در حال ویرایش سیر تاریخی تعزیه در کازرون (بخش)

==چکیده==
تعزیه در ایران برخاسته از باورهای کهن ایرانی و اعتقادات شیعی است. تعزیه صورتی نمایشی است که مردم این سرزمین برای واگویه‌ کردن سوز و گداز واقعه عاشورا، برگزیده‌اند و از آن طریق فریاد مظلومیت را در نجوا و بازنگری آن واقعه، سال در پی سال و قرن در پی قرن به گوش عالمیان رسانده‌اند. هر پدیده‌ اجتماعی، خاصیت مکانی و زمانی خاص خود را دارد؛ چونان تعزیه که با وجود جایگاه مؤثر اجتماعی خود در گذشته، امروزه دیگر کارکرد پیشین خود را ندارد. امروزه تعزیه در بخشی از هنر نمایش، یعنی "نمایش مذهبی" جای گرفته و پژوهش و تفکر درباره آن به شکل تخصصی انجام می‌گیرد. در این راستا، گردآوری آداب و رسوم برگزاری تعزیه در میان مردم شهرهای مختلف، منجر به حفظ اسناد ارزشمندی درباره چگونگی انجام آن و مراحل مختلف آن می‌شود. از این رهگذر، به خوبی می‌توان اهمیت امر گردآوری در این زمینه را خاطر نشان کرد.
 
مرکز فرهنگ مردم در 1340 ه.ش، فعالیت خود را جهت تهیه برنامه‌ رادیویی آغاز کرد. با گذشت چند سال، فعالیت‌های رادیویی این مرکز به صورت منظم، توجه‌ بسیاری را به خود جلب کرد و سبب همکاری افراد کثیری از سراسر ایران شد. آن‌ها آموزش می‌دیدند که چگونه و در چه زمینه‌ای به گردآوری مطلب بپردازند. مرحوم سیدابوالقاسم انجوی شیرازی به عنوان مؤسس، تهیه کننده و محقق، نقش عمده‌ای در موفقیت برنامه، جذب مخاطب و راهنمایی‌های لازم ایفا کرد. بعد از انقلاب، فعالیت این مرکز کم رنگ شد، اما دیری نگذشت که تلاش خود را از سرگرفت. اکنون بیشتر فعالیت این مرکز به نام "واحد فرهنگ مردم"، در خصوص پژوهش و مطالعات اسنادی درباره فولکلور است.

این کتاب حاصل سال‌ها تحقیق، مشاهده و گردآوری مطلب درباره موضوع "تعزیه و سیر تاریخی آن در کازرون" و نیز بیانگر عشق و ارادت مؤلف محترم به [[اهل بیت|اهل بیت (ع)،]] خصوصاً [[امام حسین|اباعبدالله‌ الحسین (ع)]] و واقعه [[کربلا]]<nowiki/>ست.