در حال ویرایش زهیر بن‌ قین (بخش)

==تاثیر گفت‌وگو با امام حسین (ع)==
در مورد مکالمه زهیر با امام حسین(ع) سندی موجود نمیباشد اما زهیر پس از آن با چهره‌ای شاداب و‌ خندان‌ نزد همسر و همراهانش‌ بازگشت‌ و گفت‌ که‌ خیمه‌ او را نزدیک‌ سراپرده ‌امام حسین (ع) نصب‌ کنند و به‌ همراهانش‌ گفت‌: «من‌ تصمیم‌ گرفته‌ام‌ که‌ در مصاحبت‌ امام حسین (ع) باشم‌ و جانم‌ را فدای ‌او کنم‌. هر کس‌ از شما هم‌ شهادت‌ را دوست‌ دارد، همراه‌ من‌ بیاید و هر کس‌ خوش‌ ندارد، برود.»  

به‌ همسرش‌ نیز گفت‌: «من‌ تو را طلاق‌ دادم‌. همراه‌ برادرت‌ به‌ خانه‌ برگرد!»  

همسرش برایش دعا کرد و‌ گفت‌: «خداوند برایت‌ خیر بخواهد. در روز قیامت‌ نزد جدّ حسین(ع)، پیامبر (ص) ‌مرا نیز‌ یاد کن.» <ref>مثیر الاحزان، ابن نما حلّی، نجم الدین محمد بن جعفر، نجف اشرف: منشورات المطیعه الحیدریه، 1369 ﻫ ق / 1950 م. ، ص46؛  اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: مکتبه الحیدریه، 1385 ﻫ ق. ، ص31. </ref>  

آن‌گاه‌ زهیر به‌ همراهانش‌ تعریف کرد: «سال‌ها پیش‌ در زمان‌ عثمان‌، ما در یکی‌ از سرزمین‌های‌ خزر به‌ نام‌ ”بَلَنْجَر“ به‌ جنگ‌ دریایی‌ رفته‌ بودیم‌ و با کفار می‌جنگیدیم‌. خدای‌ متعال‌ ما را بر دشمنان‌ پیروزی‌ داد و غنایم‌ فراوان‌ به‌ دست‌ آوردیم‌ و بسیار خوشحال‌ شدیم‌. سلمان‌ باهلی‌ یا سلمان‌ فارسی‌ به ‌ما گفت‌: آیا از این‌ فتح‌ و این‌ همه‌ غنایم‌ خشنودید؟ پاسخ‌ دادیم‌: آری، گفت‌: آن‌ هنگام‌ که‌ جنگ‌ در رکاب ‌آل‌ محمد را درک‌ می‌کنید و در راه‌ او با دشمنان‌ مبارزه‌ می‌نمایید، باید از این‌ لحظه‌ نیز شادتر و مسرورتر باشید. امام حسین (ع) این‌ جمله‌ سلمان‌ را به‌ یاد من‌ انداخت‌. من اکنون شیعه‌ حسین ‌شده‌ام.» <ref>تاریخ بلعمی، تکمله و ترجمه تاریخ طبری، بلعمی، ابو علی محمد بن محمد، تهران: انتشارات اداره کل نگارش وزارت فرهنگ، 1341 ش.، ج5، ص396. </ref>