در حال ویرایش زهیر بن‌ قین (بخش)

===نبرد در میدان===
پس از نماز، زهیر از امام حسین (ع) اذن رفتن به میدان گرفت و با موافقت‌ امام‌ حسین (ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و در حالی‌ که‌ رجز می‌خواند، شجاعانه مبارزه کرد و نوزده تن از سپاه ابن سعد را کشت. <ref>امالی، صدوق (ابن بابویه)، ابوجعفر محمد بن علی، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت: 1990 م. صدوق، ص136؛ روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، فتال نیشابوری، ابوجعفر محمدبن حسن، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات نی، 1366 ش.، ص186. </ref> در رجزی‌ که‌ از او خطاب‌ به‌ امام‌ حسین (ع) نقل‌ شده‌، او امام‌ حسین (ع) را هادی‌ و مهدی‌ نامیده‌ که‌ در حال‌ رفتن‌ به‌ ملاقات‌ جدش‌، پدرش‌، برادرش‌ و عمویش‌ جعفر و حمزه‌ است: <ref>الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : 1960 م.، ص252؛ تاریخ بلعمی، تکمله و ترجمه تاریخ طبری، بلعمی، ابو علی محمد بن محمد، تهران: انتشارات اداره کل نگارش وزارت فرهنگ، 1341 ش.، ج5، ص408-409؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدرآباد دکن: 1395 ه ق/ 1975  م.، ج5، ص81. </ref>
{{شعر}}
{{م| اَقْدِم‌ْ هُدِیت‌َ هادِیاً مَهدِیا }}

{{م| وَحَسَناً وَ الْمُرتَضی‌' عَلِیا }}

{{م| اَلْیوم‌َ تَلقی‌' جَدَّک‌َ النَّبیا }}

{{م| و ذَالجَناحین‌ِ الفَتَی‌ اللَمِیا }}

{{م| وَ اَسَــدَ اللهِ الشَّهـیدَ الحَـیا }}
{{پایان شعر}}

ای چراغ هدایت امت، آیا اجازه هست که نبرد آغازم، پیش بتازم و به پیشگاه جدّ بزرگوارت بار یابم و سر برافرازم؟ امروز جدّت‌ نبی‌اکرم‌ را دیدار خواهی‌ کرد و هم‌ چنین‌ حسن‌ مجتبی‌ و علی ‌مرتضی‌ را و جعفر طیار آن‌ جوانمرد شجاع‌ و حمزه‌ شیر خدا شهید زنده‌ را.

آن‌گاه‌ با سپاه‌ کوفه‌ مبارزه کرد و دوباره‌ چنین رجز خواند و جنگید. <ref>اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت:1403 ﻫ ق.، ج7، ص72. </ref>

{{شعر}}
{{م| اَنَا زُهَیرٌ و اَنَا ابْن‌ُ الْقَین‌ِ }}

{{م| اِن‌َّ حُسَیناً اَحَدُ السِّبْطَینِ }}

{{م| ذاک‌َ رَسول‌ُ اللهِ غَیرُالمَین }}

{{م| اَذُووُکم‌ْ بِالسَّیف‌ِ عَن‌ْ حُسَین‌ٍ }}

{{م| مِن‌ عِترَة‌ِ البِّرِ التَقِّی‌ِ الزِّین‌ِ }}

{{م| اَضْرِبُکم‌ْ وَ لا اَری‌ مِن‌ْ شَین‌ٍ }}

{{م| یا لَیـْت‌َ نَفْسـی‌ قُسِّـمَت‌ْ قِسْـمین‌ }}
{{پایان شعر}}

من‌ زهیر پسر قین‌ هستم‌، من‌ با شمشیرم‌ از حریم حسین‌ دفاع و پاسداری کرده‌ و از او محافظت‌ می‌کنم‌. حسین یکی از دو فرزند پیامبر اکرم (ص) و از عترت پاک و بی‌آلایش اوست.

می‌جنگم و باک و پروایم نیست که در راه رسول‌ الله (ص) پاک‌بازی و جان‌نثاری می‌کنم. ای کاش وجودم قطعه قطعه شود و در این نبرد شیرینی شهادت را دریابم.