در حال ویرایش شمر بن ذی الجوشن (بخش)

===نامه تهدیدآمیز عبیدالله بن زیاد به عمر بن سعد===
باید او و یارانش‌ تسلیم‌ بی قید و شرط‌ تو گردند. آن‌گاه‌ در مورد مجازات‌ و یا بخشش‌ آن‌ خود تصمیم ‌خواهی‌ گرفت‌. به‌ من‌ خبر رسیده‌ که‌ حسین‌ و پسر عمر بن سعد تمام‌ شب‌ را میان‌ دو لشکر می‌نشینند و سخن‌ می‌گویند. سخنان‌ این‌  عنصر فاسد چون‌ با طبیعت‌ تجاوزکار پسر مرجانه‌ موافق‌ بود، در وی‌ اثر کرد و بی‌ درنگ‌ گفت‌: این ‌نظر صحیح‌ است و نامه‌ای‌ نوشت‌ و به‌ دست‌ شمر‌ داد و گفت‌: به‌ نزد عمر بن سعد برو و به‌ او بگو که ‌هر چه‌ زودتر باید حسین‌ و یارانش‌ را به‌ فرمان‌ من‌ درآوری‌! اگر پذیرفتند ایشان‌ را نزد من‌ بفرست‌ و اگر از حکم‌ من‌ سر باز زدند، بی‌درنگ‌ با آنان‌ نبرد کن‌. حال‌ اگر عمر بن سعد دستور مرا پذیرفت‌، تو به‌ فرمان‌ او درآی‌ و در غیر این‌ صورت‌ تو خود فرمانروای‌ لشکر خواهی‌ شد. در نامه‌ای‌ هم‌ به‌ عمر بن سعد دستور داد در صورت امتناع از بیعت به نام یزید، با امام بجنگد و نوشت‌ که اگر دستور ما را اجرا می‌کنی‌، به‌ تو پاداش‌ شنونده‌ و فرمان‌بردار خواهیم‌ داد و اگر از اجرای‌ آن‌ خودداری‌ کنی‌، از شغل‌ و لشکر کناره‌ بگیر و آن را به‌ شمر واگذار کن‌ که‌ ما دستور خود را به‌ او داده‌ایم‌.<ref>- ر.ک : وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمد هادی یوسفی غروی.، ص۱۸۷-۱۸۸؛ الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دارصادر، ۱۴۰۵ قمری.، ج۵، ص۹۷-۹۸؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۲، ص۴۸۰، ۴۸۲-۴۸۳؛ الاخبار الطوال، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره:۱۹۶۰میلادی.، ص۲۵۳-۲۵۵؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۱۳-۴۱۴؛ الارشاد فی معرفة حججالله علیالعباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۸۷-۸۹؛ تاریخ الاسلام، حوادث و وفیات ۶۱-۸۰ هجری، ص۱۸۳؛ البدایة و النهایة، ابنکثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیلبن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۷۵. </ref>