checkuser
۲٬۳۶۳
ویرایش
فتحعلی خان صبا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ملک الشعرا فتحعلی خان کاشانی، | ملک الشعرا فتحعلی خان کاشانی، از شعرای قرن دوازدهم و سیزدهم هجری است.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = فتحعلی خان صبا | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = ملک الشعرا فتحعلی خان گاشانی | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = سال 1179 ه. ق. | |||
| محل تولد = شیراز | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = سال 1238 ه. ق. | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد =حاج سلیمان صباحی کاشانی | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
== زندگینامه == | |||
فتعلی خان صبا از مردم کاشان است و ولادتش در سال 1179 ه. ق. می‌باشد. او در شیراز روزگار گذراند. هدایت در ریاض العارفین از وی به ملک الشعرا و سلطان البلغا و افصح المتأخرین و المعاصرین تعبیر می‌کند. صبا در شعر شاگرد حاج سلیمان صباحی کاشانی و ملک الشعرای فتحعلی شاه قاجار بود. او در زمره‌ی ندمای محفل سلطانی درآمد و روزگاری را نیز به حکومت قم و کاشان گذرانید. | |||
او در زمره‌ی ندمای محفل سلطانی درآمد و روزگاری را نیز به حکومت قم و کاشان گذرانید. | |||
== آثار == | |||
ملک الشعرا در فنون نظم مثنوی و قصیده‌سرایی طرزی خاص داشت و غالبا همّت بر رعایت معانی و الفاظ و مراعات صنایع و بدایع می‌گماشت. کلامش فصیح و مطبوع و زیبا و متین است و اشعار او بلیغ و جزیل و مصنوع و رنگین. دیوان قصایدش 15000 بیت است. | ملک الشعرا در فنون نظم مثنوی و قصیده‌سرایی طرزی خاص داشت و غالبا همّت بر رعایت معانی و الفاظ و مراعات صنایع و بدایع می‌گماشت. کلامش فصیح و مطبوع و زیبا و متین است و اشعار او بلیغ و جزیل و مصنوع و رنگین. دیوان قصایدش 15000 بیت است. | ||
او در تقویت شیوه‌ی شاعران باستان رنج بسیار کشید و در این شیوه پس از استادان خویش رتبه‌ی مقدم را دارد و نخستین شاعری است که ثمره‌ی نهضت بازگشت ادبی در اشعار او به قوّت تمام مشاهده می‌شود. | |||
صبا علاوه بر دیوان قصاید، مثنویهای مشهوری دارد. مانند شهنشاه‌نامه که حماسه‌ای است دینی درباره‌ی پیامبر اسلام (ص) و علی (ع)، عبرت‌نامه، گلشن صبا (به تقلید بوستان). | صبا علاوه بر دیوان قصاید، مثنویهای مشهوری دارد. مانند شهنشاه‌نامه که حماسه‌ای است دینی درباره‌ی پیامبر اسلام (ص) و علی (ع)، عبرت‌نامه، گلشن صبا (به تقلید بوستان). | ||
وی به سال 1238 ه ق. درگذشته است. <ref>ریاض العارفین؛ ص 262. لغت نامه دهخدا.</ref> | وی به سال 1238 ه ق. درگذشته است. <ref>ریاض العارفین؛ ص 262. لغت نامه دهخدا.</ref> | ||
== اشعار == | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| پیرو فرمان یزدان، پیشوای دین حسین|ماه برج مصطفی و درّ درج <ref> درج: صندوقچه.</ref> بو تراب }} | {{ب| پیرو فرمان یزدان، پیشوای دین حسین|ماه برج مصطفی و درّ درج <ref> درج: صندوقچه.</ref> بو تراب }} | ||
| خط ۳۰: | خط ۷۶: | ||
{{ب| روز محشر تا شفیع شیعیان گردد، کشید|شافع یوم الحساب، این ظلم‌های بی‌حساب <ref>سیری در مرثیه‌ی عاشورایی؛ ص 229.</ref> }} | {{ب| روز محشر تا شفیع شیعیان گردد، کشید|شافع یوم الحساب، این ظلم‌های بی‌حساب <ref>سیری در مرثیه‌ی عاشورایی؛ ص 229.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
{| class="" style="margin: 0 auto; " | |||
| class="b" |<span class="beyt"> پیرو فرمان یزدان، پیشوای دین حسین</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">ماه برج مصطفی و درّ درج <ref> درج: صندوقچه.</ref> بو تراب </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> آن که بر نام همایون وی از عرش برین</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">عقل کل آمد خطیب خطبه فصل الخطاب </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> هم علی را از علوّ منزلت قائم مقام</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">هم نبی را از سموّ <ref> سموّ: بلندی، رفعت.</ref> مرتبت نایب مناب </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> زیب آغوش بتول و گوشوار گوش عرش</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">زینت دوش رسول و معنی امّ الکتاب </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> آخر ای بیدادگر گردون، به پیش دادگر</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">مصطفی را چون دهی زین جور بی‌پایان جواب؟ </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> آل مروان را به لب از ساقی گلچهره، می</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">آل طه را جگر از آتش حسرت، کباب </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> آفتاب روی او تابان ز رمح <ref>رمح: نیزه، جمع آن ارماح و رماح است.</ref> مشرکان</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">باد یا رب منکسف، تا حشر روی آفتاب </span> | |||
|- | |||
| class="b" |<span class="beyt"> روز محشر تا شفیع شیعیان گردد، کشید</span> | |||
| style="width:2em;" | | |||
| class="b" |<span class="beyt">شافع یوم الحساب، این ظلم‌های بی‌حساب <ref>سیری در مرثیه‌ی عاشورایی؛ ص 229.</ref> </span> | |||
|} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 852. | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 852.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۴۲: | خط ۱۲۰: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران متأخر]] | [[رده:شاعران متأخر]] | ||
<references /> | |||