در حال ویرایش یحیی‌ بن‌ سلیم‌ مازنی‌ (بخش)

==نقش در واقعه کربلا==
یحیی صبح [[عاشورا]] پس از شهادت [[عبدالرحمن بن‌ عبدالله یزنی‌|عبدالرحمان‌ بن‌ عبدالله یزَنی]] و یا [[سوید بن‌ عمرو بن‌ ابی‌ مطاع‌|سُوَیدِ بن‌ عَمرو بن‌ اَبی‌ مَطاع انماری]]، با اذن‌ [[حسین|امام‌ حسین (ع)]] به‌ میدان‌ رفت‌. او‌ در حالی‌که‌چنین رجز می‌خواند، می‌جنگید:{{شعر}}
{{م| لا اضربنَّ القوم ضرباً فیصلاً }}

{{م| لا عاجزاً فیها و لا مولولاً }}

{{م| ضرباً شدیداً فی العداةِ مُعجلاً }}

{{م| و لا اخاف الیوم موتَ مقبلاً }}

{{م| لکـنّنی کاللیـث اَحـمی اشـبلاً }}
{{پایان شعر}}

من شمشیر مرگبار را در نبردگاه پرشتاب و بی‌امان بر این قوم فرود می‌آورم. هراس و ناتوانی و دلهره‌ام در جنگ نیست و از مرگی که امروز می‌آید، نمی‌هراسم. چون شیر از شیربچه‌گان و فرزندان شجاع خانواده پیامبر (ص) دفاع می‌کنم.

یحیی جنگید تا به‌ شهادت ‌رسید. <ref>الفتوح، ج۵، ص۱۹۴؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۷-۱۸؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵  م.، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: ۱۳۹۵ ه ق/ ۱۹۷۵  م.، ج۵، ص۱۹۴؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ ﻫ ق. ، ج۲، ص۱۷-۱۸؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص۱۰۲.</ref>