در حال ویرایش آل ابى سفیان (بخش)

==تاریخچه==
ابوسفیان بن حرب، بزرگ طایفۀ بنى امیه بود. خودش و دودمانش با [[بنى هاشم]] و دودمان رسول خدا و با دین اسلام دشمنى داشتند. ابوسفیان در لشکرکشی‌ها بر ضد اسلام شرکت داشت. پسرش [[معاویه]]، با على و امام حسن(ع) جنگید، نوه‌اش [[یزید]]، [[حسین بن على (ع)|حسین بن على]] را در کربلا کشت. 

نسل ابوسفیان ضد توحید بودند، از این رو پیامبر(ص) فرموده بود: «الْخلافةُ مُحَرَّمةٌ على آلِ ابى سُفیان».<ref>بحار الأنوار، ج ۴۴، ص۳۲۶.</ref> اینکه در [[زیارت عاشورا]] هم خود ابوسفیان و این دودمان لعن شده‌اند (اللّهمَّ الْعَن ابا سفیان، اللهم العن...و آل ابى سفیان) به خاطر درگیرى و مبارزه آنان با اساس اسلام است. امام صادق(ع) نزاع میان [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] پیامبر و آل ابى سفیان را، نزاعى مکتبى و بر سر عقیده مى‌دانست، نه شخصى و مى‌فرمود: «اِنا وَ آلُ اَبی سُفیانَ أهْلُ بَیتَینِ تَعادَینا فِی اللهِ ، قُلنا : صَدَقَ اللهُ وَ قالُوا : کذِبَ اللهُ»<ref>همان، ج ۳۳، ص ۱۶۵، ج ۵۲، ص ۱۹۰.</ref> نیز، مایۀ از بین رفتن حکومتشان را دست آلودن به خون [[حسین|حسین(ع)]] مى‌دانست: «إنَّ آلَ ابى سُفیانِ قَتَلوا الحُسینَ بنَ عَلِىّ صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ فَنَزَعَاللهُ مُلْکهُم».<ref>همان، ج ۴۵، ص ۳۰۱، ج ۴۶، ص ۱۸۲.</ref>

[[سید الشهدا (ع)|سیدالشهداء(ع)]] روز عاشورا، سپاه کوفه را که براى کشتن او آمده بودند، پیروان این دودمان خطاب کرد و چون شنید به طرف خیمه‌ها حمله آورده‌اند، فرمود: «وَیْحَکُمْ یا شیعَةَ آلِ أَبی سُفْیانَ! إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینٌ، وَ کُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ، فَکُونُوا أَحْراراً فی دُنْیاکُمْ هذِهِ، وَارْجِعُوا إِلى أَحْسابِکُمْ إِنْ کُنْتُمْ عَرَبَاً کَما تَزْعُمُونَ»<ref>همان، ج ۴۶، ص ۵۱.</ref> اگر دین ندارید، آزاده باشید! آل ابو سفیان همه آنانند که در طول تاریخ، با حق و عدل مبارزه کرده‌اند و براى خاموش ساختن نور خدا کوشیده‌اند، چه در میدان بدر و احد و صفین و کربلا، چه در هر جاى دنیا و هر زمان دیگر.