در حال ویرایش سهیل محمودی‌ (بخش)

===اشتیاق===
{{شعر}}


{{ب| با صدف تا بود برابر چشم‌|ریزد از ماتم تو گوهر چشم }}

{{ب| کور بادا ز چشم زخم زمان‌|گر نگرید به سوگ تو هر چشم }}

{{ب| در رثای تو گردیدم دل خون‌|در عزای تو گردیدم‌تر چشم }}

{{ب| هر دمم از غمت تکدّر روی‌|هر دمم از غم تو احمر چشم }}

{{ب| خون بگرید به سوگ تو خورشید|تا گشاید به بام خاور چشم }}

{{ب| با تو گفتا امام تا از رزم‌|که نپوش اینک ای دلاور چشم }}

{{ب| ادبت را فلک سراپا گوش‌|شد، چو گفتی تو با برادر چشم }}

{{ب| تا شتابان شدی به سوی فرات‌|نخل‌ها ساختند از سر چشم }}

{{ب| غرّش تیغت آن چنان در گوش‌|جا گرفت و فروغ آن در چشم }}

{{ب| کز خجالت شدند هر دو خموش‌|تا گشودند برق و تندر چشم }}

{{ب| با امید تو دارد ایدون دل‌|بر گذار تو دارد ایدر چشم }}

{{ب| تا گشودی نظر بر آب فرات‌|آسمانت نشست اندر چشم }}

{{ب| بشد از سوی تو معطر آب‌|شدت از روی آن منور چشم }}

{{ب| تر نکردی از آب هرگز لب‌|داشتی بر زلال کوثر چشم  }}

{{ب| گفتی: ار دست نیست در دستم‌|هست ما را به جای دیگر چشم }}

{{ب| آب را بر دهان گرفتی و بود|آتش اشتیاقت اندر چشم }}

{{ب| تا که بر مشک، ناجوانمردی‌|دوخت آن دم ز خیل لشکر چشم }}

{{ب| آب تا ریخت. گفتی آبرویم‌|آه! یا رب مدار دیگر چشم }}

{{ب| کی گشاید ز شرم بر طفلان‌|دیگر این رو سیاه مضطر چشم }}

{{ب| تیر دیگر گذاشت چون در زه‌|دوخت بر چشم، خصم کافر چشم }}

{{ب| خون به رویت روانه شد، چون کرد|چشمه‌ی خون خویش، بستر چشم }}

{{ب| آب نگذاشت روسیه باشی‌|آفرین باد! آفرین بر چشم  }}
{{پایان شعر}}<br />