در حال ویرایش موسی بن عقیل (بخش)

==نقش در واقعه کربلا==
موسی از آغاز سفر از مدینه تا [[کربلا]] با [[حسین بن علی|امام حسین (ع)]] همراه بود. بعد از ظهر [[عاشورا]] و پس از [[شهادت]] برادرش [[جعفر بن عقیل بن‌ ابی‌ طالب (ع‌)|جعفر]] با اذن [[امام حسین (ع)]] به میدان رفت و در حالی‌ که چنین رجز می‌خواند، می‌جنگید:
{{شعر}}
{{م| یا مَعشَرَ الکُهولِ وَ الشَّبانِ }}

{{م| اَحمی عَن الفِتیةِ وَ النِّسوانِ }}

{{م| اَرضی بِذاکَ خالِقِ الرَّحمنِ }}

{{م| اَضربکُم بِالسَّیفِ وَ السَّنانِ }}

{{م| وَ عَن اِمامِ الاِنسِ ثُمَّ الجانِ }}

{{م| سُبحانَهُ ذوالملکَ الدَّیانِ }}
{{پایان شعر}}

ای انبوه پیران و جوانان! با شمشیر و نیزه شما را می‌زنم. از جوانان و زنان حرم و از امام انس و جن پاسداری و نگاهبانی می‌کنم. با این کار، آفریدگار رحمان و خدای پاک و مقتدر و دادگر و حسابگر را خشنود خواهم کرد.

موسی پس از نبردی سخت و کشتن تنی چند، با نیزه [[عمرو بن‌ صبیح‌ صیداوی‌|عمرو بن صبیح صیداوی]] که از کمینگاه به او حمله کرده بود، به [[شهادت]] رسید.

در زیارت‌نامه‌ها نام وی ذکر نشده است. اگر چه در برخی کتب و مقاتل نام او در شمار شهدای کربلا ذکر شده است، اما شهادتش جای تردید دارد.<ref>- برای تفصیل بیشتر رک : وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمدهادی یوسفی غروی. ، ص۱۱۶؛ ناسخ التواریخ (دوره امام سجاد(ع))، سپهر، لسان الملک میرزامحمدتقی، تهران: کتابفروشی اسلامیه،۱۳۹۸ ﻫ ق. ، ج۲، ص۳۱۹؛ذخیرة الدارین، حائری شیرازی، سید عبدالحمید، نجف: مطبعه المرتضویه ، ۱۳۴۵ ﻫ ق.، ص۱۶۲-۱۶۴؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۲ ﻫ ق. ، ص۲۳۳؛ عشرة کامله، ص۴۳۱.  </ref>