در حال ویرایش امیر خاکسار (بخش)

==اشعار==
===سلام بر حسین===
{{شعر}}


{{ب| سلام ای سرو سرسبز سرافراز|سلام ای مرغِ حقِّ عرش پرواز }}

{{ب| سلام ای نازنینِ دامن وحی‌|سلام ای حجمِ قرآن را تو ایجاز }}

{{ب| سلام ای وسعتِ باغِ محمد|سلام ای چون کلام اللّه اعجاز }}

{{ب| سلام ای حاملِ هر آنچه نیکوست‌|سلام ای راز خلقت کرده ابراز }}

{{ب| سلام ای جبهه‌ی حق را تو سردار|سلام ای افتخار خیل سرباز }}

{{ب| زبان خشک و رأس خون چکانت‌|همی تفسیر قرآن می‌کند باز }}

{{ب| ترا در کف قرار آفرینش‌|سرت چوگانِ قوم فتنه پرداز }}

{{ب| حسین ای سرِّ مستور خداوند|چه می‌گویم چه می‌دانم ترا راز }}

{{ب| مرا پایاب در بحر غمت نیست‌|دل ریشِ مرا درد تو دمساز }}

{{ب| مرا بس این شرف از داشتن‌ها|که دارم در هوایت شوق پرواز }}

{{ب| چه می‌شد گر که می‌شد خاک کویت‌|به دیده توتیایم ای سبب ساز }}

{{ب| که گویم با سکوتم شرح هجران‌|دمی بگذاردم گر اشک غمّاز  }}
{{پایان شعر}}

===کوثر خون===
{{شعر}}


{{ب| کوثر خون تو می‌جوشد هنوز|کام جان زین باده می‌نوشد هنوز }}

{{ب| در تجلی نور تو در طور جان‌|کربلایت هر زمان و هر مکان }}

{{ب| قامتت تکیه‌گه عرش خدا|اوج خلقِ خالق ارض و سما }}

{{ب| ای نجات آدم از هجران یار|ای به توفان نوح را صبر و قرار }}

{{ب| ای تبر اندر کف جدّت خلیل‌|نور موسی در عبور از رود نیل }}

{{ب| ای ید بیضای موسی یا [[حسین]]‌|ای دم پاک مسیحا یا حسین }} 

{{ب| از تو پیغمبر تو از پیغمبری‌|پاسدار دین حق تا محشری }}

{{ب| ای حسین ای سرو بستان وجود|پیش تو خیل ملایک در سجود }}

{{ب| عشق را مفهوم و معنا نام تو|حُسن مستِ قطره‌ای از جام تو }}

{{ب| ای گلِ گلدان آغوش رسول‌|ای دُر مکتوم زهرای بتول }}

{{ب| هر فضیلت را تو حرف آخری‌|در صدف عرش خدا را گوهری }}

{{ب| گر ستون بر خیمه‌ی دین شد نماز|تو نمازی را ستون ای سرو ناز }}

{{ب| عقل حیران در تو و در کار تو|دل غریق ماتم خونبار تو }}

{{ب| ای میان امت جدّت غریب‌|ای عزیز بی‌شکست بی‌شکیب }}

{{ب| ای وجودت مظهر ایثار و درد|حق به مظلومیتت خون گریه کرد }}

{{ب| بر لب دریا لبت خشکیده بود|آب از خجلت به خود پیچیده بود }}

{{ب| تن مشبک، خشک لب، گرمای ظهر|بین رحمان با تو راز سر به مهر }}

{{ب| بهر پرواز تو هفتاد و دو بال‌|مقصدت قرب خدای ذو الجلال }}

{{ب| ای رضای حق رضایت یا حسین‌|مشتری باشد خدایت یا حسین }}

{{ب| یا حسین شرمنده‌ام از این سخن‌|من غلام تو، تویی آقای من  }}
{{پایان شعر}}