در حال ویرایش صباحی بیدگلی‌ (بخش)

===شعر ۸===
{{شعر}}{{ب| این رفته سر به نیزه‌ی اعدا حسین تست‌|این مانده بر زمین تنِ تنها حسین تست }}

{{ب| این آهوی حرم که تن پاره‌پاره‌اش‌|در خون کشیده دامن صحرا حسین تست }}

{{ب| این پر کشیده مرغ همایون به سوی خلد|کش <ref> کش: که او را.</ref> پر ز تیر رسته بر اعضا حسین تست }}

{{ب| این سر بریده از ستم زال روزگار <ref>زال روزگار: روزگار پیر و کهن.</ref> |کز یاد برده ماتم یحیی حسین تست }}

{{ب| این مهر مُنکسِف <ref>منکسف: آفتاب در وقتی که تمام یا بخشی از آن گرفته شده باشد.</ref> که غبار مصیبتش‌|تاریک کرده چشم مسیحا، حسین تست }}

{{ب| این ماه منخسف <ref>منخسف: ماه گرفته، پوشیده شده.</ref> که بر او ز اشک اهل بیت‌|گویی گسست عِقد ثریّا <ref>عقد ثریا: پروین، به سبب شباهت آن به گردن‌بند.</ref> حسین تست }}
{{ب| این لاله‌گون عمامه که در خلد بهر او|معجر <ref>معجر: پارچه‌ای که زنان بر سر افکنند. روسری، چادر.</ref> کبود ساخته زهرا، حسین تست }}

{{ب| اندک چو کرد دل تهی از شکوه با رسول (ص)|گیسو گشود و دید سوی مرقد بتول }} 
{{پایان شعر}}