در حال ویرایش جعفر بن عقیل بن‌ ابی‌ طالب (ع‌) (بخش)

==نقش در واقعه کربلا==
جعفر همراه دیگر برادرانش از مدینه در رکاب امام حسین (ع) بودند. او در شب عاشورا نیز چون دیگر افراد خاندانش، حمایت خود را از امام حسین (ع) اعلام کرد و بعد از ظهر روز عاشورا پس از اذن از امام حسین (ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و در حالی‌ که‌ ‌چنین رجز می‌خواند، به‌ نبرد پرداخت‌: <ref>عوالم العلوم الامام الحسین (ع)، بحرانی، شیخ عبدالله، قم: مؤسسه امام مهدی (عج)، ۱۴۰۷ ه ق.، ص۲۷۶؛ ۵.	ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش. (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۹۲.</ref>{{شعر}}
{{م| اَنَا الْغُلام‌ُ الاَبْطَحِی‌ُّ الْطّالِبی }}

{{م| وَ نَحْن‌ُ حَقّاً سادَة‌ُ الذَّوائِبِ }}

{{م| ‌مِن‌ْ مَعْشَرٍ فی‌ هاشِم‌ٍ وَ غالِب‌ٍ }}
‌ِ
{{م| هذا حُسَین‌ٌ اَطْیب‌ُ الاَطایب‌ِ }}

{{م| مِن عِترَةِ البِّرِ التَّقِی العاقِبِ }}
{{پایان شعر}}

من‌ جوان‌ ابطحی‌ طالبی‌ هستم. از گروهی که در تبار بنی‌ هاشم همواره پیروز و سرافرازشان می‌شناسند. ما بزرگ‌زادگان و شناخته‌شدگان فضیلت و عظمت و جهاد هستیم و این حسین است پاک‌ترین‌ پاکان و از عترت پاکیزگان و هدایت‌یافته‌گان‌.
===شهادت===
جعفر سرانجام‌ در نبردی‌ سخت‌ به‌ [[شهادت]]<nowiki/>‌ رسید. تیر [[بشر بن خوط همدانی|بشر بن خوط]] (سوط) بر گلوگاه او نشست. [[عروه بن عبدالله خثعمی|عروة بن عبدالله خثعمی]] و بشر بن خوط همدانی قاتلین او هستند. <ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۹.</ref> او به هنگام شهادت ۲۵ سال سن داشت و نخستین شهید از خاندان عقیل بود. پیکر او را به خیمه شهدا انتقال دادند. <ref>برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق /۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۴۶۹؛ وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمدهادی یوسفی غروی. ، ص۱۹۹.</ref>

در [[زیارت رجبیه]] از او نام برده شده و در [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی چنین سلام داده شده است: ”السَّلامُ عَلَی جَعفَرِبنِ عَقیلٍ لَعَنَ اللهُ قاتِلَهُ وَ رامِیهُ بِشرَ بنِ خَوطٍ الهَمدانِی“