در حال ویرایش وقف (بخش)

==معنا و مفهوم==
وقف در اصطلاح شرعى عبارت است از تحبیس مال و تسبیل منفعت و ثمره، یعنى منافع زمین، ملک یا وسیله‌اى را به خاطر خدا براى مقصود معینى و استفادۀ خاصى اختصاص دهند و با نگهداشتن دائمى اصل مال، بهره‌ورى از منافع آن در جهت خیرات و خدمات صرف شود و نوعى کمک‌رسانى و خیراندیشى نسبت به مردم با انگیزه‌هاى دینى است.

وقف، نوعى صدقه جاریه است که براى درازمدت، عموم مردم از آن بهره‌مند مى‌شوند و حتّى پس از فوت واقف نیز، ثواب آن به روح او مى‌رسد.همواره افراد متمکّن براى باقى گذاشتن خیرات، اقدام به وقف مى‌کردند و از همین رهگذر، مساجد، مدارس، تکیه‌ها، آب انبارها، کتابها، کتابخانه‌ها، بیمارستانها و امور خیریّۀ بسیار پدید مى‌آمد.

براى ادارۀ موقوفه‌هایى که وقف مساجد، مدارس، حرمها، زیارتگاهها و اقشار خاصّى شده، تشکیلات ادارى پیدا شد تا آنها در مورد خود صرف شود و از حیف و میل و سوء استفاده جلوگیرى گردد. <ref>در زمینۀ وقف ر.ک:«مقدّمه‌اى بر فرهنگ وقف».ابو سعید احمد بن سلمان،«تاریخچۀ وقف در اسلام»،محمود شهابى،سلسله گزارشهاى«نگاهى به جایگاه وقف در جامعۀ ما»،روزنامه کیهان،۱۰ اسفند ۷۲،به بعد،«وقف»میراث جاویدان»،فصلنامۀ سازمان اوقاف و امور خیریه.</ref>

===موقوفه===
چنین مال یا زمین یا جنسى را«موقوفه»مى‌نامند. منافع و استفاده از موقوفات، باید طبق وقفنامه و نظر واقف انجام گیرد و تخلف از آن گناه و خیانت است. 

<br />