتاده بود }}

{{ب| تا بیفشاند به پای دوست، سر در دست داشت |           اشک شوقی بود و با صد اشتیاق افتاده بود }}

{{ب| اهل دل را در نظر تک بیت دیوان خداست      |         ابروی پیوسته‌اش جفتی که طاق افتاده بود }}

{{ب| در سرش شور شهادت بود طفلی کز ادب          |      پیش پایش چرخ با صد طمطراق افتاده بود }}

{{ب| سر ز پا نشناخته می‌رفت معراج خدا               |       در سبک‌سیری پی‌اش دل چون براق افتاده بود }}

{{ب| زینب آمد تا رهش گیرد ولی ممکن نشد           |    سرنوشت این دو در خط فراق افتاده بود }}

{{ب| مردمِ قرآنْ تلاوت کن به شمشیرش زدند            |     سوره اخلاص در چنگ نفاق افتاده بود }}

{{ب| تیغ بر دستش نشست از سینه‌اش برخاست آه      |      آتش از آهش به طاق نه رواق افتاده بود }}

{{ب| طفل روی سینه پاک عمویش شد شهید              |     عرش حق را پاره قرآن به طاق افتاده بود }}

{{ب| تا رسید از خیمه بر بالین برادرزاده را                   | زانچه می‌ترسید عمه اتفاق افتاده بود }}

      {{م|                        «رستگار» این شعر را با گریه در دفتر نوشت }}

            {{م|                 شور اشکش وه چه شیرین در مذاق افتاده بود  }}
{{پایان شعر}}

===نماز گل===
{{شعر}}
{{ب| گلی که دست فلک می‌کشید نازش را        |            نداد با کف آبی فلک نیازش را }}

{{ب| خدای را که گویم که جای بوسیدن            |       درید تیر سه شعبه گلوی نازش را }}

{{ب| نهاده بود سر خود به شانه بابا                  |          نبود طاقت از این بیش سوز و سازش را }}

{{ب| برای آنکه نبیند نگاه مادر را                      |      ببست حرمله چشمان نیم بازش را }}

{{ب| وضو به خون گلو جایز است در این باغ         |    که گل به خنده ادا می‌کند نمازش را }}

{{ب| حسین خون علی را به آسمان پاشید             |     خدا گرفت لوای در اهتزازش را }}

{{ب| خدا به سوگ علی گفت تسلیت به حسین        |    که مرهمی بنهد داغ جان‌گدازش را }}  

{{ب| مزار او روی سینه حسین بود                 |  زمانه داد پس از مرگ امتیازش را }}

      {{م|                  اگر که کرب و بلا «رستگار» می‌خواهی }}

         {{م|                    ز دست کوچک اصغر، سنان جوازش را }}        
{{پایان شعر}}