۹٬۵۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ذوحسم''' نام یکى از منزلگاههاى میان مکه و [[کربلا]] است که کاروان [[امام حسین(ع)]] از آنجا عبور کرد. | '''ذوحسم''' نام یکى از منزلگاههاى میان مکه و [[کربلا]] است که کاروان [[امام حسین(ع)]] از آنجا عبور کرد.{{جعبه اطلاعات منزلگاه | ||
| عنوان =ذوحسم | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| نام منزلگاه = | |||
| مسیر =[[مکه]] به [[کوفه]] | |||
| موقعیت = [[عربستان]] | |||
| قبل از = [[زرود]] | |||
| پس از = [[بیضه]] | |||
| واقعه کربلا = اعلام وفاداری یاران [[امام حسین(ع)]] | |||
| سایر =}}<br /> | |||
==موقعیت جغرافیایی== | |||
منزل ذوحسم در مسیر مکه به کربلا بعد از منزل [[مغیثه]] و قبل از منزل [[منزلگاه بیضه|بیضه]] قرار دارد. | |||
== | ==وقایع== | ||
زمانی که سپاه اعزامى دشمن از [[کوفه]] براى [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] آشکار شد، یارانش را به طرف ذو حسم سوق داد و پیش از رسیدن نیروهاى دشمن،در آنجا اردو زد. | |||
{{مسیر حرکت امام حسین}} | |||
[[حرّ بن یزید ریاحى|حر]] و سربازانش در همین مکان با امام حسین(ع) برخورد کردند و آن حضرت دستور داد حرّ و سپاه او و حتى اسبانشان را سیراب کنند که از راه رسیدهبودند و بىتاب عطش بودند. امام سپس براى آن گروه سخنرانى کرد و هنگام ظهر، نماز جماعت خوانده شد.حرّ و سپاه او نیز به امام حسین(ع) اقتدا کردند. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص | [[حرّ بن یزید ریاحى|حر]] و سربازانش در همین مکان با امام حسین(ع) برخورد کردند و آن حضرت دستور داد حرّ و سپاه او و حتى اسبانشان را سیراب کنند که از راه رسیدهبودند و بىتاب عطش بودند. امام سپس براى آن گروه سخنرانى کرد و هنگام ظهر، نماز جماعت خوانده شد.حرّ و سپاه او نیز به امام حسین(ع) اقتدا کردند. <ref>مقتل الحسین،مقرّم،ص 215.</ref> | ||
[[ابا عبدالله (ع)|ابا عبدالله(ع)]] ایستاد و در سخنرانی خود چنین فرمود: «کارها چنان شدهاست که مشاهده میکنید. دنیا دگرگون شده و به زشتی گراییده، خوبی پشت کرده و بدی افزون و چیره گشته و از خوبی و راستی و درستی جز به اندازه ته مانده ظرفی و چراگاهی اندکمایه و تهی نماندهاست. آیا نمیبینید که به حق عمل نمیشود و از باطل باز نمیدارند؟ در چنین شرایطی مومن باید مشتاق دیدار خدایش باشد. من مرگ را جز کامیابی شهادت و زندگی با بیدادگران را جز بدنامی و رنج و خواری نمیبینم.» | [[ابا عبدالله (ع)|ابا عبدالله(ع)]] ایستاد و در سخنرانی خود چنین فرمود: «کارها چنان شدهاست که مشاهده میکنید. دنیا دگرگون شده و به زشتی گراییده، خوبی پشت کرده و بدی افزون و چیره گشته و از خوبی و راستی و درستی جز به اندازه ته مانده ظرفی و چراگاهی اندکمایه و تهی نماندهاست. آیا نمیبینید که به حق عمل نمیشود و از باطل باز نمیدارند؟ در چنین شرایطی مومن باید مشتاق دیدار خدایش باشد. من مرگ را جز کامیابی شهادت و زندگی با بیدادگران را جز بدنامی و رنج و خواری نمیبینم.» | ||
خط ۲۵: | خط ۳۵: | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 181.] | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدرضا سنگری، آنیه داران آفتاب، ج 1، ص | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author محمدرضا سنگری، آنیه داران آفتاب، ج 1، ص 173-176] | ||
==پینوشت== | ==پینوشت== | ||
خط ۳۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:تاریخ]] | [[رده:تاریخ]] | ||
[[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]] | [[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]] | ||
[[en:Dhu Husam]] |