در حال ویرایش لالایی (بخش)

==لالایی‌های مذهبی==

{{شعر}} 
{{ب| اول بگویم که یا الله | و سی رودم کنم لالا }}
{{ب| جوون و ابی تو ایشالا | لالای لای لای رودم لای لای }} 
{{ب| محمد یاورت بویی | علی تاج سرت بویی }}
{{ب| حسن یتیمی ترت بویی | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| مونومته حسین کردم | و قربون حسین کردم }}
{{ب| حسین جون دوای دردم | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| تو چی حلقه نگین وابو | غلوم عابدین وابو }}
{{ب| چه خحک او زمین وابو | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| نثار باقرت سازم | اگر خا (بخواهد) حاضرت سازم }}
{{ب| دم توش (خانه‌اش) چاکرت سازم | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| آقاجونیت بوی جعفر | و مال و جونت بهتر }}
{{ب| همی (همه جا) جا هست سیت (برای تو) یاور | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| اطاعت سی تو یه لازم | بویر (به یاد) موسی کاظم }}
{{ب| پگه (پگاه) و روز و شو (شب) دائم | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| رضا هشتم امامون | رخش چی (مانند) ماه تابون }}
{{ب| پناهت در بیابون | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| دو چشمونم تقی باشه | روون مو (من) نقی باشه }}
{{ب| امامم عسگری باشه | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| بود صاحب زمان جونم | همون دین و ایمونم }}
{{ب| پنه دار و شیطونم | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| مو لای نوم (نام) امامونت | کنم با شیر در خونت }}
{{ب| ته (تا) داخل وابو و جونت | لالای لای لای، بچم لای لای }}
{{ب| عزیزم لای جونم لای لای | به بم (پدرم) لای لای جونم لای لای }}
{{ب|  غنچم لای لای بچم لای لای | خال دم کچم (زنخ) لای لای }}
{{پایان شعر}}lawa, lowa kay, loway rinet kam 

dase emam hosayn va sarinet kam  

دست [[امام حسین (ع)]] بر بالای سرت باشد و تو را نگاه دارد. 

ola lala ali lala 

ke jowzi galgili lala 

ola lala hussaini man 

hussain nuri du aini man 

اُلا لالا، علی لالا 

که جوزی (گردو) گلگیلی (گرد) لالا 

الا لالا، [[حسینی]] من 

[[حسین]] نوری دو عینی من <ref>خزاعی، 1384، ص 158. </ref>

===لالایی در شهر فسا===
لالایی فوق را مادران شهر فسا برای کودکان خویش می‌خواندند، اما در بوشهر نیز روایتی دیگر از این لالایی خوانده می‌شود: <ref>همان، ص 288. </ref>

{{شعر}} 
{{ب| گل سرخ و سفید از هم جدا شد | خبر آمد که یارم کدخدا شد }} 
{{ب| سر کوی بلند هی ماس هی ماس | مرادمو بده حضرت عباس }} 
{{ب| سر کوی بلند تا کی نشینم | که لالای گل برویه خوم بچینم }}
{{ب| به قرآنی که ختمش بی شماره | به مولایی که تیغش ذوالفقاره }} 
{{ب| سر کوی بلند نی می‌زنم نی | شتر گم کرده‌ام پی می‌زنم پی }} 
{{ب| شتر گم کرده‌ام با بار کاشی | گلی کرده‌ام شاید تو باشی }} 
{{پایان شعر}}

===لالایی در بابل===


در لالایی دیگری از بابل نیز، سخن از راه کربلاست:

lala lalay malak hassi 

me-no me xower sekine 

dare sumi bi rahe madine 

dare sum ti rahe karbala 

karbala koste ene 

لالا لالای ملک هسی 

لالا لالای گلم باشی 

منو مه خوافر سکینه 

من و خواهرم سکینه 

در شوم بی راه مدینه 

داریم میریم راه مدینه 

در شوم تی راه کربلا 

داریم میریم راه کربلا 

کربلا کشته انه 

کربلا کشته می‌آید. <ref>همان، ص 300. </ref>